Ανήμερα της «μαύρης επετείου» της 11ης Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του NYFW η επίδειξη μόδας του οίκου Givenchy. Με κεντρικό μότο την αγάπη, το show του οίκου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά ανοιχτό για το ευρύ κοινό, προσφέροντας 1.200 εισιτήρια σε ανθρώπους που βρίσκονται εκτός του χώρου της μόδας. Είτε η πρωτοβουλία αυτή προέκυψε από το εφηβικό όνειρο του Tisci «να μπορεί ο καθένας μία μέρα να παρακολουθήσει ένα fashion show», είτε ήταν μια συμβολική κίνηση εμπνευσμένη από την ίδια την ημέρα, αποτέλεσε σίγουρα την αρχή πολλών συζητήσεων γύρω από μια βασική ερώτηση: «Πρέπει, τελικά, τα fashion shows να είναι ανοιχτά στο κοινό;».
Η κατ’αποκλειστικότητα παρουσία ανθρώπων με μεγάλη επιρροή στα παγκόσμια μέσα, πελατών, αγοραστών, επενδυτών και celebrities στις θέσεις των μεγάλων shows των εβδομάδων μόδας, μπορεί να δικαιολογείται από πρακτικούς, κυρίως, λόγους, με βασικότερο αυτόν της χωρητικότητας, που καθιστά αδύνατον να χωρέσει ένας πολύ μεγάλος και αόριστος αριθμός ατόμων μέσα σε ένα κτίριο ειδικά διαμορφωμένο για το κάθε show. Η ιδέα, όμως, της πραγματοποίησης του show αυτού σε έναν εξωτερικό χώρο, όπως έγινε από τον οίκο Givenchy, δίνει σίγουρα μια νέα προοπτική. Είναι, βέβαια, και αυτή η ελιτιστική αντίληψη περί μόδας και πολυτελών οίκων που επικρατούσε –αν και τελευταία τείνει να υποχωρήσει- που δημιουργούσε χάσμα ανάμεσα σε κοινό και luxury brands. Oι μεγαλύτεροι οίκοι μόδας, έως σήμερα, ήταν συνυφασμένοι με αυτή την αντίληψη, αφού κάθε νέα collection τους παρουσιαζόταν και απευθυνόταν μόνο σε λίγους, διατηρώντας υπερβολικά υψηλές τιμές και αποκλείοντας, αυτόματα, από το target group τους το ευρύ κοινό.
Όμως πλέον οι τιμές των προϊόντων των περισσότερων οίκων έχουν πέσει αισθητά, με το παράδειγμα ενός από τους πιο πολυτελείς παγκοσμίως οίκους, του Chanel, να έχει ρίξει τις τιμές σχεδόν κατά 50% σε σχέση με παλαιότερα. Αυτό φανερώνει από μόνο του, την τάση τους να αρχίσουν να απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό, ως αποτέλεσμα της νέας τάξης πραγμάτων που έχει αρχίσει να κυριαρχεί στην παγκόσμια βιομηχανία μόδας. Γι’αυτό εξάλλου, πλέον, και ο τρόπος που διαφημίζονται έχει αλλάξει πολύ: μια διαφήμιση σε μια στάση λεωφορείου, σε ένα εναλλακτικό περιοδικό μπορεί να τους εξυπηρετήσει εμπορικά εξίσου με τη διαφήμιση σε ένα μέσο που συνδέεται με την πολυτέλεια. Επίσης, το Διαδίκτυο-το οποίο τα τελευταία χρόνια αποφέρει όλο και υψηλότερα κέρδη- χρησιμοποιείται από τους fashion bloggers, τα άτομα που τυχόν δε γνωρίζει ο creative director κάθε οίκου, ωστόσο αποτελούν πρότυπα, ασκώντας μεγάλη επιρροή στο κοινό τους, το ενεργό, δηλαδή, καταναλωτικό κοινό. Και αφού, λοιπόν, η ίδια η στρατηγική των μεγαλύτερων οίκων έχει αλλάξει και έχει αναπροσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αποσκοπώντας σε μια άμεση επαφή με το ευρύτερο κοινό, γιατί η επίδειξη κάθε νέας collection, να εξακολουθεί να απευθύνεται αποκλειστικά σε ανθρώπους δικτυωμένους στον χώρο της μόδας και των media, αποκλείοντας τέτοια άτομα με σημαντική επίδραση;
Υπό τα νέα, αυτά, δεδομένα και υπό το πρίσμα, πρωτίστως της ίδιας τους της κερδοφορίας, οι οίκοι μόδας θα πρέπει, μάλλον, να «ανοίξουν» τις επιδείξεις τους προς το ευρύ κοινό, κάνοντας πράξη αυτό που, πλέον, θέλουν να πρεσβεύσουν: την εγγύτητα ανάμεσα στους ίδιους και τα προϊόντα τους και στο παγκόσμιο καταναλωτικό κοινό.
GEORGIA TRAPALI