Events

Opening Nights: Back to the Screenings

Screen Capture from 'The Killer Inside Me'

Κείμενο: Μανώλης Κρανάκης
Φωτογραφία: από την ταινία ‘The Killer Inside Me’

Μοιάζει κοινοτοπία να περιγράψεις το πρόγραμμα του 16ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας ως ‘επαναστατικό’. Κι όμως με έναν περίεργο τρόπο -περισσότερο φέτος από κάθε άλλη προηγούμενη χρονιά- οι επιλογές του κρύβουν μέσα τους μια διάθεση επείγοντος.


Με το ήδη κλασικό ‘The Kids Are Alright’ της Lisa Cholodenko να δίνει το σύνθημα στο άνοιγμα του φεστιβάλ μπορείς να είσαι σίγουρος πως κάθε ταινία βρίσκεται στο πρόγραμμα του φεστιβάλ για κάποιο (σοβαρό) λόγο, με σημαντικότερο αυτόν που ορίζει την πολύπαθη έννοια του καλού σινεμά.

Η νέα κωμωδία του παραγωγικότατου Woody Allen (‘You Will Meet A Tall Dark Stranger’), το πολυσυζητημένο λόγω των ακραίων σκηνών βίας pulp νουάρ του Michael Winterbottom (‘Ο Δολοφόνος Μέσα Μου’), το ανατρεπτικό ασιατικό ριμέικ του ‘Μόνο Αίμα’ των αδερφών Coen (‘Μια γυναίκα, Ένας Άντρας και Ένα Εστιατόριο Για Νουντλ’), το βραβευμένο με το πρώτο Queer Palm στο φεστιβάλ Καννών διασκεδαστικά ανατρεπτικό φιλμ του Gregg Araki (‘Kaboom’) είναι μόνο ένα δείγμα από τις φετινές μεγάλες πρεμιέρες που θα πρωταγωνιστήσουν στα βραβεία και τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

Δίπλα τους, το αφιέρωμα στον ηγέτη της βελγικής πρωτοπορίας Olivier Smolders ανοίγει την πόρτα σε ένα ιδιοφυές σκοτεινό, ερωτικό και προκλητικό σύμπαν μέσα από οκτώ μικρού μήκους ταινίες και την μοναδική μεγάλου μήκους απόπειρά του με τίτλο ‘Μαύρη Νύχτα’. Γαλλόφωνο και το αφιέρωμα στον Sebastien Lifshitz, εκπρόσωπο του queer cinema στην Γαλλία, και μοναδική ευκαιρία να δείτε το βραβευμένο του 2004 με Teddy Award στο φεστιβάλ του Βερολίνου ‘Wild Side’ αλλά και την καινούργια του ταινία ‘Plein Sud’.

Σοβαρός λόγος και η επιμονή του φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια στην ολοένα και πιο δυναμική ελληνική παραγωγή. Φέτος, επίσημη πρώτη στο φεστιβάλ θα κάνουν η καινούργια ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου ‘Τα Οπωροφόρα της Αθήνας’, το μαγικό ταξίδι του Άγγελου Φραντζή ‘Μέσα Στο Δάσος’, η δραματική κομεντί της πρωτοεμφανιζόμενης Χριστίνας Ιωακειμίδη ‘Το Χάρισμα’, τα ‘45 m2’ του Στράτου Τζίτζη και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου ‘Tungsten’.

Στο μουσικό τμήμα ‘Μουσική & Φιλμ’ το jukebox του φεστιβάλ περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Tom DiChillo για τους Doors (‘When You’Re Strange’), το ‘Stones In Exile’ για τις πραγματικές συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε το ‘Exile On Main Street’ των Rolling Stones και φυσικά το πολυαναμενόμενο ‘Strange Powers: Stephin Merritt and the Magnetic Fields’ που προσπαθεί να αποδώσει δικαιοσύνη στη μεγαλοφυΐα του ανθρώπου που κρύβεται πίσω από τους Magnetic Fields.

Σε μια λίστα που δεν τελειώνει ποτέ και που είναι έτσι κι αλλιώς προτιμότερο από το να την διαβάζετε να την δείτε ιδίοις όμασι στις σκοτεινές αίθουσες, δεν θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στο μεγάλο κλασικό αφιέρωμα του φεστιβάλ στον Ernst Lubitsch. Υπεύθυνος για μια ολόκληρη σχολή στην κωμωδία και διάσημος για το άγγιγμα του ‘The Lubitsch Touch’ κανείς δεν θα σας κατηγορήσει αν στο τέλος του φεστιβάλ σας ρωτήσουν ποια ήταν η καλύτερη ταινία που είδατε φέτος και εσείς ψηφίσετε με όλη την καρδιά σας κάποια ανάμεσα στο ‘To Be Or Not To Be’, στο ‘Heaven Can Wait’, στο ‘Trouble In Paradise’ ή το ‘The Shop Around The Corner’. Το έργο του είναι σοβαρός λόγος και επανάσταση από μόνο του.