Η διακεκριμένη χορεύτρια και χορογράφος, και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, περιγράφει πώς η αφοσίωση στη δημιουργική διαδικασία ουσιαστικά σε απελευθερώνει από το άγχος και την ίδια την ανάγκη της επιτυχίας – και μας προετοιμάζει για το ξεχωριστό φετινό Φεστιβάλ.
Θέτω προσωπικούς στόχους και ακόμα και αν τους πετύχω, ή νομίζω ότι τους πέτυχα, προσπαθώ να αξιολογώ τι σημαίνει αυτό για εμένα. Συνήθως σημαίνει τροφοδότηση με ενέργεια και ανυπομονησία για το επόμενο έργο ή πρότζεκτ.
Σε όλα τα πρότζεκτ που δουλεύω δίνω όλη μου την ψυχή και δουλεύω εξαντλητικά γιατί θέλω να είναι όλα τέλεια. Δεν αφήνω κάτι ημιτελές. Δεν το παραδίδω αν δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Είτε διδάσκω είτε χορογραφώ για τη RootlessRoot είτε δουλεύω για το Φεστιβάλ. Κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό στο μυαλό μου. Και επειδή αφοσιώνομαι ολοκληρωτικά σε ό,τι κάνω και δουλεύω πολύ, ξέρω ότι μάλλλον θα πάει καλά ως προς την αποδοχή που θα έχει. Ή τέλος πάντων από ένα σημείο και μετά δεν έχει σημασία διότι το έχω παιδέψει πάρα πολύ. Το σίγουρο είναι ότι δεν κάνω κάτι για να έχει την αποδοχή. Δεν είναι αυτή η αφετηρία. Σίγουρα θέλω να επικοινωνώ με το κοινό ως καλλιτέχνης γιατί αυτό είναι και το νόημα. Όμως δεν είναι η αφετηρία.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της δημιουργικής διαδικασίας είναι ότι νιώθεις διαρκώς μαθητής και ελεύθερος να εξερευνήσεις καινούρια πράγματα. Αυτή η διαδικασία σε γλιτώνει από τη ματαιόδοξη πλευρά της επιτυχίας γιατί όσο δουλεύεις, και μάλιστα έχοντας πρότυπα ανθρώπων που θαυμάζεις στο μυαλό σου, οι οποίοι αποτελούν πηγή έμπνευσης, τόσο καταλαβαίνεις ότι υπάρχει κι άλλο υλικό, κι άλλες δυνατότητες, κι άλλος δρόμος, πολύ πολύ μακρύς, άρα τι να πετύχεις; Ευκαιρίες και ελευθερία για εξερεύνηση μεγαλύτερων ή βαθύτερων πεδίων, αυτό μόνο μπορείς να πετύχεις. Δηλαδή να έχεις τα μέσα, υλικά και άυλα για να το κάνεις. Αυτό έχει σημασία. Και ίσως από αυτό να μείνει κάτι. Ο χρόνος θα το δείξει.
Πολυτιμότερη μάλλον είναι η αποτυχία, γιατί από αυτήν θα μάθεις. Η δημιουργική διαδικασία εμπεριέχει, ευτυχώς, δοκιμές. Θες να δοκιμάσεις κάτι, δεν πετυχαίνει, ξαναδοκιμάζεις πάλι και πάλι μέχρι να πετύχει. Αυτό σε απελευθερώνει από την «εξωτερική» επιτυχία και σε κρατά συγκεντρωμένο στη δουλειά σου.
Και αυτό το θέμα της διαρκούς προσπάθειας και δουλειάς είναι που προσπαθώ να μεταδώσω στους μαθητές μου, για να έχουν ψηλά πάντα τον πήχη σε καλλιτεχνικό και προσωπικό επίπεδο. Νιώθω την αγάπη και τον θαυμασμό αυτών των παιδιών και χαίρομαι που βλέπω νέους ανθρώπους να προσπαθούν γι’ αυτό που πιστεύουν και αγαπούν.
Η καραντίνα με βρήκε σε μεγάλο τρέξιμο, δύο εβδομάδες πριν την πρεμιέρα μας στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, με το μυαλό και το σώμα μου σε διαρκή εγρήγορση και σε προετοιμασία για το καλύτερο αποτέλεσμα. Στην αρχή με ξένισε τρομερά η όλη κατάσταση, ένιωσα ένα άδειασμα, αλλά επειδή έχω την τάση να είμαι πολύ πρακτική και να γειώνω τα πράγματα, είδα την κατάσταση πιο ξεκάθαρα καθώς περνούσαν οι μέρες. Ανήκω στους πολύ τυχερούς αφού πέρασα πολύ όμορφα και κέρδισα πολύτιμο χρόνο με τα παιδιά μου. Επίσης, δε θέλησα ποτέ να πιστέψω ότι θα ακυρωθεί το Φεστιβάλ. Αμέσως προσπαθήσαμε με την ομάδα μου να βρούμε εναλλακτικές λύσεις. Μείναμε αισιόδοξοι, παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις και περιμέναμε. Ήταν δύσκολα. Όταν πήραμε την απόφαση με το ΔΣ της ΦΑΡΙΣ και τον Δήμαρχο Καλαμάτας να γίνει σε νέες ημερομηνίες και με τις προϋποθέσεις των νέων συνθηκών, ένιωσα ότι έχω τη στήριξή τους. Από τότε συνεχίζουμε να δουλεύουμε με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό και σας ετοιμάζουμε κάτι πολύ ξεχωριστό.
Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί 21-30 Αυγούστου 2020.
Φωτογραφίες: Natalia Maragkou