Το ταξίδι του Alan Shepherd, του πρώτου Αμερικανού άντρα που έφτασε στο διάστημα, διήρκησε μόλις 15 λεπτά. Τα χρόνια πέρασαν, τα ταξίδια επιμηκύνθηκαν. Και το ερώτημα είναι το εξής: Πώς μπόρεσαν οι αστροναύτες να πάνε στην τουαλέτα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο διάστημα;
Το να πραγματοποιείς κάτι το οποίο ο μέσος όρος των ανθρώπων έχει την ευκαιρία να βιώσει μόνο στα… όνειρά του, όπως το να ταξιδέψεις στο διάστημα και να εξερευνήσεις το σύμπαν, σίγουρα αποτελεί μία αναντικατάστατη εμπειρία. Ωστόσο, όσοι «ικανοί» έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν ως το διάστημα, γνωρίζουν καλά παράλληλα πως αυτό το κατόρθωμα, συνοδεύεται από ποικίλες δυσκολίες και ακανθώδεις στιγμές.
Μία από αυτές, είναι φυσικά η επίσκεψη στην τουαλέτα. Αλήθεια, εσύ δεν έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πώς πηγαίνουν στην τουαλέτα οι αστροναύτες; Μπορεί τα νέα σχετικά με το πώς τρώνε οι ίδιοι στα ταξίδια τους, να έχουν «διαρρεύσει», ωστόσο θελήσαμε να λύσουμε μερικές ακόμη περιβόητες απορίες.
Η απάντηση στην απορία μας, έρχεται να δοθεί μέσα από το βιβλίο “The Lady Astronaut of Mars”, της βραβευμένης συγγραφέως Mary Robinette Kowal. Σύμφωνα με την ίδια και την έρευνά της, όταν ο Alan Shepherd, ο πρώτος Αμερικανός άντρας που έφτασε στο διάστημα, πραγματοποίησε το ταξίδι του, δεν υπήρξε η ανάγκη να βρεθεί αποτελεσματική λύση για το πώς θα πήγαινε στην τουαλέτα, καθώς αυτό θα διαρκούσε μόνο δεκαπέντε λεπτά.
Τα πράγματα όμως διαφοροποιήθηκαν, τα ταξίδια επεκτάθηκαν χρονικά και η ανάγκη για να πάει ένας αστροναύτης στην τουαλέτα, έκανε την εμφάνισή της! Σήμερα λοιπόν, προκειμένου να ουρήσει ένας αστροναύτης, χρησιμοποιείται ένας σωλήνας με ανεμιστήρα ο οποίος δημιουργεί ένα φαινόμενο αναρρόφησης, ώστε τα σταγονίδια από τα ούρα δεν «πετούν» σε όλο τον Διαστημικό Σταθμό. Τα ούρα ανακυκλώνονται σε νερό, το οποίο μπορεί να καταναλωθεί!
Ακόμα, ο αστροναύτης αδυνατώντας να «καθίσει» σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, χρησιμοποιεί έναν λευκό «θρόνο» γνωστό και ως το δοχείο στερεών αποβλήτων. Το δοχείο είναι συνδεδεμένο με σωλήνα, ώστε να απορροφά το σύνολο των αποβλήτων σε μια τσάντα. Το δοχείο στερεών αποβλήτων αλλάζεται κάθε 10 ημέρες για ένα πλήρωμα τριών ατόμων.
Τα πράγματα όμως, πριν από ορισμένες δεκαετίες, φαίνεται πως δεν ήταν τόσο λειτουργικά. Μία συσκευή αναρρόφησης κοπράνων, έκανε το ντεμπούτο του Skylab το 1973, του πρώτου διαστημικού σταθμού. Η ίδια συσκευή φορέθηκε και στο Columbia το 1981, παρουσίασε ωστόσο πρόβλημα στις 10 από τις 11 αποστολές του! Ο δημιουργός της, Rethke, μπήκε ξανά στο εργαστήριο και βελτίωσε το σύστημα αφόδευσης, καθώς τα ούρα, δεν αποτέλεσαν ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα: γυναίκες και άντρες, αρκείτο να προσαρμόσουν τα γεννητικά τους όργανα σε ένα εύπλαστο κυπελλάκι.