O Adrian ξεκίνησε να εκδίδει το περιοδικό Finger μαζί με έναν φίλο του για να δηλώσουν σε ένα ευρύτερο κοινό το κοινό τους πάθος για τη μουσική. Από το 2005 εως σήμερα έχουν φιλοξενησει στις σελίδες του εκατοντάδες συγκροτήματα, μουσικούς και djs απ’ όλο τον κόσμο που με τη σειρά τους δηλώνουν τα δικά τους αγαπημένα.
Η περιοχή του Wiedikon βρίσκεται καμιά δεκαριά στάσεις από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Ζυρίχης. Είναι ήσυχη, φιλική με ωραία καταστήματα και καφέ, μια γειτονιά που σφίζει από νεολαία να αράζει σε ωραίες πλατείες. Εκεί συναντήσαμε τον Adrian, στην Idaplatz και συγκεκριμένα στο καφέ Piazza, ανήμερα της Πρωτομαγιάς ενώ το κέντρο της πόλης γνώριζε μικρές αναταραχές λόγω της ημέρας. Ο Adrian έφτασε κρατώντας καμιά δεκαριά τεύχη Finger και άρχισε αμέσως να μας εξηγεί πως η ιδέα πίσω από το Finger είναι ίσως η πιο προφανής για ένα μουσικό περιοδικό. Σύμφωνα με τον εκδότη του Finger, αυτό που πραγματικά θέλουμε να μάθουμε από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα και τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες είναι τα δικά τους αγαπημένα. Ετσι λοιπόν, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού ανακαλύπτουμε τις προτιμήσεις των καλλιτεχνών που γουστάρουμε μέσα από ερωτήσεις σχετικές με το αγαπημένο τους δίσκο, συγκρότημα, συναυλία, βιβλίο, ταινία, τραγούδι, προορισμό, ακόμα και συνταγή. ‘Στέλνουμε emails σε αυτους που μας αρέσουν και τους ρωτάμε για αυτά που τους αρέσουν, και μετά τα δημοσιεύουμε, είναι τόσο απλό’, λέει ο Adrian. Tόσο ο ίδιος όσο και ο συνεργάτης του δουλεύουν στο χώρο της διαφήμισης κάτι που τους βοηθάει στο να βρουν διαφημιζόμενους γα το έντυπό τους ώστε να μπορούν να καλύψουν τα έξοδα της εκτύπωσης. Το όνειρο του Adrian είναι να καταφέρουν να ανεβάσουν το σύνολο των συνεντεύξεων στην ιστοσελίδα του Finger και σε συνεργασία με το spotify.com να προσφέρουν στους επισκέπτες συνδέσμους με τις αντίστοιχες πληροφορίες και μουσικές. Όσο για τη μουσική σκηνή της πόλης ο Adrian μοιάζει επιφυλακτικός. ‘Μέχρι σήμερα δεν είχαμε σημαντικά συγκροτήματα, είναι δύσκολο να ξεπεράσεις τα σύνορα της Ελβετίας. Τελευταία, με την οικονομική κρίση και τα περιορισμένα budget δόθηκε περισσότερη σημασία στα τοπικά σχήματα και συνεπώς κάτι πάει να γίνει’, συμπληρώνει ο Adrian. Λίγο πριν σκοτεινιάσει συζητάμε για την πόλη της Ζυρίχης και τους λόγους που κρατάνε το Finger εκεί. ‘Μπορεί το Βερολίνο να ταιριάζει περισσότερο σαν μουσική έδρα του περιοδικού αλλά η αλήθεια είναι πως δεν θα έφευγα ποτέ από την Ζυρίχη. Είναι η λίμνη, το ότι κυκλοφορώ με το ποδήλατο παντού, είμαι δίπλα στη φύση, πηγαίνω σε ωραίες συναυλίες σε μια πόλη που δεν με κουράζει με το μέγεθός της και που η κοινωνία της είναι σε μια διαρκή αναζήτηση της ποιότητας’. Μαλλον συμφωνούμε μαζί του και κάπως έτσι, αποχαιρετιόμαστε.
Link: fingermag
Συνέντευξη: Γιώργος Κελέφης