Μία μαγευτική επίδειξη παρουσίασε χθες στο Παρίσι ο Dior, για τη συλλογή του Υψηλής Ραπτικής της σεζόν Άνοιξη 2020, και ήδη πολλοί μιλούν για ένα από τα σημαντικότερα shows στην ιστορία του θεσμού της Υψηλής Ραπτικής.
Ο Dior είναι ένας από τους λίγους οίκους που έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με τον γαλλικό νόμο, να χρησιμοποιούν τον όρο Υψηλή Ραπτική, και να συμμετέχουν στην εβδομάδα Haute Couture στο Παρίσι.
Η επίδειξη για τη σεζόν Άνοιξη 2020 πραγματοποιήθηκε στο πάρκο Rodin, μέσα σε ένα γιγαντιαίο installation, μήκους 75 μέτρων, που είχε τη μορφή μιας «θηλυκής θεότητας», μέσα από το αιδοίο της οποίας έμπαιναν στον χώρο της επίδειξης οι καλεσμένοι. Όπως δήλωσε και η δημιουργός του έργου, η βετεράνος Αμερικανίδα φεμινίστρια καλλιτέχνιδα Judy Chicago, «μπαίνουμε από τον δρόμο που βγήκαμε».
Στο εσωτερικό του, που ήταν εμπνευσμένο από τη μήτρα, κρέμονταν παντού banners με κεντημένα επάνω τους ερωτήματα όπως «Τι θα γινόταν αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο;», «Οι άντρες και οι γυναίκες θα ήταν ίσοι;» ή «Θα υπήρχε βία;». Τα κεντήματα είχαν δημιουργηθεί σε μια σχολή κεντήματος θηλέων στην Ινδία, όπου η τέχνη αυτή είναι αντρικό προνόμιο.
Η Ιταλίδα σχεδιάστρια του οίκου Maria Grazia Chiuri, η πρώτη γυναίκα σχεδιάστρια του Dior, παρουσίασε μια σειρά από αέρινες, λαμπερές, ντραπέ δημιουργίες, γεμίζοντας την πασαρέλα με ένα πάνθεον αρχαίων ελληνικών θεοτήτων, εντυπωσιάζοντας το κοινό. «Η δύναμη των γυναικών δεν είναι απλώς η αναπαραγωγή, αλλά η δύναμη της δημιουργίας», δήλωσε αργότερα η Chiuri, η οποία από το 2016 δίνει ιδαίτερη έμφαση στα ιδανικά της γυναικείας ενδυνάμωσης με τις συλλογές της. «Θέλουμε να τιμήσουμε τη θεϊκή διάσταση των γυναικών και της δύναμής τους», συμπλήρωσε, τονίζοντας ότι οι γυναίκες μπορούν να δημιουργήσουν τους δικούς τους θεούς και πρότυπα.
Εμπνευσμένη από τα πέπλα της Αρχαίας Ελλάδας και τα αγάλματα της κλασικής αρχαιότητας, μετουσίωσε το όραμά της για την αναγεννησιακή ομορφιά του Μποτιτσέλι σε πρωτότυπα μοτίβα κόμπων. «Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι, ως γυναίκες, δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να ονειρευτούμε», συμπλήρωσε η σχεδιάστρια. «Αυτή η συνεργασία (με την Judy Chicago), είναι επίσης ένας τρόπος να πούμε στις νέες γυναίκες ότι υπάρχουν γι’ αυτές αναφορές στην τέχνη και τη μόδα – οι άνθρωποι έχουν πατήσει πριν απ’ αυτές σ’ αυτά τα μονοπάτια. Μπορείς να τα καταφέρεις – η ζωή σου δεν είναι προδιαγεγραμμένο ότι προορίζεται για να γίνεις μητέρα. Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι μητέρα. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πράγμα που είμαι. Είμαι επίσης δημιουργική διευθύντρια, σύζυγος, φίλη».
Έτσι, λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, η σχεδιάστρια δεν έκλεισε την επίδειξη με το καθιερωμένο νυφικό, το οποίο κλείνει συνήθως τις επιδείξεις Υψηλής Ραπτικής, αλλά με μία τουαλέτα με κεντημένο ένα ανατέλλον φεγγάρι, μια «θάλασσα από πέρλες».
Αλλά και η τοποθέτηση του installation της Chicago στο πάρκο Rodin είχε τη δική του σημασία, καθώς ο σπουδαίος Γάλλος γλύπτης είναι γνωστός, εκτός απο την τέχνη του, και για τη συμπεριφορά του απέναντι στην ερωμένη, μοντέλο του, και επίσης γλύπτρια, Camille Claudel, που μάλιστα από κάποιους κριτικούς θεωρείται ισάξιά του καλλιτεχνικά. Το έργο θα είναι ανοιχτό για το κοινό για πέντε μέρες.