H A Shiny Day aka Αλεξάνδρα Διονά μιλάει στο ΟΖΟΝ για τα μικρά πράγματα που την κάνουν χαρούμενη, την αγάπη της για την ηθική μόδα και μας συστήνει το λαμπερό της εργαστήριο.
Αυτή η συζήτηση δεν θα μπορούσε να γίνει παρά μόνο μια ηλιόλουστη μέρα της Παρασκευής που ο φρέσκος αέρας θα αναζητούσε τρόπους να μπει σε κάθε σπίτι. Την Αλεξάνδρα Διονά, δημιουργό του δικού της χαρούμενου κόσμου, του A Shiny Day τη γνώρισα διαδικτυακά σε ένα Viber call καθώς εκείνη μαγείρευε “κοφτό μακαρονάκι με κιμά σόγιας”, όπως μου ανέφερε με ένα πλατύ χαμόγελο στην αρχή της συνομιλίας μας.
Αυτή ήταν και η πρώτη ερώτηση που μου ήρθε στο μυαλό, μιας και ένιωσα σαν να με κάλεσε στο πολύχρωμο σπίτι της για να μου κάνει το τραπέζι. Οπότε μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό, καθίσαμε κι οι δύο αναπαυτικά -η καθεμία σπίτι της- και συζητήσαμε για τον βιγκανισμό και την απόφασή της να ακολουθήσει αυτόν τον φαινομενικά δύσκολο δρόμο. “Αυτή δεν ήταν μια απόφαση δύσκολη ή εύκολη, ήταν απόφαση ζωής. Οπότε ακόμα κι αν αντιμετωπίζεις κάποια δυσκολία στην πορεία, δεν μετράει γιατί ο σκοπός είναι ιερός”, ανέφερε καθώς της εξηγούσα τους δικούς μου προβληματισμούς για τη χορτοφαγία.
Ήταν φυσικό επακόλουθο να γεμίσει το μυαλό μου ερωτήσεις, καθώς η μετάβαση της διατροφής μου από τη χορτοφαγία στον βιγκανισμό μου φαίνεται βουνό, μιας και τα γαλακτοκομικά έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος των γευμάτων μου. “Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να σκεφτείς ότι είναι τόσο βίαιη η βιομηχανία του γάλακτος και ειδικά για εμάς τις γυναίκες, γιατί ουσιαστικά αυτό το σύστημα στηρίζεται πάνω στη θηλυκότητα αυτών των ζώων. Στο αναπαραγωγικό τους σύστημα ουσιαστικά.”
Η Αλεξάνδρα παρουσιάζει “φειδωλά” μερικά στιγμιότυπα της ζωής της στα social media κι αυτό κυρίως για να δείξει έναν πιο ηθικό τρόπο ζωής που “προσπαθεί” να υιοθετήσει. Η καθημερινότητά της τής επιφυλάσσει διαφορετικές προκλήσεις. “Λόγω της φύσης της δουλειάς μου καμιά μέρα δεν είναι ίδια. Επειδή όλα τα πράγματα περνάνε από εμένα, κάθε μέρα θα έχω κάτι διαφορετικό. Τους τελευταίους 3 μήνες είμαι σε μεταβατική φάση”, ανέφερε γελώντας.
Ωστόσο αποκρίνεται πως είναι ευκολοπροσάρμοστος άνθρωπος παρόλο που ο ερχομός του χαριτωμένου κουταβιού της, Τόφου την αποδιοργάνωσε λίγο. “Αυτήν την περίοδο, έχω τα σεμινάρια που είναι πολλές μέρες την εβδομάδα. Επειδή ανακαινίζω τον καινούργιο μου χώρο η καθημερινότητά μου είναι τρελή. Ασχολούμαι μόνο μ’ αυτό. Έχω κι ένα κουτάβι που χρειάζεται πολύ φροντίδα, η Τόφου.”
“Ένα τυπικό πρωί θα κεντούσα, θα έπινα το τσάι μου στον ήλιο και θα ξεκίναγα τη μέρα μου. Τώρα ξυπνάω και πάω με την Τόφου βόλτα. Τα πράγματα στη ζωή μου εξελίσσονται, οπότε κι εγώ πρέπει να κινούμαι σ’ αυτόν τον ρυθμό. Ουσιαστικά, η ρουτίνα μου είναι ότι δεν έχω ρουτίνα,” πρόσθεσε.
