«Heimat» στα γερμανικά σημαίνει «σπίτι» και «πατρίδα». Η Ellen von Unwerth διάλεξε αυτόν τον τίτλο για να διακωμωδήσει την αποθέωση της λέξης «πατρίδα», τα τελευταία χρόνια και τη γενικευμένη εσωστρέφεια του δυτικού κόσμου, μέσα από τις φωτογραφίες της.
Ως Γερμανίδα, λοιπόν, έπρεπε να διαλέξει αισθητικά μια πατρίδα για να φωτογραφίσει τα μοντέλα της. Και αυτή η πατρίδα ήταν η Βαυαρία. Στερεοτυπικά η Βαυαρία παραπέμπει στην έννοια της «πατρίδας» για έναν Γερμανό. Με τις Άλπεις και τις καταπράσινες πλαγιές, τα λουκάνικα, τις μπίρες και τα κορίτσια-«Χάιντι» που φοράνε παραδοσιακά ρούχα, έχουν κοτσίδες και προκλητικά ντεκολτέ.
Η συλλογή της είναι μια σειρά από απίθανες, ολοζώντανες φωτογραφίες αρκετά σέξι και μοντέρνες, με έναν βουκολικό τρόπο. Σε αυτές ποζάρουν σούπερ μοντέλα, γυμνά ή ημίγυμνα. Παίζουν, γελάνε, τρέχουν, κυλιούνται πάνω στις πράσινες πλαγιές αφήνοντας δήθεν τυχαία κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο.
«Υπάρχει πολύ σέξι στοιχείο, είναι αλήθεια. Ήθελα όμως να δώσω στον κόσμο και λίγη χαρά. Να δείξω τη χαρούμενη πλευρά των πραγμάτων. Αυτόν τον καιρό βλέπουμε πολλές λυπημένες γυναίκες γύρω μας, τόσο στην πραγματικότητα όσο και στις φωτογραφίες. Ήθελα να δείξω νέα ξέγνοιαστα κορίτσια που χαίρονται τη ζωή».
Η Unwerth εδώ και τρεις δεκαετίες φωτογραφίζει τις πιο όμορφες γυναίκες στον κόσμο. Πάντα σέξι, πάντα σε κίνηση, με ή χωρίς εσώρουχα. Η Claudia Schiffer, η Madonna, η Naomi Campbell και η Rihanna είναι ορισμένα από τα μοντέλα της. «Πάντα λέω στα μοντέλα μου να κάνουν κάτι, όταν τα φωτογραφίζω. Αν στέκονται ακίνητες βαριέμαι. Τραβάω μια δυο λήψεις και τελείωσε. Αυτό που θέλω είναι η κίνηση. Η κίνηση του σώματος. Του γυμνού σώματος, κατά προτίμηση».
Η Unwerth γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη το 1954. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο και σε ανάδοχες οικογένειες και δεν έμαθε ποτέ τίποτα για τους αληθινούς γονείς της. «Αυτό το γεγονός έφτιαξε τη ζωή μου. Δεν είχα επιρροές. Ήμουν ελεύθερη. Στην πραγματικότητα, βλέπετε, δεν έχω “heimat”. Πατρίδα, για μένα, είναι, κάθε φορά, όπου τυχαίνει να βρίσκομαι».
Η ίδια ξεκίνησε την καριέρα της ως μοντέλο. «Μισούσα τη δουλειά του μοντέλου. Ωστόσο πόζαρα για 10 χρόνια περίπου. Το να είσαι μοντέλο δεν είναι εύκολη δουλειά. Δοκιμάζει την ψυχολογία σου. Και επίσης εμένα δεν μου άρεσε να μου λένε να ποζάρω ακίνητη. Τότε ήθελα να ποζάρω όπως θέλω σήμερα, ως φωτογράφος, να ποζάρουν για μένα τα μοντέλα μου. Εν κινήσει».
Η Unwerth φωτογραφίζει τις γυναίκες σέξι αλλά με τον τρόπο που αρέσει σε εκείνες να φαίνονται σέξι. Δηλαδή με πολύ διαφορετική αισθητική από την αντρική. Σέξι, αστείες και όμορφες. «Φυσικά μπορώ να καταλάβω αμέσως αν μία φωτογραφία την έχει τραβήξει άνδρας ή γυναίκα. Αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση τελευταία το πώς φωτογραφίζουν οι γυναίκες τον εαυτό τους. Στο Instagram, για παράδειγμα, φωτογραφίζονται όλη την ώρα. Όσες φορές έχω ρωτήσει τα μοντέλα “γιατί το κάνετε αυτό;” μου λένε “επειδή έτσι παίρνουμε likes”».
«Είναι πάντως λυπηρό. Η εποχή μας τελικά έφτασε να αποθεώνει τον ναρκισσισμό. Είναι ξεκάθαρο. Μας ενδιαφέρει πια τόσο πολύ ο εαυτός μας, που χάνουμε κάθε ενδιαφέρον για τους άλλους γύρω μας».