Ο Gaspard Fleury-Dugy είναι από τα πιο συναρπαστικά νέα ονόματα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σκηνής. Στα 26 του, έχει ήδη καταφέρει να μεταμορφώσει κάτι τόσο οικείο όσο το πλεκτό σε κάτι εντελώς απρόσμενο: μικρο-αρχιτεκτονικές μορφές που ισορροπούν ανάμεσα στη γλυπτική, το design και την τεχνολογία.
Η Γενιά της Νεανικής Καινοτομίας
Γεννημένος το 1999, ο Gaspard Fleury-Dugy σπούδασε στην École Duperré στο Παρίσι και αργότερα στην Swedish School of Textiles στο Borås της Σουηδίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ανακάλυψε μια μηχανή πλεξίματος που θα άλλαζε τη ζωή του και τη σχεδιαστική του πορεία: άρχισε να “σχεδιάζει” με τη μηχανή, χρησιμοποιώντας την σαν μολύβι για να φτιάξει γλυπτά σε νήμα.
Ο πειραματισμός του ξεκίνησε πολύ νωρίς, όταν “χάκαρε” industrial μηχανές πλεξίματος ώστε να δημιουργήσει μορφές που δεν είχαν ξαναγίνει όπου το νήμα μεταμορφώνεται σε δομή, όγκο και χώρο.
View this post on Instagram
Τα “Soft Objects”: Πλεκτά που μοιάζουν με γλυπτά
Η πρώτη του συλλογή, τα Soft Objects, μοιάζει με σπουδή πάνω στην ιδέα του δοχείου και του σώματος. Πλεκτά “αγγεία”, εμπνευσμένα από αρχαίους αμφορείς αλλά και από σχεδιαστές όπως ο Niemeyer ή το Memphis Group, αποκτούν τρισδιάστατη υπόσταση. Φωτεινά χρώματα, φουτουριστικές καμπύλες και οργανικές μορφές κάνουν τα έργα του να μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από μια soft architecture, δομές που είναι τόσο εύκαμπτες όσο και γλυπτικές.
Σε άλλα νέα, αυτό το πορτραίτο του Klimt είναι πλέον το πιο ακριβό έργο μοντέρνας τέχνης στον κόσμο!
View this post on Instagram
Η διεθνής αναγνώριση και το μέλλον του “soft design”
Η διεθνής παρουσία του 26χρονου καλλιτέχνη είναι ήδη έντονη: έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε Design Weeks σε Παρίσι, Μιλάνο, Ίντχόβεν και Στοκχόλμη ενώ το 2023 απέσπασε το Sisley Young Creators Grant. Το 2025 συμμετείχε στο “Design Beyond Things” της Expo Osaka, παρουσιάζοντας μια νέα ιδέα: το design όχι μόνο ως αντικείμενο, αλλά ως περιβάλλον, ως χώρος.
View this post on Instagram
Ο Gaspard Fleury-Dugy ήδη εργάζεται σε μια σειρά πλεκτών φωτιστικών, αντικείμενα που συνδυάζουν τη δομή του πλεκτού με την φωτεινότητα και τη μορφή της αρχιτεκτονικής.
Η φιλοδοξία του; Δημιουργία ολόκληρων “interface”: περιβάλλοντα όπου τα πλεκτά του δεν είναι απλώς αντικείμενα, είναι χώροι που μπορείς να διαβείς, που αντιλαμβάνονται το νήμα ως υλικό αρχιτεκτονικής.
Φωτογραφία: Cécile Rosenstrauch
Ακολούθησέ μας στο Instagram για να μαθαίνεις γρήγορα τα νέα που σε ενδιαφέρουν!