Λίγες ημέρες μετά την τραγωδία του Παρισιού, κάνουμε αναδρομή σε λιγότερο δυσάρεστα σιγμιότυπα που έχει ζήσει η Πόλη του Φωτός και ειδικότερα στην Εβδομάδα Μόδας που πραγματοποιήθηκε μερικές εβδομάδες πριν. Η φετινή Fashion Week για τον χειμώνα του ’19 αποδείχθηκε το αποκορύφωμα της νοσταλγικής διάθεσης, έχοντας ως επίκεντρο τον πρόσφατο χαμό του Κάιζερ της μόδας Karl Lagerfeld. Το κλίμα στο ηλιόλουστο Παρίσι ήταν μελαγχολικό, σαν επηρεασμένο από το θάνατο του σχεδιαστή και σαν να προμήνυε την καταστροφή του εμβληματικού Notre Dame που θα ακολουθούσε.
Οι περισσότεροι μεγάλοι οίκοι έκαναν αναδρομή στα αρχεία τους, όταν άλλοι βάσισαν τις συλλογές τους σε παλαιότερες δεκαετίες. Χαμηλοί τόνοι, λιγότερες influencers, γιατί η Fashion Week συνέπεσε με την απονομή των Όσκαρ στο Λος Άντζελες, και μία διακριτική νοσταλγία σε όλα. Από τις προσκλήσεις μέχρι τα ίδια τα shows.
Η Εβδομάδα Μόδας ξεκίνησε με τον σχεδιαστή συνώνυμο της μεσογειακής laid back θηλυκότητας, τον Jacquemus, ο οποίος εμπνεύστηκε από ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα σε μια πόλη της νότιας Γαλλίας. Και αυτό δημιούργησε! Ένα μικρό χωριό με 32 (!) παστέλ σπίτια και καταστήματα, με τα μοντέλα να περπατούν ανάμεσα σε απλωμένες μπουγάδες και ανθισμένες γλάστρες. Από τη συλλογή του ονόματι La Collectionneuse δεν έλειπαν τα απόλυτα χρώματα του χειμώνα, τα neon φούξια και πορτοκαλί, τα oversized κοστούμια, τα φορέματα με cut-outs και οι πάντα υπερβολικά μικρές ή υπερβολικά μεγάλες τσάντες- trademark του σχεδιαστή.
Σε ρυθμούς athleisure και υμνώντας δυναμικές γυναίκες-σύμβολα, όπως οι Mae West και Mia Hamm, o εναλλακτικός παριζιάνικος οίκος Koché παρουσίασε σε συνεργασία με τη Nike τη νέα του συλλογή στο γήπεδο μπάσκετ του Bercy. Εκτός από τη συλλογή με τα patchwork από γυναικείες ποδοσφαιρικές εμφανίσεις και τα εντυπωσιακά καπέλα από φτερά, αυτό που ξεχώρισε ήταν η ανθρωποκεντρική παρουσίαση. Κάθε φορά που ένα μοντέλο έβγαινε στον «αγωνιστικό χώρο», το όνομά του εμφανιζόταν στον φωτεινό πίνακα του γηπέδου, προσπαθώντας έτσι να μας συστήσουν τα μοντέλα, βλέποντάς τα σαν κάτι περισσότερο από «κούκλες βιτρίνας που περπατούν».
Ένας φόρος τιμής στο παρελθόν και στον ιδρυτή του brand Guy Laroche ήταν η συλλογή που ετοίμασε ο Richard René για τον ομώνυμο οίκο. Κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με το la roche, που σημαίνει βράχος στα γαλλικά, o René βρήκε γόνιμο σχεδιαστικό έδαφος πάνω σε ένα μόνο print, αυτό του μαύρου μαρμάρου Nero Marquina. Το μικρό μαύρο φόρεμα αποκτά το effect του μαρμάρου ενώ τα power suits αλλά και τα διάφανα πουκάμισα διατηρούν το ίδιο print σαν μια μελωδία που επαναλαμβάνεται.
Στο Lycée Carnot, ένα υπέροχο σχολικό κτήριο που χρονολογείται από το 1895, πραγματοποιήθηκε το show του Issey Miyake με τίτλο «Chain of Inspiration». Φέτος, ο Yoshiyuki Miyamae προσάρμοσε το signature στυλ του οίκου στο νέο υλικό που παρουσίασε, το Dough Dough, με ιδιαίτερη ελαστικότητα και σημαντική «μνήμη» ως προς τις φόρμες. Κάτω από το φυσικό φως που έμπαινε από τη γυάλινη οροφή του σχολείου, ξεχωρίσαμε τα πρώτα looks φτιαγμένα από ton sur ton γκρι υλικό Dough Dough αλλά και τα πάντα ονειρικά plissé του οίκου σε neon αποχρώσεις. Με πολλά flashback συνεχίστηκε η Εβδομάδα Μόδας με σχεδόν όλους τους σχεδιαστές να ανατρέχουν στο παρελθόν, ο καθένας για δικούς του λόγους. Στο πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του στον οίκο Celine, ο Hedi Slimane έκανε σαφή την πρόθεσή του να αφήσει το στίγμα του, αφαιρώντας τον τόνο από την πρώτη συλλαβή της ονομασίας Céline. Ωστόσο, η συλλογή κινήθηκε σε πιο μετριοπαθείς τόνους μιας «παλιάς» Céline, αντλώντας έμπνευση από μια καμπάνια του ’70, και παρουσίασε μεταξωτές μπλούζες και πλεκτά, σαν εκείνα που θα φορούσε μια bourgeoise Γαλλίδα του 1970.
Όσο για το καλλιτεχνικό όνειρο του Anthony Vaccarello, αυτό ήταν βασισμένο στα 80’s, χωρίς όμως τις υπερβολές τους. Ο σχεδιαστής επέκτεινε τους κώδικες του αρχετυπικού γυναικείου κοστουμιού Saint Laurent, προσθέτοντας έντονους ώμους, ενώ το μαύρο χρώμα, οι παγιέτες και το δέρμα κυριαρχούσαν.
Το ταξίδι στη νοσταλγία φτάνει στο τέλος του με το γλυκόπικρο αντίο που είπαν όλοι οι φίλοι και οι άνθρωποι του οίκου Chanel σε έναν από τους μεγαλύτερους οραματιστές της μόδας. Για να παρουσιάσει την τελευταία συλλογή που σχεδίασε o Karl Lagerfeld για τη Chanel σε συνεργασία με τη νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου, Virginie Viard, το Grand Palais μεταμορφώθηκε σε μια χιονισμένη Wonderland. Όταν τα μοντέλα εμφανίστηκαν στην κορυφή του σετ για να τιμήσουν τη μνήμη του, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή. Την εκκωφαντική σιωπή διέκοψε η φωνή του Karl που ακούστηκε από τα μεγάφωνα, για να δώσει το έναυσμα στην πρέσβειρα του οίκου, Cara Delevigne, να ανοίξει το show. Η νέα κολεξιόν ήταν εναρμονισμένη με τη διαχρονική αισθητική του οίκου και κυριάρχησαν τα έντονα ανδρόγυνα στοιχεία – το στυλ που τόσο έχει ταυτιστεί με τη Chanel.
Οι «μούσες» Cara Delevingne, Mariacarla Boscono (η οποία δάκρυσε στο τέλος του show), Kaia Gerber αλλά και η Penelope Cruz σε εμφάνιση-έκπληξη ήταν εκεί και περπάτησαν στο τελευταίο του runway, φορώντας κλασικά tweed παλτό, puffer coats με τα χαρακτηριστικά CC κουμπιά αλλά και ολόσωμες pied-de-poule φόρμες. Ήταν σαν ο Karl να έκλεινε το μάτι στη Chanel του 1982, τότε που ανέλαβε για πρώτη φορά έναν οίκο που βούλιαζε και κατάφερε να τον κάνει έναν από τους πιο εμπορικούς, χρησιμοποιώντας τη δυνατή κληρονομιά της ίδιας της Coco. Ο ίδιος, βέβαια, πάντα δήλωνε πως δεν αντέχει τη νοσταλγία: «Αυτή είναι μια από τις ασθένειες της εποχής μας, να κοιτάζουμε πίσω. Η μόδα είναι το τώρα και το αύριο, ποιος νοιάζεται για το παρελθόν;» Κατά τα φαινόμενα, η ίδια η μόδα…