Το Malcolm & Marie, η δραματική ταινία με πρωταγωνιστές τη Zendaya και τον John David Washington, έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες. Προτού ακόμα ξεκινήσει το ταξίδι της στην streaming πλατφόρμα, όλοι μιλούσαν για μία από τις σημαντικότερες υποψηφιότητες για την φετινή οσκαρική κούρσα. Η ταινία όμως είχε έναν τρίτο, απροσδόκητο πρωταγωνιστή: Το σπίτι στο οποίο γυρίστηκε!
Δεδομένου ότι τα γυρίσματα έλαβαν χώρα εν μέσω πανδημίας, ο πιο ασφαλής τρόπος ήταν να ολοκληρωθεί η διαδικασία αποκλειστικά σε μία τοποθεσία. Κάπως έτσι επιλέχθηκε το Caterpillar House, ένα απομονωμένο σπίτι στο Carmel της Καλιφόρνια, χτισμένο το 2011 από το αρχιτεκτονικό γραφείο Feldman Architecture.
Πρόκειται όχι μόνο για ένα εντυπωσιακό δείγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής, αλλά και για ένα περιβαλλοντικά πρωτοποριακό οικοδόμημα. Το αμερικανικό Green Building Council, μάλιστα, έχει τιμήσει το project με το πλατινένιο βραβείο LEED (Leadership in Energy and Enviromental Design), καθιστώντας το το πρώτο σπίτι στην Κεντρική Ακτή της Καλιφόρνια με τέτοια διάκριση.
Το ζητούμενο εκ μέρους της ιδιοκτήτριας του Caterpillar House, η οποία με χαρά το παραχώρησε για τα γυρίσματα της ταινίας, ήταν να δημιουργηθεί ένα φιλικό προς το περιβάλλον αρχιτεκτόνημα, το οποίο να βρίσκεται σε αρμονία με το τοπίο – κάπως σαν μια μοντέρνα εκδοχή του παραδοσιακού ράντσου. Στον σχεδιασμό κυριαρχεί το φυσικό φως, τα θερμά χρώματα και η ευρεία, ανεμπόδιστη θέα στους λόφους.
Στο σύμπαν της ταινίας, παρ’ όλα αυτά, το σπίτι φαίνεται να εξυπηρετεί έναν τελείως διαφορετικό σκοπό. Καθώς το Malcolm & Marie γυρίστηκε εξ’ ολοκλήρου βράδινές ώρες και σε ασπρόμαυρο φιλμ, η αίσθηση του χώρου αλλάζει. Ο Michael Grasley, σχεδιαστής παραγωγής της ταινίας, επέλεξε να διανθίσει το σπίτι με «έντονα σχέδια που θα προσέθεταν πολλή αντίθεση στους χώρους». Μεγάλη σημασία δόθηκε, επίσης, στις υφές που κυριάρχησαν στα δωμάτια, καθώς αυτό το στοιχείο «φωτογραφίζεται τόσο όμορφα στο ασπρόμαυρο φιλμ».
Βλέποντας την ταινία, θα παρατηρήσεις πως αν και το σπίτι διακρίνεται από έναν ευρύ χώρο που σε οδηγεί να κοιτάζεις έξω, η προσοχή εδώ στρέφεται από έξω προς τα μέσα. Έτσι βλέπουμε το ζευγάρι να ζει – εν είδει εγκλωβισμού – στο σπίτι, μη μπορώντας ουσιαστικά να κοιτάξει προς τα έξω και να απελευθερωθεί από την κατάσταση που αντιμετωπίζει. Ο σκηνοθέτης, Sam Levinson, το βλέπει ως εξής: «Ξεκινάς να αισθάνεσαι σαν να είναι δύο φίδια εγκλωβισμένα σε ένα βάζο, του οποίου δεν πρόκειται να ανοίξουμε το καπάκι».
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα