Το τεύχος Απριλίου της ιταλικής Vogue κυκλοφορεί την Παρασκευή 10 Απριλίου και χθες αποκάλυψε το εξώφυλλό της: για πρώτη φορά στην ιστορία της και εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, δεν απεικονίζει απολύτως τίποτα.
Στο σημείωμα που εξηγεί στο σκεπτικό πίσω από αυτήν την απόφαση, γίνεται αναφορά στη μακρόχρονη ιστορία του περιοδικού, που τα τελευταία 100 χρόνια αντίκρισε πολέμους, κρίσεις και πράξεις τρομοκρατίας.
«Η ευγενής της παράδοση είναι να μην αποστρέφει ποτέ το βλέμμα», σημειώνεται.
Περιγράφεται ακόμα το project που αρχικά είχαν αποφασίσει να προετοιμάσουν για αυτό το τεύχος, το οποίο πάγωσαν υπό τη σκιά της κρίσης του κορονοϊού: «Το να μιλήσει για οτιδήποτε άλλο – ενώ άνθρωποι πεθαίνουν, γιατροί και νοσοκόμες ρισκάρουν τις ζωές τους και ο κόσμος αλλάζει για πάντα – δεν είναι το DNA της Vogue Ιταλίας».
Οι στόχοι, όπως διευκρινίζεται, ήταν τρεις: να φανταστούν χωρίς αυτολύπηση τη ζωή μετά την πανδημία, να συγκεντρώσουν μια κοινότητα καλλιτεχνών που ζουν, όπως όλοι, κολλημένοι στο σπίτι, ώστε να δημιουργήσουν μια εικόνα της ζωής σε αυτόν τον νέο κόσμο – και να τυπώσουν, για πρώτη φορά στην ιστορία του περιοδικού, ένα ολόλευκο εξώφυλλο.
Ο αρχισυντάκτης Emanuele Farneti εξηγεί ότι το λευκό εξώφυλλο δεν αποφασίστηκε επειδή δεν υπήρχαν εικόνες που θα μπορούσαν να δείξουν, αλλά επειδή συμβολίζει πολλά πράγματα συγχρόνως.
«Το λευκό είναι πρώτα απ’ όλα σεβασμός. Το λευκό είναι αναγέννηση, το φως μετά το σκοτάδι, το σύνολο όλων των χρωμάτων. Το λευκό είναι το χρώμα που έχουν οι στολές αυτών που ρισκάρουν τις ζωές τους για να σώσουν τις δικές μας. Αντιπροσωπεύει τον χώρο και τον χρόνο να σκεφτούμε, αλλά και να μείνουμε σιωπηλοί. Το λευκό είναι για αυτούς που γεμίζουν αυτόν τον κενό χρόνο και χώρο με ιδέες, σκέψεις, ιστορίες, στίχους, μουσική και φροντίδα για τους άλλους. Το λευκό θυμίζει τότε που, μετά την κρίση του 1929, αυτό το αγνό χρώμα υιοθετήθηκε για τα ρούχα, ως έκφραση καθαρότητας για το παρόν και ελπίδας για το μέλλον. Πάνω απ’ όλα: το λευκό δε σημαίνει ότι παραδινόμαστε, αλλά είναι μια κενή σελίδα που περιμένει να γραφτεί, η σελίδα τίτλου μιας νέας ιστορίας που είναι έτοιμη να ξεκινήσει».