Όταν ο Βρετανός τραγουδιστής Ian Dury κυκλοφόρησε το single “Sex & Drugs & Rock ‘n’ Roll” το 1977, ίσως να είχε κάποια διαίσθηση σχετικά με τα συστήματα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Διότι, όπως φαίνεται σε μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports», η μουσική απόλαυση χρησιμοποιεί αυτοδημιούργητα οπιοειδή του εγκεφάλου, όπως το σεξ, το φαγητό ή η χρήση ναρκωτικών.
Στη μελέτη των νευροεπιστημόνων από το Πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά, συμμετείχαν 21 φοιτητές στους οποίους υποσχέθηκαν $ 100 για το χρόνο τους και τους ζήτησαν να φέρουν για την έρευνα δύο τραγούδια που τους άρεσαν. Οι μισοί από τους συμμετέχοντες έλαβαν ναλτρεξόνη, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του εθισμού που μπλοκάρει τους υποδοχείς οπιοειδών, μειώνοντας έτσι τα θετικά και αρνητικά συναισθήματα. Το άλλο μισό των συμμετεχόντων έλαβε placebo.
Οι συμμετέχοντες άκουσαν τα τραγούδια τους, καθώς και δύο συναισθηματικά ουδέτερα τραγούδια, που είχαν επιλεγεί από τους πειραματιστές. Οι ερευνητές παρατήρησαν αρχικά στους συμμετέχοντες τις φυσικές τους ενδείξεις, όπως το πόσο ενεργό ήταν το συνοφρύωμα ή το χαμόγελο των μυών στο πρόσωπό τους και στη στη συνέχεια οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, βαθμολόγησαν την απόλαυσή τους μέσα από μια μικρή ηλεκτρονική συσκευή που συνδεόταν με έναν υπολογιστή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η λήψη του φαρμάκου μείωνε και τις δύο μετρήσεις της απόλαυσης, με τη μεγαλύτερη μείωση να παρουσιάζεται στα τραγούδια που έφεραν οι συμμετέχοντες μαζί τους, πράγμα που είναι λογικό, δεδομένου ότι υπάρχει περισσότερο συναίσθημα που μπορεί να μειωθεί. Στο σύνολό τους, τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν ότι τα οπιοειδή οδηγούν τη χαρά της μουσικής ακρόασης, κάτι που οι συντάκτες λένε ότι είναι ένα νέο εύρημα.
Αυτό επίσης μας εξηγεί εν μέρει γιατί η μουσική εμφανίζεται σε κάθε γνωστό πολιτισμό. «Το γεγονός ότι όταν ακούμε μουσική ενεργοποιείται στον εγκέφαλό μας μία σαφώς καθορισμένη νευροχημική ανταπόκριση, σχετίζεται με την εξελεκτική προέλευση της μουσικής», γράφουν οι συγγραφείς, με τη σημείωση ότι δεν πρέπει να υπερερμηνευτούν τα αποτελέσματα. «Είναι επίσης πιθανό ότι η μουσική έχει αναπτυχθεί στον πολιτισμό μας για να εκμεταλλευτεί ένα ήδη υπάρχον σύστημα ανταμοιβής που εξελίχθηκε για άλλους σκοπούς, όπως η αναγνώριση και η κατάλληλη ανταπόκριση στις διάφορες φωνές των ανθρώπων και των ζώων», προσθέτουν.