Και κάπως έτσι βρεθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη, στριμωγμένοι σε ένα mini-club να χορεύουμε λες και γιορτάζαμε. Εκεί, στο Mini Muzik Hol, που κάποιοι το παρομοιάζουν με το Six Dogs της Αθήνας, ανάμεσα σε δεκάδες ενθουσιώδεις τούρκους να ουρλιάζουν από τη χαρά τους. Πρωτοστάτες τους κοινού έλληνες της “διασποράς”, νεο-μετανάστες της ελληνικής οικονομικής κρίσης που εδώ και μήνες ή και χρόνια έχουν καταφύγει στην τουρκική μητρόπολη, έχουν μάθει την γλώσσα ή έστω προσπαθούν, έχουν βρει δουλειά ή ψάχνουν ακόμα. Η Ρένα, η Μαρία, η Πινάρ και τελικά μαθαίνουμε πως είναι πολλοί, περισσότεροι απ’ όσοι νομίζαμε. Και χορεύουν, γιατί τους λείπει λίγο η Ελλάδα αλλά και στην Κωνσταντινούπολη καλά είναι, έχουν κάνει φίλους, έχουν προσαρμοστεί σε μια κοινωνία αρκετά διαφορετική.
