Όταν οι παραδοσιακές τεχνικές της υψηλής ραπτικής συνδυάζονται με μία φρέσκια προσέγγιση της πραγματικότητας, το haute couture μπορεί να «μιλήσει» για το σήμερα.
Ο τομέας της υψηλής ραπτικής απασχολεί τον χώρο της μόδας εδώ και 160 χρόνια. Έχει διανύσει πολλές και διαφορετικές ιστορικές περιόδους και μας έχει χαρίσει δημιουργούς όπως οι Christian Dior, Yves Saint Laurent, Cristóbal Balenciaga κ.α.
Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό είναι πως για να οριστεί ένα item ως είδος υψηλής ραπτικής, πρέπει ο οίκος που το παρήγαγε να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις ˙ για παράδειγμα κρίνεται απαραίτητο να υπάρχει atelier του οίκου στο Παρίσι, το οποίο να απασχολεί τουλάχιστον 15 full-time εργαζόμενους. Οι κανόνες αυτοί καθορίζονται από το Chambre Syndicale de la Haute Couture, το οποίο χορηγεί και τις πιστοποιήσεις στους οίκους.
Όπως γίνεται αντιληπτό, όλοι αυτοί οι κανονισμοί κάνουν τον σχεδιαστικό κύκλο της υψηλής ραπτικής να προσομοιάζει σε μία κλειστή κοινωνία. Κάπου εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι οι νέοι σχεδιαστές, οι οποίοι θέλουν να μεταβάλουν τον τρόπο που βλέπουμε την καινοτομία της υψηλής ραπτικής. Επιχειρώντας να καταπιαστούν με δημιουργίες που αφορούν την τωρινή πραγματικότητα, φέρνουν τη δεξιοτεχνία από τα γαλλικά ateliers στη μόδα του σήμερα. Αν και δεν έχουν αναγνωριστεί επίσημα ως couturiers, είναι σίγουρο πως και οι τρεις θα μας απασχολήσουν στο σύντομο μέλλον!
Andrea Brocca
Στα 16 του χρόνια, ο Andrea ονομάστηκε από το Βιβλίο Γκίνες ως ο νεότερος δημιουργός υψηλής ραπτικής στον κόσμο. Αν αυτό το κομμάτι του βιογραφικού του δεν σου φαίνεται αρκετά εντυπωσιακό, κράτα και την πληροφορία ότι στα 15 του ίδρυσε το πρώτο brand με όνομά του στην πόλη του Ντουμπάι.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νεαρός σχεδιαστής είναι ένα από τα next big things της διεθνούς μόδας. Ο ίδιος έχει κάτι – πολύ σημαντικό – να πει για τα standards που τίθενται στον χώρο της υψηλής ραπτικής: «Θεωρώ ότι πολλά από αυτά (τα standards) είναι πραγματικά παρωχημένα, όπως ο κανόνας του να διατηρείς ένα εργαστήρι στο Παρίσι. Το ταλέντο ορισμένων τεχνιτών στην Ινδία είναι φανταστικό – σημαίνει ότι η άψογα λεπτομερής, υπέροχη δουλειά που παράγουν χειροποίητα δε μπορεί να θεωρηθεί υψηλή ραπτική εάν δεν ισχύουν όλα τα άλλα “κουτάκια”;»
Michaela Stark
Το 2020 ήταν, χωρίς αμφιβολία, μία πολύ καλή χρονιά για τη Michaela. Οι εικόνες της Beyoncé, με την οποία είχε συνεργαστεί ξανά το 2018, να φορά τις δημιουργίες της στο Black is King κατέκλυσαν το internet και την καθιέρωσαν ακόμη περισσότερο ως ένα από τα νέα αξιόλογα ονόματα της μόδας του σήμερα.
Η γεννημένη στην Αυστραλία σχεδιάστρια έχει βάλει στόχο να αλλάξει τις εδραιωμένες κοινωνικές νόρμες για το πώς πρέπει να προβάλλεται το σώμα. Γι’ αυτό το λόγο τα couture εσώρουχά της δε μοιάζουν με τίποτα από όσα έχεις δει μέχρι σήμερα. «Η δουλειά μου σχετίζεται με το να γιορτάζουμε τα μέρη του σώματος για τα οποία η κοινωνία συνήθως μας κάνει να είμαστε ανασφαλείς, δημιουργώντας μοναδικά είδη lingerie που τονίζουν τις υποτιθέμενες ατέλειες του σώματος» τονίζει η ίδια.
Johannes Warnke
Για τον Johannes, η μόδα δεν είχε ποτέ να κάνει μόνο με τα ρούχα. Έχοντας περάσει ως εργαζόμενος από τα ateliers των Victor & Rolf, Givenchy και Balmain, ο Γερμανός σχεδιαστής γνωρίζει καλά τη δεξιοτεχνία που απαιτείται στον τομέα της υψηλής ραπτικής.
Για την σχέση τέχνης-υψηλής ραπτικής σημειώνει: «Δεν βλέπω μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν πίνακα ζωγραφικής ή ένα γλυπτό και ένα κομμάτι υψηλής ραπτικής. Μπορεί συνήθως να λέμε πως η ζωγραφική είναι τέχνη και η μόδα δεν είναι απαραιτήτως. Όμως νομίζω ότι η τέχνη σχετίζεται περισσότερο με το μήνυμα και την πρόθεση πίσω από αυτό (το έργο), όσο και, πιθανότατα, με τις ικανότητες που έχουν χρησιμοποιηθεί στη δημιουργία του».
Η ροπή αυτή προς την πολιτισμική δημιουργία και την ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση είναι έκδηλη και στα κομμάτια που δημιουργεί ο Johannes. Ως αποτέλεσμα βλέπουμε λεπτεπίλεπτες δημιουργίες με πτυχώσεις, που αποπνέουν ένα σχεδόν μυσταγωγικό αίσθημα.
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα