Τα κανονικά γυρίσματα πόσο κράτησαν;
Τρεις μήνες πάνω-κάτω. Από μέσα Μαΐου, μέχρι τέλη Ιουλίου. Ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία που δεν γνωρίζαμε πώς θα εξελιχθεί. Είναι η πρώτη μας κινηματογραφική εμπειρία, ταυτόχρονα και η πρώτη μας μεγάλη, ολοκληρωμένη παραγωγή.
Εντοπίσατε κοινά στοιχεία με τους ρόλους σας, βασικά πράγματα που σας συνδέουν και σας βοήθησαν να αποδώσετε καλύτερα την προςωπικότητα των χαρακτήρων;
Κώστας: Σίγουρα. Ο Πάνος βρήκε τους κατάλληλους χαρακτήρες από ό, τι φάνηκε. Ο δικός μου ρόλος για παράδειγμα, ήταν gay ενώ εγώ είμαι straigt. Ο σκηνοθέτης μου ζητούσε να μην προσεγγίζω το ρόλο στερεότυπα, αλλά να εξωτερικεύσω όλη την παιδικότητα που κρύβω μέσα μου χωρίς να σκέφτομαι τη σεξουαλική του ταυτότητα. Αυτό είναι ένα στοιχείο πολύ χαρακτηριστικό και της δικής μου συμπεριφοράς. Ούτως ή άλλως ο gay δεν αισθάνεται gay. Αισθάνεται κανονικός είτε εμπίπτει σε θηλυπρεπεί πρότυπα είτε όχι. Ο τρόπος προσέγγισης των χαρακτήρων, ήταν εξαιρετικά ανθρώπινος.
Νίκος: Εγώ με τον Οδυσσέα ταυτίστηκα σε άλλο επίπεδο. Ο ίδιος είναι πολύ πιεσμένος και οργισμένος. Σαν ρόλος είναι ένα πολύ καταπιεσμένο παιδί τόσο από την οικογένειά του, όσο και από τον ευρύτερο κοινωνικό του περίγυρο. Έχει φύγει από τα 14 από το σπίτι κόβοντας κάθε επαφή με την οικογένειά του, προκειμένου να βρει τον εαυτό του. Ο Οδυσσέας δείχνει να είναι εντελώς διαφορετικός σαν προσωπικότητα από τον Ντάνυ, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο ίδιος. Έχουν κοινά βιώματα, σε διαφορετικές όμως στιγμές, που απλά έτυχαν διαφορετικής αντιμετώπισης. Εγώ βρήκα κοινό σημείο επαφής στην καταπίεση και το ρατσισμό που βίωσα όταν ήρθα στην Ελλάδα, μέχρι να καταφέρω να ενσωματωθώ. Κακά τα ψέμματα, το «Αλβανός» δεν φεύγει ποτέ.
Ένα βασικό κομμάτι της πλοκής της ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα talent show στη Θεσσαλονίκη. Τι σημαίνει αυτό για τους χαρακτήρες; Πώς το προσεγγίσατε ερμηνευτικά;
Νίκος: Η αλήθεια είναι πως μέσα στα σοβαρά θέματα που διαπραγματεύεται η ταινία, η ενασχόλησή μας με το talent show είναι ίσως κάτι παράδοξο. Δρα και σαν αφορμή για να δεθούμε σαν αδέρφια, βρίσκοντας ένα στόχο ανεξάρτητο και έξω από την καθημερινότητά μας. Είναι τόσο βαρύ το ζήτημα του να βρούμε τον πατέρα μας, αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε μέσα από όλη τη διαδικασία ή την αφορμή του talent show, μας βοηθά να κρατιόμαστε στην επιφάνεια και να μην εγκαταλείπουμε την προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή παρά τις συνεχείς ατυχίες. Θα έλεγα πως συμβολίζει την ελπίδα.
Κώστας: Ο Ντάνυ, ζητά από τον Οδυσσέα να πάνε στη Θεσσαλονίκη, βλέποντάς το σαν ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή. Ο Οδυσσέας έχει μια υπέροχη φωνή, όπως η μητέρα μας. Το όνειρό της να ασχοληθεί με το τραγούδι θεωρώ πως πρέπει να το πραγματοποιήσει ο Οδυσσέας. Είναι το μόνο μου όνειρο.