Μια νέα βιογραφία του Karl Lagerfeld κυκλοφόρησε μόλις στη Γερμανία, ταράζοντας τα νερά με τον ισχυρισμό που διατυπώνει ο συγγραφέας ότι και οι δύο γονείς του σχεδιαστή, που πέθανε τον Φεβρουάριο του 2019, ήταν μέλη του ναζιστικού κόμματος.
Η 383 σελίδων βιογραφία, γραμμένη από τον δημοσιογράφο της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine, Alfons Kaiser, έχει τίτλο «Karl Lagerfeld, Ένας Γερμανός στο Παρίσι» και εξερευνά τη δημόσια και ιδιωτική ζωή του εμβληματικού σχεδιαστή.
Αν και υπάρχουν και άλλες βιογραφίες του Lagerfeld, άλλες δημοσιευμένες με τη συνεργασία του και άλλες προκαλώντας την οργή του, ο εκδότης του συγγραφέα στη Γερμανία πίστευε ότι δεν υπάρχει μια σωστή προσέγγιση της ζωής του στα γερμανικά. Ο Alfons Kaiser, που κάλυπτε δημοσιογραφικά τον Lagerfeld από το 1999, δέχτηκε και ξεκίνησε την έρευνα λίγο μετά τον θάνατό του. Στόχος του ήταν να εμβαθύνει πίσω από τη δημόσια εικόνα του σχεδιαστή και να αποδομήσει μερικούς δημοφιλείς γερμανικούς μύθους σχετικά με τη μόδα.
Όπως εξηγεί, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ήταν ένα δανδής, ένας τύπος με πολλά λεφτά, βυθισμένος στην πολυτέλεια, που δεν κάνει τίποτα. «Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν απίστευτα εργατικός», λέει ο συγγραφέας στο WWD. «Και αυτό θέλω να δείξω», συμπληρώνει, «ότι δούλευε σε τόσα πολλά brands, με τόση ενέργεια, και ήταν και πολύ καλός στο να δίνει κίνητρο. Ήταν εξαιρετικό αφεντικό. Γι’ αυτό τόσοι πολλοί άνθρωποι δούλευαν μαζί του για πολύ καιρό».
Κατά τους 13 μήνες της έρευνάς του, που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2019, ο Kaiser πήρε περισσότερες από 100 συνεντεύξεις με συμμαθητές του, φίλους, συναδεέλφους, συνεργάτες, γείτονες και δημοσιογράφους. Μίλησε ακόμα και με κάποιους από τους συγγενείς του, «το οποίο δεν ήταν πολύ εύκολο, γιατί πολλοί από αυτούς είχαν μια πικρία απέναντί του, καθώς συχνά ο Lagerfeld μιλούσε ελαφρώς υποτιμητικά για τους ανθρώπους από το παρελθόν του και την οικογένειά του», σημειώνει ο Kaiser.
Μεταξύ άλλων, μίλησε με τον Gordian Tok, εγγονό της θείας του Lagerfeld, Felicitas Bahlmann, και με την Thoma Schulenburg, κόρη της ετεροθαλούς αδερφής του, Thea. Στην πορεία, ο Kaiser ανακάλυψε μια σειρά από έγγραφα και φωτογραφίες που ρίχνουν φως στην παιδική ηλικία του σχεδιαστή στο Bad Bramstedt, μια μικρή πόλη 40 περίπου χιλιόμετρα έξω από το Αμβούργο. Εκεί μετακόμισε η οικογένεια το 1934, όταν ο Lagerfeld ήταν ενός, και, καθώς ο πατέρας του ήταν πλούσιος, έκαναν αίσθηση.
Ο πατέρας Otto Lagerfeld ήταν πετυχημένος επιχειρηματίας, που διαχειριζόταν την Glücksklee, μια εταιρεία που παρήγαγε συμπυκνωμένο γάλα, και η μητέρα του Elisabeth, με έντονη αίσθηση του στυλ, ήταν πρώην διευθύντρια πωλήσεων σε ένα πολυκατάστημα στο Αμβούργο. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το βιβλίο του δείχνει ότι ο Karl πήρε από τους γονείς του αυτά τα δύο στοιχεία, την ικανότητά του στις επιχειρήσεις και το στυλ.
Όσο για την αποκάλυψη που έχει προκαλέσει αναστάτωση, σχετικά με τους δεσμούς των γονιών του με το ναζιστικό κόμμα, ο Kaiser αναφέρεται σε ντοκουμέντα που δείχνουν ότι ο Otto Lagerfeld έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος τον Μάιο του 1933, τέσσερις μήνες αφότου πήρε ο Hitler την εξουσία. Δεν ήταν μια ασυνήθιστη κίνηση τότε, από επιχειρηματίες που ήθελαν να έχουν με το μέρος τους το ναζιστικό καθεστώς. Σύντομα, η εταιρεία του έκλεισε ένα μεγάλο συμβόλαιο για παροχή συμπυκνωμένου γάλακτος στους στρατιώτες. Μάλιστα, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της παραγωγής, το εργοστάσιο χρησιμοποιούσε περίπου 80 Πολωνούς εργάτες, τους λεγόμενους «Ανατολικούς Εργάτες», που έδιναν οι Ναζί σε πιστούς επιχειρηματίες.
Ο Kaiser ανακάλυψε επίσης κάποια γράμματα που είχε στείλει η μητέρα του Lagerfeld στην αδερφή της, Felicitas. Ανάμεσά τους βρίσκονται πέντε δακτυλογραφημένες σελίδες, με τίτλο «Γιατί έγινα μέλος του NSDAP;» (Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος, όπως λεγόταν το ναζιστικό κόμμα). Αν και οι σελίδες δεν είναι υπογεγραμμένες, ο Kaiser πιστεύει ότι το γράμμα είναι της Elisabeth Lagerfeld, καθώς η ίδια συνήθιζε να δακτυλογραφεί τα γράμματά της.
Στο κείμενό της, η Elisabeth εξηγεί πώς στην αρχή γοητεύτηκε από την υπόσχεση του Χίτλερ ότι θα επαναφέρει την τάξη και την οικονομική ευημερία μετά το χάος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ότι βγήκε από την πλάνη της όταν είδε με τα μάτια της να μαζεύουν Εβραίους στο Αμβούργο για απέλαση το 1941.
Με πληροφορίες από WWD.com και Irish Times