Η έντονη και γεμάτη καθημερινότητά της μπορεί να βάζει σε δεύτερο επίπεδο τη χαλάρωσή της αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παραμελεί τον εαυτό της. “Θα βρω έναν άλλον τρόπο να χαλαρώσω, να έχω χρόνο για τον εαυτό μου. Με χαλαρώνει πολύ να κάθομαι στη φύση και να κεντάω. Είτε στη θάλασσα είτε στο δασάκι. Αυτό μου ευθυγραμμίζει όλα τα σημεία μέσα μου. Είναι το απόλυτο για εμένα.”
Το αγαπημένο της “στέκι” είναι το Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι, εκεί έχει πολλά σημεία να κάτσεις και να χαλαρώσεις. Πρόσφατα ανακάλυψε τη ρεματιά στο Χαλάνδρι. Δεν ήταν ιδανικά, αλλά ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει με τα δεδομένα της πόλης.
“Θεωρώ ότι δεν έχουμε επαφή με τη φύση. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα πάρκο σε κάθε γειτονιά τουλάχιστον και θα ήθελα αυτά τα σημεία φύσης που έχω βρει, να είναι πιο προσεγμένα. Ξέρω ότι ζητάω πολλά. Είμαι στη μέση του Άλσους Συγγρού και ακούω την κίνηση. Ζητάω μια βιώσιμη πόλη.”
Μέσα από τα social media παρουσιάζει μια low waste ζωή, ήρεμη, πολύχρωμη, με τον σύντροφό της και τα ζώα της. Τα σχόλια όμως δεν ανταποκρίνονται στη διάθεση της: “Όσο περνάει ο καιρός και μεγαλώνει το A Shiny Day εννοείται ότι αυξάνεται και η τοξικότητα. Στα social media ο καθένας εξαπολύει την τοξικότητα και την τρέλα του γιατί έχουμε την προσδοκία για την τελειότητα. Επειδή είμαι εγώ vegan και επειδή κάνω low waste ζωή, οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν το παραθυράκι για να πουν ότι δεν είμαι και τόσο τέλεια. Που εννοείται ότι δεν είμαι τέλεια!”
Αυτή η ερώτηση στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσει μια εκτενής συζήτηση για τη σχέση της με τα social media και κατά πόσο είναι λαμπερός ο κόσμος της εκεί. “Μου έχουν στείλει πολλά περίεργα σχόλια, όταν συμβαίνουν τραγικά πράγματα στον πλανήτη ή στην Ελλάδα. Είναι λίγο πιο συχνός ο αριθμός που δέχομαι αν τολμήσω να συνεχίσω να προωθώ την επιχείρησή μου και να μην παίρνω θέση”, ανέφερε καθώς έκοβε τοματίνια για να τελειοποίησει τη συνταγή της.
“Τότε με τα Τέμπη, δεν το είχα καταλάβει, ανέβασα ένα κέντημα μου και με έκραξαν γιατί δεν μίλησα για το θέμα, χωρίς να υπολογίζει το κάθε άτομο, αν έχω την ψυχολογική δυνατότητα να το κάνω ή αν είμαι ικανή να το κάνω. Δεν ξέρεις πώς είμαι”, πρόσθεσε.
Την ίδια στιγμή, μου εκμυστηρεύεται ότι δεν είναι μεγάλη οπαδός των social media, παρότι έχει δουλέψει ως social media manager στο παρελθόν. Είναι σπουδαίο εργαλείο και χάρη στα social media έχει καταφέρει να μεγαλώσει το “παιδί” της και να δημιουργήσει μια κοινότητα, η οποία “το 98% είναι πολύ καλοί άνθρωποι και καλοσυνάτοι. Αλλά η ελευθερία που δίνει στον καθένα να έχει πρόσβαση στη ζωή μου δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη.” Γι΄αυτό κάνει πολύ συντηρητική χρήση, ποστάρει μόνο αυτά που θέλει και σπάνια θα σκρολάρει. Μάλιστα σε περιόδους που θα τη “ρουφήξει” η τοξικοτήτα του Instagram προσπαθεί να κάνει αποτοξίνωση για λίγο καιρό.
