H Josephine είναι το νέο «It girl» της pop σκηνής αφού τα τελευταία της κομμάτια, «Μάγια» και «Τι», έχουν αγαπηθεί από το κοινό και κατακλύζουν το Instagram μέσα από χορογραφίες και stories.
Για εκείνη, είναι μια επιτυχία που περίμενε χρόνια και με αφορμή τα νέα Puma Cell Stellar που συνδυάζουν το street style του σήμερα με τις γραμμές προηγούμενων δεκαετιών, μιλήσαμε μαζί της τόσο για την μουσική, όσο και για τον έρωτα, τα social media και τα καλοκαιρινά της σχέδια!
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική;
Η μητέρα μου ήταν τραγουδίστρια, στο σπίτι είχαμε στούντιο και ασχολούμασταν πάρα πολύ με την μουσική. Μεγαλώνοντας δεν ήξερα τι θα ακολουθήσω, σπούδασα maketing management και περίπου στα 19 ξεκίνησα να ανεβάζω βίντεο στο Facebook που τραγουδούσα ακαπέλα. Από εκεί ήρθα σε επαφή με την εταιρεία μου, την Panik Records και κάπως έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι πιο επαγγελματικά.
Έχεις guilty pleasures στην μουσική;
Τελευταία ναι, έχω ξεκινήσει να ακούω πολύ σμυρνέικα και αραβικά τραγούδια που θυμίζουν μοιρολόγια. Μην με ρωτήσεις γιατί, δεν ξέρω!
Τι κάνεις αυτή την περίοδο;
Τώρα τελειώνω τις εμφανίσεις μου στην Θεσσαλονίκη και ετοιμάζομαι για την καλοκαιρινή μου περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, η οποία θα διαρκέσει και τους τρεις μήνες του καλοκαιριού. Παράλληλα, θα συμμετέχω σε πολλά διαφορετικά events που θα γίνουν κυρίως στην Αθήνα, όπως τα Mad Awards και το Colour Day Festival. Γενικά, θα είμαι παντού!
Μίλησε μου για το στιλ σου.
Ντύνομαι πολύ απλά. Αν δεν είμαι στην σκηνή και δεν χρειάζεται να φοράω κάτι συγκεκριμένο, ένα τζιν και ένα t-shirt είναι για εμένα το ιδανικό σύνολο. Και σίγουρα sneakers. Για αυτό και φοράω τα νέα Puma Cell Stellar που δεν με κουράζουν καθόλου και ταιριάζουν απόλυτα με τις street style εμφανίσεις μου.
Να μιλήσουμε λίγο για τις πρόσφατες επιτυχίες σου, το «Μάγια» και το «Τι». Ποια η ιστορία πίσω από τα κομμάτια;
Και τα δύο είχαν γραφτεί με αφορμή μια σχέση που είχα και το «Τι» είναι η συνέχεια του πρώτου. Τα «Μάγια» μιλούν για τον έρωτα και τον ενθουσιασμό ενώ το δεύτερο για τον χωρισμό και το «μετά». Είναι και τα δύο κομμάτια που βοήθησαν το κοινό να με μάθει καλύτερα γιατί από τότε που ξεκίνησα με τον OGE και το «Για μια ακόμα φορά», πέρασαν πολλά κομμάτια, αλλά αυτά τα δύο είναι αυτά που αγάπησε πιο πολύ το κοινό.
Και παίζονται και πάρα πολύ στα clubs. Βλέπεις καθόλου τι επικρατεί στα social media με τα τραγούδια σου;
Ναι, τα βλέπω. Επειδή βέβαια δουλεύω τα projects πολύ πριν φτάσουν στο κοινό, μετά όταν γίνεται γνωστό στον κόσμο ένα κομμάτι, εγώ δουλεύω ήδη το επόμενο. Χαίρομαι πάρα πολύ που έχουν «πέραση» αυτά τα κομμάτια, είναι κάτι που περίμενα χρόνια. Απλώς το άγχος μου τώρα είναι να συνεχιστεί αυτό και με το επόμενο κομμάτι που θα βγει τον Σεπτέμβρη και θα λέγεται «Μία». Και στο συγκεκριμένο, έχω γράψει η ίδια τους στίχους, οπότε θα είναι και πιο «προσωπικό» κομμάτι.
Τελικά η μουσική λειτουργεί σαν λύτρωση;
Μεγάλη λύτρωση θα έλεγα. Εγώ έτσι ξεκίνησα να τραγουδάω, με βοηθούσε πάρα πολύ να ηρεμήσω και να ξεφύγω από την καθημερινότητα και όσα πέρναγα. Και η σκηνή με βοηθάει πάρα πολύ, με φέρνει σε ισορροπία.
Πώς νιώθεις όταν βρίσκεσαι στην σκηνή;
Πλέον πολύ καλά. Γιατί έχω περάσει από πολλά στάδια και παλιότερα με έπιαναν κρίσεις πανικού. Είχα φοβερό άγχος. Αλλά με βοήθεια, σιγά σιγά το ξεπέρασα και πλέον νιώθω αυτοπεποίθηση. Το χειρότερο πράγμα για έναν καλλιτέχνη είναι να βγαίνει μπροστά σε κόσμο. Πιστεύω πως οι καλλιτέχνες είναι οι πιο ντροπαλοί άνθρωποι και όσοι έχω γνωρίσει έχουν παρόμοια θέματα.
Το ίδιο άγχος ισχύει και στα βιντεοκλίπ;
Όχι, γιατί εκεί έχεις τριγύρω την ομάδα σου και όλα μοιάζουν πιο «ασφαλή». Αλλά το να βγεις μπροστά σε εκατοντάδες ανθρώπους και να τραγουδήσεις, είναι τρομακτικό.
