[Έφυγε σε ηλικία 74 ετών σε νοσοκομείο της Αριζόνα]
Πέθανε στις 21:30 περίπου το βράδυ της Παρασκευής (07:30 Σαββάτου στην Ελλάδα) ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων-βαρών και ένας από τους πλέον διάσημους αθλητές όλων των εποχών, Μοχάμεντ Άλι, γνωστός και ως Κάσσιους Κλέι.
Ο Άλι έφυγε σε ηλικία 74 ετών κατά τη διάρκεια νοσηλείας του σε νοσοκομείο του Φοίνιξ στην Αριζόνα και από ξαφνική επιδείνωση που παρουσίασε ασθένεια του αναπνευστικού η οποία επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο καθώς ο θρύλος του μποξ έπασχε και από τη νόσο του Πάρκινσον.
Το αστέρι του Αμερικανού μαύρου αθλητή, πρώτη φορά έλαμψε το 1960 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης όταν, μόλις στα 18 του χρόνια τότε ο Κάσιους Κλέι αγωνίστηκε στα 81 κιλά, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο, δίνοντας τα πρώτα δείγματα της αθλητικής του στόφας και αφήνοντας τους εκατομμύρια θεατές άφωνους με την αθλητική του ευφυία, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο μπορούσε να χρησιμοποιεί τα πόδια του αλλά και για τα κυριολεκτικά αστραπιαία αντανακλαστικά του. Όταν επέστρεψε στην Αμερική γυρνούσε παντού φορώντας το ολυμπιακό μετάλλιο στο λαιμό του. Στις ΗΠΑ της συγκεκριμένης εποχής ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν διόλου εύκολα για έναν «νέγρο» αθλητή, καθώς οι φυλετικές διακρίσεις έκαναν ακόμη ιδιαίτερα έντονη την παρουσία τους. Χαρακτηριστικό το επεισόδιο όταν σε κάποιιο εστιατόριο «λευκών» αρνήθηκαν να τον σερβίρουν και στη συνέχεια του επιτέθηκαν. Ο Κλέι τότε εξοργισμένος αρνήθηκε το μετάλλιό του και το πέταξε στον ποταμό Οχάιο.
Από τότε δεν συμμετείχε ποτέ ξανά σε Ολυμπιακή διοργάνωση, τέσσερα όμως χρόνια αργότερα έγινε αντικείμενο παγκόσμιας λατρείας αποκτώντας μάλιστα το παρατσούκλι «Τhe Greatest» καθώς κατάφερε μέσα σε μια χρονιά να κερδίσει τρία χρυσά μετάλλια και σε ισάριθμες παγκόσμιες διοργανώσεις της κατηγορίας βαρέων βαρών, ενώ ανάμεσα σε αυτούς που κατάφερε να βγάλει νοκ άουτ ήταν και ο άλλος θρύλος του μποξ, ο Sonny Liston. Ιδιαίτερη εντύπωση ωστόσο είχε προκαλέσει το γεγονός πως ο Κλέι είχε προαναγγείλει τη νίκη του αυτή με μια σιγουριά που γεννούσε πολλά ερωτήματα αφού θα αντιμετώπιζε τον μέχρι τότε απόλυτο πυγμάχο ο οποίος μάλιστα δεν είχε ούτε μια ήττα στην ιστορία του.
Η μοναδική όμως προσωπικότητα του Κάσσιους Κλέι δεν μπόρεσε να περιοριστεί στον χώρο των ριγκ καθώς στην ψυχή τού υπεραθλητή έκαιγε πάνω από όλα η φλόγα ενός αγωνιστή αλλά και εκείνη του ακτιβιστή που ήθελε να αγωνιστεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εξάλειψη των ρατσιστικών διακρίσεων. Ο Κάσιους Κλέει ασπάστηκε τον Ισλαμισμό και ενεπλάκη στο «Έθνος του Ισλάμ» ένα θρησκευτικό κίνημα το οποίο είχε ως δηλωμένους στόχους τη βελτίωση της πνευματικής, ψυχικής, κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των αφροαμερικανών που ζούσαν στις ΗΠΑ και υφίσταντο τις ρατσιστικές διακρίσεις. Το συγκεκριμένο κίνημα ωστόσο, δεν έδειχνε να συντάσσεται με τα οράματα αλλά και τα προτάγματα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και αντιμετωπίστηκε με αρκετή καχυποψία από σημαντικό μέρος της αμερικανικής κοινωνίας. Κορυφαία στιγμή της προσωπικής του ιστορίας ως ακτιβιστής, η άρνησή του το 1967 να στρατευθεί και να πολεμήσει στο Βιετνάμ, μια απόφαση που τον έκανε να δεχθεί ακόμη μεγαλύτερες επικρίσεις, ισχυροποίησε ωστόσο το αντιπολεμικό κλίμα που σε λίγα χρόνια θα γνώριζε πολύ μεγαλύτερη κλιμάκωση. Η ίδια του απόφαση όμως δεν του κόστισε μόνο σε απώλεια δημοφιλίας αλλά και δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην αθλητική του πορεία αφού του αφαιρέθηκε ο παγκόσμιος τίτλος καθώς και η άδεια του να αγωνίζεται ως επαγγελματίας πυγμάχος, κάτι που για τα επόμενα τέσσερα χρόνια τον ανάγκασε να μείνει έξω από τα ριγκ. Το αστέρι του Μοχάμεντ Άλι άρχισε να δύει το 1980 με την ήττα του από τον Larry Holmes και η μοναδική του πορεία τερμάτισε το 1981 από τον Trevor Berbick, με πολλούς να είναι εκείνους που μέχρι σήμερα ισχυρίζονται πως θα έπρεπε να έχει αποσυρθεί από τα ριγκ πολύ νωρίτερα. Ο Μοχάμεντ Άλι αγωνίστηκε συνολικά ως επαγγελματίας 61 φορές, χάνοντας μόνο τις 5 και κερδίζοντας τους 37 αγώνες με νοκ άουτ. Λίγο μετά την απόσυρσή του και λόγω των προβλημάτων που εμφάνιζε η ομιλία του, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για την κατάσταση της υγείας του. Τελικά διαγνώστηκε η νόσος του Πάρκινσον, αυτό όμως δεν εμπόδισε τον υπεραθλητή να συνεχίζει τις δημόσιες εμφανίσεις του, καταφέρνοντας πάντα να γίνεται δεκτός με τις πιο θερμές εκδηλώσεις, που συχνά έφταναν εκείνες της λατρείας ενός ροκ σταρ. Ο Μοχάμεντ Άλι άναψε τη φλόγα στους αγώνες της Ατλάντα το 1996 ενώ στους Ολυμπιακούς του 2012 στο Λονδίνο μετέφερε την Ολυμπιακή σημαία. Στέφθηκε «Αθλητής του Αιώνα» από το Sports Illustrated και «Αθλητική προσωπικότητα του 20ού αιώνα» από το BBC.