Τα 70s είναι γνωστά ως η δεκαετία που αναδύθηκαν μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα. Ανάμεσα σε αυτά και το δεύτερο φεμινιστικό κύμα, του οποίου ακραίο παρακλάδι ήταν οι radical feminists. Βασική διαφορά τους με τις μετριοπαθέστερες φεμινίστριες ήταν πως αντιμετώπιζαν το ανδρικό φύλο ως εχθρό του γυναικείου.
Oι radical feminists απαρνήθηκαν τα θηλυκά στοιχεία και έδωσαν μεγαλύτερη σημασία στην πρακτικότητα, παρά στην αισθητική των ρούχων. Τα τακούνια έδωσαν τη θέση τους σε άνετα φλατ παπούτσια, το μακιγιάζ και τα λαμπερά μακριά μαλλιά είχαν ως σκοπό την ικανοποίηση του ανδρικού βλέμματος και αντιμετωπίζονταν ως χάσιμο χρόνου, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί διαφορετικά από την κάθε γυναίκα. Ανάμεσα σε διάφορες ακραίες δράσεις των υποστηρικτριών του κινήματος, ο τρόπος ντυσίματος τους ήταν ο λιγότερο προκλητικός τρόπος διαμαρτυρίας, που όμως είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη της μόδας αργότερα, όπως φαίνεται τη δεκαετία του ’80 που η παρουσία των γυναικών ήταν εντονότερη στο εργασιακό χώρο και οι βάτες και τα κοστούμια λειτουργούσαν ως σύμβολο status και ισότητας της γυναίκας στο εργασιακό περιβάλλον.
Είναι εύκολο κανείς να αναρωτηθεί πώς οι straight υποστηρίκτριες του κινήματος μπορούσαν να διατηρήσουν υγιείς ερωτικές σχέσεις. Στους κύκλους του ακραίου φεμινισμού άνθιζε αυτό που έχει γίνει γνωστό ως political lesbianism. Με βάση το political lesbianism κάθε γυναίκα μπορεί και θα έπρεπε να επιλέξει την ομοφυλοφιλία. Αυτή η πρακτική λειτουργούσε αφενός ως ένα είδος τιμωρίας απέναντι στο ανδρικό φύλο, στα πρότυπα της αριστοφανικής Λυσιστράτης και αφετέρου ήταν η λογικότερη επιλογή για αυτές, καθώς δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι ενώ μάχονται σκληρά ενάντια στην πατριαρχία, κάθε βράδυ κοιμούνται με τον προσωπικό τους «πατριάρχη». Για τις υποστηρίκτριες του political lesbianism ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι επιλογή.
Οι πρώτες radical feminists εμφανίστηκαν σε μία περίοδο που τα θέματα ισότητας φύλου ήταν πολύ ριζοσπαστικά και αντίθετα με το μέχρι τότε status quo. Πολλές radical feminists της εποχής έχουν πλέον αναπτύξει μετριοπαθέστερες θέσεις και έχουν δηλώσει πως θεωρούν ότι καλύτερο είναι τα φύλα να είναι σύμμαχοι σε ζητήματα ισότητας και θέματα σεξουαλικής ταυτότητας.
Από την Γεωργία Πίνα