Το OZON εντόπισε δημιουργικούς ονειροπόλους και τους ζήτησε να μοιραστούν ένα όνειρό τους, να αποκαλύψουν πώς το εμπνεύστηκαν και να περιγράψουν πώς τελικά αυτό βρήκε τη θέση και τον χώρο του στην πόλη. O Άγγελος Πλέσσας εξομολογείται τη δική του πορεία.
Μια μέρα, καθώς περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας, βρέθηκα τυχαία μέσα σε μια πορεία. Ήταν γύρω στο 2012, την πρώιμη περίοδο της κρίσης, που όλοι είχαν βγει στους δρόμους ζωηρά, για λόγους δικαιολογημένους· παρολ᾽ αυτά υπήρχε μια πολύ αδιευκρίνιστη ενέργεια. Οι διαδηλωτές, ακόμα και μεταξύ τους, έδειχναν μια εχθρική συμπεριφορά, π.χ. ένας εκπρόσωπος από ένα συνδικάτο συνταξιούχων πιάστηκε στα χέρια με έναν νεαρό συνδικαλιστή, ενώ διαδήλωναν για τον ίδιο λόγο! Το σίγουρο ήταν ότι οι πόλεις μας είναι τόποι όπου οι μετα-καπιταλιστικοί σχηματισμοί μεγεθύνουν τα προβλήματα και οι άνθρωποι περνούν μια πολύ περίεργη κρίση. Με τον ίδιο τρόπο, η offline αρνητικότητα εξαπλώνεται και στο διαδίκτυο, το οποίο αποτελεί μια επιθετική προέκταση του συστήματος αυτού, και όλοι ζούμε μια υπερσυνδεδεμένη αλλά ταυτόχρονα αποξενωμένη πραγματικότητα. Η Τέχνη φυσικά δεν εξαιρείται και έτσι, στην Ελλάδα, λειτουργεί με έναν άψυχο και αυτοματοποιημένο τρόπο, βάσει αρχών που είναι πιο κοντά στο μάρκετινγκ.
Απομακρυνόμενος από τη βουή της πορείας, έκανα ένα κβαντικό άλμα σε μια παράλληλη πραγματικότητα, σε έναν χώρο-όαση σε σχέση με το έξω αλλά μέσα στην πόλη, που θα είχε διπλή και ίσως τριπλή ταυτότητα. Εκεί μέσα θα έφτιαχνα ένα «καταφύγιο» ελεύθερων και ζωηρών πνευμάτων, σαν συνέχεια της «Αιώνιας Ιντερνετικής Αδελφότητας», αλλά σε μόνιμο χώρο. Τον χώρο αυτόν τελικά τον βρήκα το 2018 στην Κυψέλη, αρχικά για στούντιο, για να κάνω τα έργα μου, αφού είναι ένα πολύ ευρύχωρο φωτεινό ισόγειο και έχει μια ωραία εσώκλειστη αυλή. Όταν τον είδα, μου ήρθε η σκέψη αυτή που είχα τότε στην πορεία, να γίνει αυτός ένας ανεξάρτητος χώρος που θα τον χαρακτηρίζει μια πιο βαθιά κοινωνικότητα μεταξύ ενός δικτύου ανθρώπων που έχουν πιο θετική αλλά συγχρόνως κριτική νοοτροπία, σε σχέση με αυτήν που έβλεπα τριγύρω. Τον ονόμασα P.E.T Projects (στον πληθυντικό), εμπνεόμενος από το γνωστό γλυπτό του σκύλου στο τέρμα της Φωκίωνος Νέγρη· αλλά είναι αφιερωμένος και στον Lupo, το σκυλάκι μου. Το καλό ήταν ότι ήρθαν αμέσως μετά και άλλοι καλλιτέχνες και επιμελητές στην περιοχή και δημιουργείται ένα εικαστικό καταφύγιο σε αυτό το κομμάτι της Κυψέλης.
Θέλω να κάνω εκθέσεις/projects με καλλιτέχνες και επιμελητές που επαναπροσδιορίζουν τα όρια της επιμέλειας, γιατί η επιμέλεια είναι μια διευρυμένη έννοια πλέον. Η Τέχνη μας αποτελεί επέκταση της ζωής μας και ο στόχος μου στα P.E.T Projects είναι να δημιουργήσω μια μορφή εκθέσεων πιο συμμετοχικών, άμεσων και χωρίς αποκλεισμούς, αφομοιώνοντας νέα ερεθίσματα από την κοινωνία μας.
Το όνειρο του Άγγελου αποκαλείται P.E.T Projects και βρίσκεται στην οδό Κερκύρας 87, στην Κυψέλη.
Petprojects.studio
Φωτογραφίες: Nαταλία Μαραγκού
Ανακάλυψε τον Άγγελο Πλέσσα στο τελευταίο τεύχος του Ozon Raw!