Ο αναψοκοκκινισμένος γιάπης με το καλοσιδερωμένο πουκάμισο κρατάει 6 κουτιά Michael Kors και με πλησιάζει –σχεδόν- απειλητικά. ‘Συγγνώμη, τι νούμερο παπούτσι φοράτε;’ ‘Το 6…’, ‘Τέλεια. Τα έχω πάρει για μία κοπέλα…’, κομπιάζει και μου δείχνει το θησαυρό. ‘Είχε πει ότι θα με συναντήσει. Δεν έχει φανεί ώρα τώρα. Θα χαρώ να τα πάρετε εσείς. Μία άγνωστη ίσως τα εκτιμήσει περισσότερο…’
Tο καταπληκτικό με το London Fashion Weekend είναι ότι δεν χρειάζεσαι ειδική πρόσκληση για να μπεις. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις το εισιτήριό σου on line στο londonfashionweek.co.uk ή καλώντας στο 0871 230 1558. Μπορείς να αγοράσεις και τη συλλεκτική τσάντα (η φετινή σχεδιασμένη από τους Eley Kishimoto), να παρακολουθήσεις catwalks, να την αράξεις στο Club Lounge με ένα ποτήρι σαμπάνια ή να κάνεις απλά την περατζάδα σου ψωνίζοντας κομμάτια πάνω από 120 σχεδιαστών από τη φετινή αλλά και τις προηγούμενες κολεξιόν. Κομμάτια που περπάτησαν στην πασαρέλα τώρα βρίσκονται στα πόδια σου έως και 70% κάτω από την αρχική τους τιμή. Από πλουμιστή μπροκάρ ζακέτα Galliano για £300 (από £800), δερμάτινα γάντια Moschino για £60 (από £200), γυαλιά Mathew Williamson για £100 έως plastic pop αξεσουάρ Anna Lou of London και laid back φούτερ Αmerican Retro.
Γίνεται λίγο του λαïκού παραληρήματος αφού ψάχνεις πού θα δοκιμάσεις εκείνο το αραχνούφαντο πλεχτούλι Maison Margiela (£200 από £480, σου λέει) ανάμεσα σε fashion aficionados που δεν έχουν τελειώσει ακόμη το σχολείο, punk rock τύπισσες που θαρρείς πως διακτινίστηκαν από τη Brick Lane στο υπέρ posh Somerset House εν μία νυκτί, skinny hipsters που είδαν φως και μπήκαν, chic μαμάδες φορτωμένες με πέρλες, τις –εξίσου chic- φιλενάδες και τις κόρες τους, τις κόρες των φιλενάδων τους…
Καταλήγεις να ζαλώνεσαι σακούλες και σακούλες, αφού οι Άγγλοι παίζουν στα δάχτυλα το «πληρώνεις ένα-παίρνεις δύο», «αν πάρεις 3-σου χαρίζουμε άλλα 3» με αποτέλεσμα να μπαίνεις για ένα make-up Elizabeth Arden και να βγαίνεις με ολόκληρο beauty case.
Τις πιο ωραίες μπότες πάντως, τις φορούσε μία τύπισσα που ακολούθησα μέχρι την τουαλέτα προκειμένου να αποσπάσω την πληροφορία ότι τις βρήκε στο Primark. Προσγειώνομαι απότομα και ξαναθυμάμαι πώς το στιλ δεν εξαρτάται άμεσα από το ποιός υπογράφει τα labels. Δεν σου κρύβω, ωστόσο, πως αναρωτιέμαι ήδη πού θα λάβει χώρα το επόμενο…
ΥΓ. Ο τύπος πέρασε άλλη μία ώρα στέλνοντας απανωτά μηνύματα από το Blackberry του. Δυστυχώς για εκείνον, κρατώντας όλες του τις σακούλες ανέβηκε σ’ ένα τυχαίο λεωφορείο μονολογώντας κι εξαφανίστηκε… (δυστυχώς για μένα).