Άρα, η έκθεση είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς σου;
Για εμένα ναι, αυτό είναι το πιο δύσκολο. Κι αυτό ήταν που πάλευα και τόσα χρόνια, να ακούγομαι τόσο καλά στα lives όσο και στο στούντιο. Αυτό είναι το challenge. Γιατί εγώ ξεκίνησα να γράφω και να τραγουδάω απ’ το δωμάτιο μου και μου φάνηκε πολύ περίεργο που μετά αυτό έπρεπε να το κάνω μπροστά σε κόσμο. Ξαφνικά γίνεσαι δέκτης κριτικής ακόμα και για τα πιο μικρά και μπαίνει ένα άλλο στοιχείο στην μέση. Δεν είναι μόνο η μουσική, είναι και η εικόνα. Εκτίθεσαι και πρέπει να είσαι έτοιμος να ακούσεις και τα θετικά και τα αρνητικά, που συνήθως είναι και τα περισσότερα.
Πώς το διαχειρίζεσαι;
Με βοήθεια από ψυχολόγο και περνώντας χρόνο με τον εαυτό μου. Γιατί είχα και εγώ πολλές ανασφάλειες και κατά καιρούς με πιάνουν ακόμα. Απλώς πλέον δεν επηρεάζομαι τόσο. Συχνά κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και βλέπουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε. Για εμένα, υπάρχουν τρεις πραγματικότητες: αυτό που βλέπουμε εμείς, αυτό που βλέπουν οι άλλοι και αυτό που είμαστε όντως.
Και το κομμάτι της δημοσιότητας;
Είμαι πολύ άνετη με αυτό. Αν μια μέρα δεν νιώθω καλά, απλά δεν θα βγω από το σπίτι. Είμαι πολύ cool και χαίρομαι όταν έρχονται και μου μιλάνε, το διαχειρίζομαι σαν ένας κανονικός άνθρωπος.
Πόσο εύκολο είναι να κρατάς τις ισορροπίες μεταξύ Instagram και πραγματικής ζωής;
Το έχω βαρεθεί πάρα πολύ το Instagram. Παλαιότερα μου άρεσε να κάνω ταξίδια και να φωτογραφίζω μέρη και τα ρούχα μου αλλά μετά από περίπου 1000 φωτογραφίες που ανέβασα, τις έσβησα. Κουράστηκα λίγο και δίνω όλη μου την προσοχή στο τραγούδι πλέον. Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με το να δείξω την «λαμπερή» μου ζωή στο Instagram. Κοιτάω απλώς να περνάω καλά.
Θα πειραματιζόσουν με άλλα είδη μουσικής;
Το ότι τραγουδάω ελληνικά, είναι για μένα ένας πειραματισμός! Εγώ άκουγα παλαιότερα μόνο ξένη μουσική και αυτά που μαθαίνω με ξένα κομμάτια είναι τελείως διαφορετικά με όσα μαθαίνω για τα ελληνικά κομμάτια. Στα ελληνικά, δεν χρειάζεται ούτε το ένα τρίτο από τα «γυρίσματα» της φωνής, για παράδειγμα, που χρειάζεται ένα ξένο κομμάτι. Για εμένα ήταν μεγάλη πρόκληση να μάθω να τραγουδάω ελληνικά, ειδικά αν σκεφτείς ότι από μικρή έγραφα αγγλικούς στίχους μόνο.
Μιας και τα περισσότερα τραγούδια σου είναι ερωτικά, τι ρόλο παίζει ο έρωτας στην ζωή σου;
Προφανώς και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, όπως και σε όλους τους ανθρώπους, απλά τα τελευταία χρόνια έμαθα να «κουμαντάρω» τον εαυτό μου και να μην αφήνω την διάθεσή μου να εξαρτάται από τον έρωτα. Δηλαδή, και να έχω και να μην έχω, είμαι εξίσου καλά. Ο έρωτας είναι και λίγο σαν ναρκωτικό αλλά πλέον το έχω βάλει σε ξεχωριστό «κουτάκι» και δεν το αφήνω να επηρεάζει τα υπόλοιπα.
Πιστεύεις ότι οι φιλίες και οι έρωτες επηρεάζονται από την αναγνωρισιμότητα;
Εγώ είμαι πολύ κλειστός άνθρωπος και έχω τους γονείς μου, τον σκύλο μου και τις ίδιες δύο κολλητές εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, δεν νομίζω πως σχετίζεται το αν είσαι «διάσημος». Πάντα υπάρχουν πολλές γνωριμίες λόγω δουλειάς αλλά ξέρω πως δεν θα τους ξαναδώ άρα δεν δημιουργώ δεσμούς. Πολλές φορές δημιουργούνται φιλίες επειδή είσαι με κάποιον στον ίδιο χώρο και με το που τελειώσει μια συνεργασία, τελειώνει και η φιλία. Για εμένα οι φιλίες δεν είναι έτσι και μιλάω με ειλικρίνεια όσον αφορά τις σχέσεις.
Τελικά, τι είναι ειλικρίνεια στις μέρες μας;
Το να είμαστε ο εαυτός μας. Δεν ζούμε σε ρομαντικές εποχές και όλα είναι λίγο πολύ προσποιητά. Σημασία έχει να είμαστε cool και ο εαυτός μας. Να μας δέχονται για αυτό που όντως είμαστε και όχι για όσα υποκρινόμαστε.
Συνέντευξη: Όλγα Κουτρουμάνου
Φωτογραφίες: Ναταλία Μαραγκού