Η ιδέα κάλυψης και συγκράτησης του γυναικείου στήθους γεννήθηκε για πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα. Στη Μινωική Κρήτη, πριν από 4.500 χρόνια, εμφανίστηκαν τα πρώτα φορέματα με ενσωματωμένο ένα είδος στηθόδεσμου, που συγκρατούσε το στήθος.
Όμως, όχι μόνο δεν το κάλυπτε, αλλά αντιθέτως το αναδείκνυε, αφήνοντάς το εκτεθειμένο σε κοινή θέα. Ένα άλλο είδος στηθόδεσμου, που ονομαζόταν απόδεσμος ή μαστόδεσμον, χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα από τις γυναίκες που συμμετείχαν σε αθλητικούς αγώνες, όπου αυτό επιτρεπόταν, όπως στη Σπάρτη. Λέγεται ότι εφευρέθηκε από τους άντρες, προκειμένου το γυναικείο σώμα να μοιάζει περισσότερο με το αντρικό, περιορίζοντας το στήθος.
Από τον 5ο έως τον 2ο αιώνα π.Χ. το πρότυπο ομορφιάς σε Ελλάδα και Ρώμη ήθελε τις γυναίκες με μικρό στήθος. Για να εμποδίσουν την ανάπτυξή του, έδεναν σφιχτά το σώμα τους με μία ζώνη, η οποία αιώνες αργότερα μετεξελίχθηκε στον κορσέ.
Παρότι άκομψος και άβολος, ο στηθόδεσμος που δημιούργησε το 1859 ο Αμερικανός Χένρι Λέσερ από το Μπρούκλιν, ήταν ο πρώτος που είχε ως στόχο να τονίσει και να μορφοποιήσει το γυναικείο στήθος. Ο πρώτος σύγχρονος στηθόδεσμος-ένα εσώρουχο, αποτελούμενο από δύο μέρη- δημιουργήθηκε τριάντα χρόνια αργότερα, στις 30 Μαΐου 1889, από τη Γαλλίδα Ερμίν Καντόλ. Το κάτω μέρος ήταν ένας κορσές για τη μέση, ενώ το πάνω στήριζε το στήθος με δύο υφασμάτινες λωρίδες που δένονταν στους ώμους. Από το 1907 το πάνω μέρος άρχισε να πωλείται ανεξάρτητα, με το όνομα soutien-gorge (στήριγμα στήθους).
Παρότι το όνομα παραμένει το ίδιο έως σήμερα, η εξέλιξη του σουτιέν υπήρξε μεγάλη. Μία από τις πρώτες καινοτομίες ήταν η εισαγωγή του μεγέθους για καλύτερη εφαρμογή σε κάθε τύπο σώματος, ενώ η πιο πρόσφατη είναι ο εφοδιασμός του με αντλία αέρα, που χαρίζει περισσότερο όγκο.