Art & Design

AIMATA: a theatrical play by Euthimis Filippou and Argiro Chioti

foto1_1285

Ο σεναριογράφος του “Κυνόδοντα”, Ευθύμης Φιλίππου και η τολμηρή σκηνοθέτης Αργυρώ Χιώτη συνεργάζονται με την ομάδα VASISTAS για να παρουσιάσουν μια παράσταση-συναυλία με τίτλο Αίματα, δοσμένη σαν ένα punk ορατόριο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, από σήμερα, 8 Οκτωβρίου μέχρι τις 19 Οκτωβρίου, (εκτός Δευτέρας και Τρίτης) στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, ενώ στις 10 Οκτωβρίου, θα ακολουθήσει παράλληλη δράση κατά την οποία το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει με τους συντελεστές. . Η παράσταση πραγματεύεται τις ανοιχτές πληγές του σύγχρονου ανθρώπου και είναι δουλεμένη μέσα από μια λοξή, σκοτεινή ματιά γεμάτη σουρρεαλισμό, παραδοξότητες και σκοτεινό χιούμορ.

Μετά τη θριαμβευτική αποδοχή του “Κυνόδοντα”, των “Άλπεων” και του “The Lobster”. ο συν-σεναριογράφος των ταινιών του Λάνθιμου, που έφερε στο παγκόσμιο κινηματογραφικό προσκήνιο τον ελληνικό κινηματογράφο, γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο με τη μορφή επιστολογικών αριστουργημάτων επηρεασμένος από τον Ρουσσώ, τον Γκαίτε και τον Λακλό. Διανθισμένο με χιούμορ, παρανοϊκές ομιλίες πολιτικών και ονειροφαντασίες απλών θνητών, το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της Αργυρώς Χιώτη η οποία επεξεργάζεται με νέους όρους την έννοια του Χορού της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, όπως και της χορικότητας. Το θέμα της “κοινότητας” και οι σχέσεις μεταξύ δημόσιου και προσωπικού χώρου, συλλογικής και ατομικής μνήμης και αστικής και προσωπικής συνείδησης διατρέχουν τις παραστάσεις της, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν και ως χορογραφημένα tableaux vivants.


Για τα ΑΙΜΑΤΑ, η σκηνοθέτρια Αργυρώ Xιώτη διαμορφώνει τη σκηνή σε ρινγκ, εντός του οποίου ενορχηστρώνει τις «κινούμενες εικόνες» μιας παράλογης παράστασης-συναυλίας: ενός ορατορίου σωμάτων και συναισθημάτων, ξέφρενων φαντασιώσεων και αποκαλυπτικών παραδοχών. Τα πρόσωπα της αλληλογραφίας ζωντανεύουν και μας προσκαλούν να γίνουμε μάρτυρες της πραγματικότητάς τους. Κάπως έτσι, το έργο γίνεται ένα μακροσκελές ερωτικό τραγούδι για την Ελλάδα της δεκαετίας του ’90, για τα προσωπικά και συλλογικά τραύματα και, εν τέλει, για το παράλογο του να ζεις σε έναν κόσμο στοιχειωμένο από τις ανοιχτές πληγές και τα ζωτικά ψεύδη.

*Διαβάστε τη συνέντευξη που μας έδωσε ο Ευθύμης Φιλίππου.

* Words by Kristel Liakou


foto3_1285

foto2_1285