“Το καλοκαίρι ή σε μεγάλα ταξίδια διαγράφω τις εφαρμογές από το κινητό μου, γιατί με βοηθάει να συγκεντρωθώ στην εμπειρία και να κάνω αποτοξίνωση. Μπορεί να το κάνω και τα Σαββατοκύριακα αυτό επειδή πιέζομαι από τα social media.”
Tην ίδια στιγμή, η δημιουργικότητα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος στη ζωή της και δείχνει μεγάλη αγάπη για την αργή μόδα. Δεν θεωρεί ότι έχει εκπαιδευτεί το κοινό τόσο πολύ. Επειδή είναι τόσο έντονη η πρόσβαση στο γρήγορο ρούχο, δεν έχουμε φύγει ακόμα απ’ αυτό. “Πιο εύκολα θα πάρει κάποιος ένα παγούρι παρά ένα μπλουζάκι από ένα συνοικιακό μαγαζί. Άσε που δεν νομίζω ότι είναι κάτι που μπορούμε να υποστηρίξουμε 100%. Αναγκαστικά τα εσώρουχα που θα πάρεις θα είναι από γρήγορη μόδα. Είναι λίγα τα ηθικά brands που φτιάχνουν οικολογικά εσώρουχα.”
Εκτός από τη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος, η Αλεξάνδα επιλέγει thrifted ή vintage ρούχα και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. “Έχει κάνει αυτή τη σύνδεση στο μυαλό μου και επειδή γνωρίζουμε πού παράγονται τα ρούχα των μεγάλων αλυσιδών μόδας και σε τι συνθήκες, δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι ένα μπλουζάκι 2,99 ευρώ θα το έχει φτιάξει ένας άνθρωπος στο Μπανγκλαντές υπό άθλιες συνθήκες. Δεν είναι δίκαιο.”
Εδώ και καιρό, η Αλεξάνδρα έχει δημιουργήσει το δικό της εργαστήριο, το A shiny day. Από μικρή έφτιαχνε μόνη της μικρά πράγματα και το 2013 την παρότρυνε κάποιος να φτιάξει ένα ερασιτεχνικό blog. Κι έτσι κι έγινε! “Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που είχα τόση ελευθερία για καλλιτεχνία και κατασκευές κι ήθελα να το περάσω στον κόσμο. Να μάθει έναν διαφορετικό τρόπο να εκφραστεί. Βγήκε συνειδητά από μέσα μου, όπως και το όνομα. Καθόμουν σε ένα παράθυρο και ζωγράφιζα. Είχε πολύ ωραίο καιρό, ο ήλιος έσκαγε στο σπίτι μου και έγραψα σε ένα τετράδιο “A shiny day”. Δεν το ήλεγξα, βγήκε σαν ποτάμι από μέσα μου”, ανέφερε.
Οι προκλήσεις ήταν πολλές, αλλά έχουν κι αυτές έχουν τη χάρη τους. “Πιο πολλούς φόβους έχω τώρα παρά τότε. Τώρα που έχει μεγαλώσει, έχω αποκτήσει ευθύνες. Τότε ήταν ένα παιχνίδι. Τώρα έχει μια δομή. Το κατάστημα, το blog, τα σεμινάρια και το podcast έχουν δώσει μια σοβαρή υπόσταση,” πρόσθεσε καθώς έτριβε μπαχαρικά.
Ποια είναι η αγάπημενη της στιγμή στο Α Shiny Day; Τα σεμινάρια, γιατί γνωρίζει κόσμο και έχει δημιουργήσει μια κοινότητα με φοβερό vibe. Μελλοντικά θα ήθελε να απλωθεί αυτή η αγάπη για δημιουργικότητα και χειροτεχνίες. Έχει πολλές ιδέες στο μυαλό της για να πάρουν μορφή αυτά που έχει φανταστεί για το λαμπερό δημιούργημά της. Εμείς θα της ευχηθούμε να πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη της ευχή, να έχουμε περισσότερη ειρήνη μέσα και έξω μας και λιγότερο θυμό… και πάντα να έχει λαμπερές μέρες.
Από την Ελένη Κοντογιάννη