Πολύ συχνά, ειδικά τα τελευταία χρόνια, συνηθίζουμε μόλις κάτι χαλάει να το πετάμε στα σκουπίδια. Η φιλοσοφία του Kintsugi σε καλεί να ακολουθήσεις το ακριβώς αντίθετο σκεπτικό, να επιδιορθώσεις αντί να απορρίψεις και να βρεις την ομορφιά στο ελάττωμα.
Όλο και περισσότερα trends στον χώρο της διακόσμησης και του design αντλούν την έμπνευσή τους από διαφορετικές χώρες και πολιτισμικές ταυτότητες. Αυτό φυσικά και είναι θεμιτό, αρκεί να παίρνουμε τον χρόνο να ψάξουμε την Ιστορία της κάθε κουλτούρας και να δώσουμε τα εύσημα εκεί όπου ανήκουν. Κάπως έτσι η αρχαία ιαπωνική τέχνη του Kintsugi, ή αλλιώς Kintsukuroi, έγινε το next big thing που όλοι θέλουν να δοκιμάσουν.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει ο λαός της Ιαπωνίας εδώ και σχεδόν 6 αιώνες; Το Kintsugi είναι η τέχνη ενός σπασμένου κεραμικού ή πήλινου αντικειμένου. Τα κομμάτια ενώνονται, κατά τον παραδοσιακό τρόπο, όχι με κάποια διάφανη κόλλα, αλλά με ένα μείγμα χρυσού χρώματος. Έτσι κανένα κομμάτι γίνεται μοναδικό μετά την επιδιόρθωσή του, έχοντας κερδίσει ουσιαστικά μια δεύτερη ζωή.
Σύμφωνα με τις ιστορικές καταγραφές, το Kintsugi έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα. Πηγές αναφέρουν πως εκείνη την εποχή υπήρχε ένας πολεμιστής ο οποίος αγόραζε φλιτζάνια τσαγιού σε άψογη κατάσταση και τα έσπαγε, προκειμένου να τα επιδιορθώσει με τη συγκεκριμένη τεχνική και να βγάλει κέρδος από την πώλησή τους.
Πέρα από την πλευρά της αισθητικής του, το Kintsugi έχει, από την απαρχή του, και πολλές φιλοσοφικές προεκτάσεις. Αντλώντας από την παράδοση, η τεχνική συνδέεται με την ιαπωνική φιλοσοφία του wabi–sabi, η οποία προτάσσει την αναγνώριση της ομορφιάς στο ατελές ή το ελαττωματικό. Η μέθοδος γεννήθηκε επίσης μέσα από το συναίσθημα του mottainai, δηλαδή της μετάνοιας για οτιδήποτε πάει χαμένο, και του mushin, δηλαδή της αποδοχής της αλλαγής.
Τόσο το βαθύτερο μήνυμά του, όσο και ο zero-waste χαρακτήρας του, καθιστούν το Kintsugi την τέλεια πρακτική για τη φετινή χρονιά. Την επόμενη φορά που θα σπάσει κάτι, γιατί να μην δοκιμάσεις να το επιδιορθώσεις και – κατ’ επέκταση – να του χαρίσεις μία μοναδικού τύπου ομορφιά;
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα