To Manège des Célestins, ένα από τα πιό επιβλητικά κτήρια στο κέντρο του Παρισιού μετατράπηκε σε σήμειο αναφοράς για τον οίκο Hermès. Όλα εκεί θύμιζαν την ιστορία του. Στην εξωτερική αυλή υπάρχει ένας μικρός ιππόδρομος, ιδιοκτησία Γάλλων ευγενών που κατοικούσαν εκεί τον περασμένο αιώνα. Σε οικήματα σαν και αυτό μπήκαν για πρώτη φορά τα αξεσουάρ του Hermès (μη ξεχνάμε πως το 1837 που ξεκίνησε, πωλούσε αποκλειστικά δερμάτινα είδη ιππασίας). Στο εσωτερικό υπάρχει μόνο μία ξύλινη κατασκευή και κάποιοι καθρέπτες περιμετρικά, που επαληθεύουν την εμμονή με τον μινιμαλισμό και την αυθεντική κομψότητα.
Τα υπόλοιπα έχουν αφεθεί στη προοπτική της Nadège Vanhee-Cybulski, της νέας καλλιτεχνικής διευθύντριας του οίκου. Η 36χρονη σχεδιάστρια μέχρι πρόσφατα εργαζόταν στη Νέα Υόρκη για την εταιρία The Row, και στο παρελθόν για τη Céline και τον Martin Margiela– ο οποίος έχει υπάρξει επίσης σχεδιαστής της Hermès-, και στις τρεις υποστηρικτικά. Αυτή το φορά υπογράφει επίσημα. Και η υπογραφή αυτή έχει ως βάση της μία νέα, ιδιαίτερη ομορφιά: το make up είναι πολύ διακριτικό -πότε δεν ήταν άλλωστε;- τα μαλλιά είναι πιασμένα σε ελαφρύ κότσο, το γυναικείο πρότυπο εξακολουθεί να είναι δυναμικό και ανεξάρητο. Η γυναίκα της Hermès αποπνέει τώρα μία αυστηρότητα, που είχε εισάγει ο Martin Margiela και την οποία ο Lemaire προσπαθούσε να μετριάσει.
Υπήρχαν, ωστόσο, πολλά στοιχεία από χιούμορ και μία έντονα μαγνητική ενέργεια, που ισορρόπησαν με την αυστηρότητα των γραμμών: η ζωντάνια των χρωμάτων – κόκκινο, κίτρινο και το περίφημο σκουριασμένο πορτοκαλί – έλαμπε μέσα από τα σουέντ και μεταξωτά υφάσματα. Η μισή πλευρά μίας σαλοπέτας καλύπτεται απο ύφασμα που θυμίζει τα κλασικά μαντίλια του οίκου. Μια τσάντα είχε ένα κίτρινο και ένα πορτοκαλί λουράκι. Αυτή θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και μία νέα ταυτότητα για τον οίκο.
Η Vanhee-Cybulski αφήνεται στην ασφάλεια που της εξασφαλίζει η αισθητική της εταιρίας, προσπαθώντας ταυτόχρονα να δώσει και ένα δείγμα για τον δρόμο που η ίδια θέλει να χαράξει. Αλλά μόνο ένα μικρό δείγμα. Γιατί, η Vanhee-Cybulski δεν σεβάστηκε μόνο την ιστορία του γαλλικού οίκου, αλλά και την σφραγίδα του προκάτοχού της, Christophe Lemaire. Δεν θέλει να φέρει μία άγουρη αλλαγή για να διατυμπανίσει την παρουσία της (βλ. John Galliano για Margiela ή Ghesquière για Vuitton).
“Είμαι ενθουσιασμένη που θα δουλέψω σε έναν οίκο που τόσο θαυμάζω και που μου δίνει την ελευθερία να χτίσω κάτι νέο.”, δήλωσε η Vanhee-Cybulski στα παρασκήνια. Είναι ξεκάθαρο πως ο οίκος θέλει να αλλάξει σελίδα, αλλά θα γίνει σταδιακά. Και η νέα αυτή σελίδα θα μπορούσε να συνοψιστεί στον πίνακα “Luxe, Calme et Volupté” του Matisse. Η πολυτέλεια συμβολίζει το παρελθόν, η ηρεμία το παρόν. Kαι η ηδονή; Αυτή θα είναι το μέλλον της Hermès; Πιθανόν.
LAZAROS TZOVARAS
