Η 16χρονη ακτιβίστρια Greta Thunberg από τη Σουηδία, λέει και κάνει κάτι πολύ σημαντικό στο πλαίσιο του ζητήματος της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Για κάποιους όμως αυτό δεν είναι αρκετό, ή/και κατανοητό.
Τι έχει συμβεί και ο συγκινητικός θαυμασμός προς το πρόσωπο και τη δράση της 16χρονης Greta Thunberg από τη Σουηδία, μετατρέπεται σε μία ολοένα αυξανόμενη εκδήλωση αντιπάθειας, με τα κακεντρεχή σχόλια να τη συνοδεύουν;
Έχει συμβεί αυτό, που με «μαθηματική ακρίβεια» σημειώνεται όταν ένα πρόσωπο και ένα φλέγον ζήτημα, γίνονται “viral”. Η καχυποψία των απλών παρατηρητών, εμάς δηλαδή όλων, που παρακολουθούμε τις εξελίξεις μπροστά από την οθόνη του κινητού μας, διψά να καταπιαστεί από τη δημοσιότητά της, για να σταθεί σε οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο μπορεί να σχηματιστεί γύρω από αυτή.
Μα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτός ακριβώς δεν είναι ο σκοπός; Να φτάσει σε όσα περισσότερα αυτιά γίνεται το ζήτημα της περιβαλλοντικής κατάρρευσης και της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, που αφήνει αδιάφορες και απαθείς τις κυβερνήσεις, οι οποίες προκλητικά συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τους καταπονημένους φυσικούς πόρους;
Μήπως αυτό που τροφοδοτεί τον αρνητικό σχολιασμό μας, είναι η σκέψη ότι ένα τόσο νεαρό κορίτσι παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, δρα, συγκρούεται, ασκώντας ακτιβιστική δράση και όχι απλώς παρακολουθώντας τις δραματικές εξελίξεις από τον καναπέ της;
Ποιο το νόημα της άσκησης πίεσης προς τις κυβερνήσεις, εάν δεν ακουστεί όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή η προσπάθεια; Γιατί το τσαγανό της νεανικής ψυχής να προκαλεί τόσον εκνευρισμό; Μήπως επειδή τσακώνουμε τον εαυτό μας να επαναπαύεται στη θέα όσων εκτυλίσσονται απειλητικά μπροστά μας; Μήπως γιατί η Γκρέτα ενσαρκώνει το μαχητικό κι αγωνιστικό πρότυπο που κάποτε εγκαταλείψαμε;
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, ο πλανήτης χρειάζεται ανθρώπους, που θρέφονται από την επιθυμία για ευαισθητοποίηση και αφύπνιση. Ανθρώπους των οποίων η φωνή είναι τόσο ηχηρή, που φτάνει να ακούγεται σε κάθε γωνιά του. Ανθρώπους που δε φοβούνται να εισχωρήσουν προκειμένου να ακουστούν, στα έγκατα της εξουσίας, ακόμη κι αν οι προσπάθειές τους δεν βρουν αντίκρισμα.
H Γκρέτα έχει σύνδρομο Άσπεργκερ. Πρόκειται για ένα είδος αυτισμού, που εκτός από διανοητικά και κινητικά προβλήματα, εκδηλώνεται και μέσω της εμμονής σε ποικίλα θέματα. Για κάποιον που έχει Άσπεργκερ, υπάρχει περίπτωση να αδυνατεί να αφουγκραστεί τις διαθέσεις του συνομιλητή του.
Ναι, η Γκρέτα δεν ανήκει στον μέσο όρο των παιδιών της ηλικίας της. Ναι, η Γκρέτα παθιάζεται παραπάνω από ‘σένα και η εκφραστική φυσιογνωμία της μπορεί να σου φαίνεται υπερβολική και «περίεργη». Γιατί να γίνεις όμως ένας ακόμη από τους ανθρώπους που στέκονται στο φαίνεσθαι και όχι στο είναι;
Γι’ αυτό λοιπόν σου τη σπάει η “viral” μικρούλα.
Από την Λουίζα Σολομών-Πάντα