Στην πρώτη σκηνή του “Working Girl” του 1988, ο χαρακτήρας που υποδυόταν η Melanie Griffith, Tess McGill, κάθεται στο φέρυ-μποτ από το Staten Island με κατεύθυνση το Μανχάταν φορώντας ένα παλτό και ένα ζευγάρι λευκά iconic Reebok sneakers συνδυασμένα με λευκές αθλητικές κάλτσες.
Η ταινία παρουσιάζει το πορτρέτο της Νεϋορκέζας εργαζόμενης εκείνης της εποχής, η οποία φορά άνετα παπούτσια. Ωστόσο, η σκηνή της Tess, που πετά τα αθλητικά παπούτσια της κάτω από το γραφείο και φορά μαύρες γόβες στιλέτο για να συναντηθεί με τα αφεντικά λειτουργεί ως μια υπενθύμιση των σεξιστικών χώρων εργασίας εκείνης της εποχής.
Ωστόσο, η σημερινή Tess McGill μπορεί να μην άλλαζε καθόλου τα παπούτσια της. Παρόλο που πολλές γυναίκες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν παπούτσια ιδανικά για τις μετακινήσεις τους, δεν μπαίνουν στη διαδικασία να τα αλλάξουν όταν φτάσουν στο χώρο της εργασίας τους.
Τα limited edition loafers του οίκου Gucci που όλοι θέλουν να αποκτήσουν
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που μπορεί να ονομαστεί ως “Zuckerberg effect”: Η casual ντουλάπα των tees και των hoodies του CEO του Facebook έχει υιοθετηθεί σε πολλούς εργασιακούς χώρους, που ζητούν πιο χαλαρό dress code. Αν και ορισμένοι κλάδοι, όπως ο νομικός και ο οικονομικός τομέας, τείνουν να ζητούν πιο αυστηρό dress code, υπήρξαν αρκετές προκλήσεις για να αλλάξει αυτό το καθεστώς. Το 2016, μια Βρετανή υπάλληλος, η Nicola Thorp υπέβαλε αίτηση στο κοινοβούλιο όταν μια ρεσεψιονίστ στην εταιρία Price Waterhouse Cooper, την έδιωξε επειδή δεν φορούσε ψηλοτάκουνα. Η εταιρεία άλλαξε σύντομα την πολιτική της για τον κώδικα ενδυμασίας ώστε να επιτρέψει στις γυναίκες να φορούν flat παπούτσια, ύστερα από τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης και την κατακραυγή του κόσμου.
Ίσως αυτή η έλλειψη απαίτησης για αυστηρό dress code έχει επιτρέψει την κυριαρχία των flat παπουτσιών – σε όλα τα σχέδια και τα υλικά. Μια ματιά στους δρόμους όλων των πρωτευουσών, επιβεβαιώνει αυτήν την κυριαρχία.
Η Balenciaga προτείνει Crocs: Το μεγαλύτερο σοκ στην εβδομάδα μόδας στο Παρίσι
Τα τελευταία χρόνια, το flat και άνετο παπούτσι έχει υψηλή σημασία τόσο στα catwalks όσο και στην πραγματική ζωή ενώ το τελευταίο διάστημα βλέπουμε αρκετούς τίτλους περί άσχημων παπουτσιών. «Γιατί το παπούτσι της σεζόν Spring 2018 θα κερδίσει τα άσχημα παπούτσια;», αναρωτήθηκε η Vogue τον Οκτώβριο, επισημαίνοντας τα Christopher Kane’s Crocs και τα curled-toe sneakers του J.W. Anderson. «Το πιο καυτό παπούτσι του φθινοπώρου είναι ένα σύμβολο status ή ένα έγκλημα ενάντια στη μόδα;», αναρωτήθηκε η New York Post το 2015 για τα Princetown slipper της Gucci.
Παράλληλα, καθώς τα σημερινά πρότυπα ομορφιάς συνεχίζουν να μετατοπίζονται θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη «άσχημος». Γιατί ένα «όμορφο» παπούτσι πρέπει να είναι στιλέτο; Και γιατί υπάρχουν πολλά flat έχουν χαρακτηριστεί ως άσχημα; Είναι μια ερώτηση που ο Διευθύνων Σύμβουλος της Birkenstock, David Kahan, έθεσε την περασμένη εβδομάδα στα βραβεία Footwear News Achievement Awards, όταν δήλωσε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι όσοι ονόμαζαν σανδάλια της εταιρίας “άσχημα” έλεγαν ψέμματα.
Φυσικά, τα Crocs και τα Birkenstocks δεν είναι για όλους ή για όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα. Αλλά η ένταξη αυτών των brands στη μόδα έχει κάνει με την ιδέα να φοράμε άνετα παπούτσια και να είναι περισσότερο αποδεκτά από το πλήθος της μόδας. Είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση των παπουτσιών που τα έχουν όλα.