Τα αίτια θανάτου δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα.
Με προσεγμένη ραπτική και γούστο για το δέρμα, ήταν ο “αρχιτέκτονας” του άκρως δομημένου και ερωτικού στιλ της δεκαετίας του ’80. Ο Claude Montana, ο τολμηρός Γάλλος σχεδιαστής, του οποίου η εξαίσια ραπτική καθόριζε το power dressing τη δεκαετία του 1980 – ένα ερωτικό και ανδρόγυνο σκληρό chic look που τον έκανε διάσημο.
Η Fédération de la Haute Couture et de la Mode επιβεβαίωσε τον θάνατο του, αλλά δεν διευκρίνισε τα αίτια ή το πού πέθανε. Ο Mr Montana άνηκε σε μια κάστα avant-garde Παριζιάνων σχεδιαστών, ανάμεσά τους ο Thierry Mugler και αργότερα ο Jean Paul Gaultier, οι οποίοι εξιδανίκευσαν τη γυναικεία φόρμα με εξωφρενικούς, στυλιζαρισμένους τρόπους που θυμίζουν παλιό Χόλιγουντ. Ο Mugler, ο οποίος πέθανε το 2022, πρόσφερε μια πιο μοιραία γυναίκα από το παγωμένο όραμα του Montana, αν και οι δύο συχνά συγκεντρώνονταν ως οι αρχιτέκτονες του “glamazon” της δεκαετίας του 1980.
“Ο Claude Montana”, έγραψαν οι New York Times το 1985, “είναι ό,τι ο Alexander Graham Bell για το τηλέφωνο”.
Τα ρούχα του, είπε η Valerie Steele, διευθύντρια του Μουσείου στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μόδας, “ήταν άγρια, με μια δύναμη που ήταν ταυτόχρονα μιλιταριστική και πολύ ερωτική”.
Αυτά είναι τα 6 facts της ζωής του που αξίζει να συγκρατήσεις.
1. Πηγής έμπνευσής του είναι ο υπόκοσμος
Αντλούσε συχνά έμπνευση από τον κόσμο του υποκόσμου του Παρισιού – τις σεξεργάτριες και τις ντομινατρίξ και των leather bars -μπαρ που συχνάζουν γκέι, συχνά σαδομαζοχιστές, ντυμένοι συνήθως με δερμάτινα ρούχα. Αλλά δεν επικεντρωνόταν μόνο στα φετίχ.
2. Τα shows ήταν γνωστά για τη μυστικότητά τους
Ντροπαλός και άκρως τολμηρός, ο Montana ήταν παρ’ όλα αυτά γεννημένος showman. Από την πρώτη του εμφάνιση το 1977, όταν έστειλε μοντέλα με ολόκληρα δερμάτινα ρεγάλια, οι βάτες των σακακιών τους ήταν τυλιγμένες με αλυσίδες, οι παρουσιάσεις του στο Παρίσι ήταν πολύβουες και πάντα υπό την επίβλεψη των θυρωρών. “Περίμενες και περίμενες”, είπε η δημοσιογράφος μόδας και συγγραφέας Kate Betts, “αλλά πάντα άξιζε τον κόπο”.
Claude Montana, the French designer whose extreme silhouettes defined the ’80s, has died, according to reports. https://t.co/Beq5mFTFHs pic.twitter.com/jYK8CwZgMu
— Vogue Runway (@VogueRunway) February 23, 2024
3. Άλλαξε το όνομά του το 1970
Ο Claude Montamat γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1947 στο Παρίσι. Άλλαξε το επώνυμό του τη δεκαετία του 1970, επειδή, όπως είπε, ο κόσμος το προφέρει συνέχεια λάθος. Η μητέρα του ήταν Γερμανίδα. Ο πατέρας του, κατασκευαστής υφασμάτων, ήταν Ισπανός. Η οικογένεια ήταν ευκατάστατη κάτι που δεν τον ενθουσίαζε. “Πολύ αστός”, είπε στο Washington Post το 1985. “Ήθελαν να είμαι κάτι που δεν ήθελα να είμαι”.
4. Έφτιαχνε κοσμήματα στο Λονδίνο αλλά στο Παρίσι ήταν άνεργος
Έφυγε από το σπίτι όταν ήταν 17 ετών και μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου άρχισε να φτιάχνει κοσμήματα από papier-mâché που φιγούραραν στη βρετανική Vogue. Αλλά πίσω στο σπίτι στο Παρίσι, όπου επέστρεψε το 1973, δεν πούλαγαν τα κομμάτια του και, μέσω ενός φίλου, έπιασε δουλειά ως ράφτης στη Mac Douglas, μια εταιρεία πολυτελών δερμάτινων ενδυμάτων. Ένα χρόνο αργότερα, ήταν επικεφαλής σχεδιαστής της εταιρείας.
5. Απέρριψε τη δουλειά στη Dior
Τη δεκαετία του ’80 οι κριτικοί τον αποκάλεσαν το μέλλον της μόδας στο Παρίσι. Είχε μια μπουτίκ, ένα άρωμα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις και σειρές ανδρικών και γυναικείων ready-to-wear ενδυμάτων. “Ήταν ένας σπουδαίος, σπουδαίος σχεδιαστής”, είπε η Steele, “αλλά είχε δαίμονες”.
Εγκλωβισμένος στα ναρκωτικά, συχνά εξαφανιζόταν για μέρες ή εβδομάδες κάθε φορά. Το 1989, όταν τηλεφώνησε ο οίκος Dior απέρριψε τη δουλειά. “Χρειάζομαι χώρο”, είπε στο Washington Post εκείνη τη χρονιά. “Δεν θέλω να έχω όλα αυτά τα χρήματα και να πάω σε άσυλο”.
6. Η θυελλώδης σχέση του με τη Wallis Franken
Η Wallis Franken ήταν Αμερικανό μοντέλο με δύο παιδιά και αργότερα μούσα του σχεδιαστή. Μοιράστηκαν μαζί την αγάπη για τη νυχτερινή ζωή και την κοκαΐνη. Η Franken ήταν πάντα βαθιά ερωτευμένη μαζί του. Ο γάμος τους το 1993 θεωρήθηκε από ορισμένους, ωστόσο, ως χειραγώγηση από την πλευρά του για να αναβιώσει την επιχείρησή του.
Σε κάθε περίπτωση, η σχέση τους, όπως ανέφερε η Maureen Orth στο Vanity Fair το 1996, ήταν θυελλώδης. Εκείνη αγανακτούσε για τις σχέσεις του με τους άντρες κι εκείνος για τη δουλειά της. Κάποτε τη χτύπησε επειδή ο φωτογράφος Stevien Meisel της ζήτησε να ποζάρει για μια καμπάνια της Donna Karan.