Είναι γνωστό ότι από τον τρόπο που ντύνεται κάποιος μπορούμε να αντλήσουμε κάποια στοιχεία για την προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα του. Αλλά τι σημαίνουν οι επιλογές των ενδυματολόγων για τους βασικούς χαρακτήρες των ταινιών και τι στοιχεία μπορούμε να αντλήσουμε από αυτές για την πλοκή, αλλά και την ίδια την ανάπτυξη του ήρωα μέσα στο έργο; Παρακάτω θα το εξετάσουμε μέσα από παραδείγματα δύο αγαπημένων ταινιών.
Το μπλε κοστούμι του Django-Django, unchained
Όταν ο Django είχε την επιλογή για πρώτη φορά να διαλέξει τα δικά του ρούχα μετά την απελευθέρωσή του από τον Dr. Schultz, επέλεξε να φορέσει ένα φανταχτερό μπλε κοστούμι. Ποια είναι η ιστορία όμως αυτού του ρούχου; Το κοστούμι αυτό είναι ίδιο με εκείνο που φορά το νεαρό αγόρι στον πίνακα της εποχής “The Blue Boy” του “Thomas Gainsbourg”. Λέγεται πως το αγόρι που απεικονίζεται ήταν γιός ενός πλούσιου εμπόρου, είχε δηλαδή πολύ διαφορετική κοινωνική υπόσταση από τον ήρωα της ταινίας. Συνεπώς, η επιλογή αυτής της αμφίεσης από τον Django δείχνει τη μετάβασή του από σκλάβος σε ελεύθερο άνθρωπο.
Διαβάστε ακόμη: Σημαντικοί Ιάπωνες σχεδιαστές και το κίνημα της αποδόμησης στη μόδα
Τα κόκκινα παπούτσια-Μάγος του Οζ
Το αρχικό σενάριο ήθελε τα μαγικά παπούτσια της Dorothy να είναι ασημί, ωστόσο η τότε νέα τεχνολογία technicolor, οδήγησε στην επιλογή του κόκκινου. Το συγκεκριμένο χρώμα είχε ισχυρό αντίκτυπο για χρόνια στους κύκλους των κριτικών κινηματογράφου, αφού το κόκκινο σχετίζεται με τα έντονα αισθήματα, τις αλλαγές και τη θηλυκότητα. Τη στιγμή που η Glenda φοράει στην Dorothy τα κόκκινα παπούτσια, ξεκινά το ταξίδι της πρωταγωνίστριας προς την ενηλικίωση, προς την ανακάλυψη της εσωτερικής της δύναμης και την εύρεση της ελευθερίας της. Τα κόκκινα παπούτσια με τα ισχυρά νοήματά τους είναι εκείνα που θα αποτελέσουν το όχημα της Dorothy προς την ωριμότητα που είναι και ο ουσιαστικός προορισμός του ταξιδιού της. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα κόκκινα παπούτσια μετά από αυτή την ταινία έχουν χρησιμοποιηθεί και ως φεμινιστικό σύμβολο.
Από την Γεωργία Πίνα