Η ταινία «Η Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, ένα σκοτεινό και αλληγορικό παραμύθι με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο στην Αμερική του 1962, αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής στην 90ή τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που πραγματοποιήθηκε στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες, με παρουσιαστή για δεύτερη συνεχή χρονιά τον Αμερικανό τηλεοπτικό παρουσιαστή και κωμικό Τζίμι Κίμελ.
Η τελετή δεν επιφύλαξε ιδιαίτερες εκπλήξεις, αφού στις κύριες κατηγορίες επικράτησαν τα φαβορί, με τη Μορφή του Νερού να κερδίζει τέσσερα από τα 13 βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφια, ανάμεσά τους αυτά της Σκηνοθεσίας και της Καλύτερης Ταινίας, ενώ η Δουνκέρη του Κρίστοφερ Νόλαν επικράτησε στις πιο τεχνικές κατηγορίες (Μοντάζ, Μοντάζ Ήχου και Μιξάζ Ήχου).
«Είμαι μετανάστης, σαν τον Αλεχάντρο, τον Γκαέλ, τη Σάλμα και τα τελευταία 25 χρόνια ζω σ’ ένα κόσμο που είναι παντού. Νομίζω το ωραιότερο πράγμα είναι να σβήνουμε τα όρια. Το 2014 είχα μια τρελή ιδέα για ένα αμφίβιο θεό και μία μουγκή γυναίκα και κάποιοι πίστεψαν ότι αυτή η ταινία ήταν σίγουρο στοίχημα. Ευχαριστώ τους φίλους και την οικογένειά μου» δήλωσε ο 54χρονος δημιουργός παραλαμβάνοντας το βραβείο Σκηνοθεσίας.
Το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου πήρε ο Γκάρι Όλντμαν για την ερμηνεία του ως Ουίνστον Τσόρτσιλ στην Πιο Σκοτεινή Ώρα του Τζο Ράιτ και το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για την ερμηνεία της στις Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι του Μάρτιν ΜακΝτόνα, στην οποία υποδύεται μια μητέρα που ζητά εκδίκηση από την τοπική αστυνομία επειδή δεν κάνει ό,τι μπορεί για να βρει τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης της.
Πρόκειται για το πρώτο Όσκαρ που κερδίζει ο Βρετανός ηθοποιός, αφού παρά την ερμηνευτική του δεινότητα και την επιτυχημένη καριέρα του, ο Όλντμαν έγινε για πρώτη φορά υποψήφιος για ένα από τα βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μόλις το 2011 για την ταινία Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι. Το βραβείο στην Φράνσις ΜακΝτόρμαντ απένειμαν η Τζόντι Φόστερ και η Τζένιφερ Λόρενς.
Η Άλισον Τζάνεϊ κέρδισε το Όσκαρ Β΄Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο ρόλο της καταπιεστικής μητέρας της αθλήτριας καλλιτεχνικού πατινάζ Τόνια Χάρντινγκ στο «Εγώ, η Τόνια» του Κρεγκ Γκιλέσπι. Η 59χρονη ηθοποιός χρειάστηκε να παίξει σε πάνω από 100 ταινίες προτού προταθεί για πρώτη φορά στην καριέρα της για κάποιο χρυσό αγαλματίδιο.
Ο Σαμ Ρόκγουελ αναδείχθηκε νικητής στην κατηγορία του Β’ Αντρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», όπου υποδύεται έναν βίαιο ρατσιστή αστυνομικό. Στον ευχαριστήριο λόγο του ο Ρόκγουελ αναφέρθηκε στους γονείς του που του μετέφεραν την αγάπη τους για το σινεμά, ευχαρίστησε τους συμπρωταγωνιστές του, τη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και τον Γούντι Χάρελσον, που «είναι οι ήρωες του», τον σκηνοθέτη της ταινίας Μάρτιν ΜακΝτόνα που δεν «θα ήταν εκεί χωρίς αυτόν», και όποιον έχει κοιτάξει ποτέ μια πινακίδα!
Το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου δόθηκε στον Τζόρνταν Πιλ για το αντιρατσιστικό θρίλερ «Τρέξε!», ενώ αυτό του Διασκευασμένου Σεναρίου στον 90χρονο Τζέιμς Αϊβορι για το λυρικό ερωτικό δράμα του Λούκα Γκουαντανίνο «Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου».
Η ταινία «Μια Φανταστική Γυναίκα» του Σεμπαστιάν Λέλιο από τη Χιλή στην οποία πρωταγωνιστεί η διεμφυλική ηθοποιός Ντανιέλα Βέγκα κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Πρόκειται για την δεύτερη υποψηφιότητα της Χιλής, με την προηγούμενη να ήταν το 2013 με την ταινία «Νο» του Πάμπλο Λαρέν. Ο Λέλιο ευχαρίστησε την Βέγκα σημειώνοντας πως ήταν η έμπνευσή του για να πραγματοποιήσει την ταινία.
#Metoo, #Time’s Up και #NeverAgain
Κατά τη διάρκεια της τελετής ανέβηκαν στη σκηνή η Άσλεϊ Τζαντ, η Σάλμα Χάγιεκ και η Αναμπέλα Σιόρα οι οποίες εξέφρασαν τη μαχητικότητά τους υπέρ της προστασίας των γυναικών, ενάντια στην κακοποίηση, και υπέρ των κινημάτων που είναι γνωστά με τις ετικέτες των ιστότοπων κοινωνικής #Metoo, #Time’s Up και #NeverAgain . Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα βίντεο, με γυναίκες και άνδρες του αμερικανικού σινεμά, που μίλησαν για τα στερεότυπα των φύλων στον κινηματογράφο και στη ζωή, αλλά και για τη διαφορετικότητα και την τόλμη. Ωστόσο, στο κόκκινο χαλί των Όσκαρ δεν υπήρξε dress code όπως το «μαύρο», που επικράτησε στις Χρυσές Σφαίρες.
Από την τελετή απονομής δεν έλειψαν οι εκπλήξεις: Κατά τη διάρκειά της, ο Τζίμι Κίμελ κάλεσε τους Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, Μάργκο Ρόμπι, Λουπίτα Νιόνγκο, Γκαλ Γκαντότ, Εμιλι Μπλαντ, Άρμι Χάμερ και Μαρκ Χάμιλ να πεταχτούν δίπλα, στο Chinese Theater, και να… αιφνιδιάσουν τους ανυποψίαστους θεατές. Ο παρουσιαστής και οι διάσημοι «συνεργοί» του μπήκαν στην αίθουσα κρατώντας στα χέρια λαχταριστά σνακ τα οποία μοίρασαν στο κοινό, με τους θεατές να ενθουσιάζονται. Μέσα από την οθόνη του Chinese Theatre εμφανίστηκε το Kodak Theatre και οι διάσημοι ευχαρίστησαν το κοινό που πηγαίνει σινεμά.
Αναλυτικά τα βραβεία
Καλύτερη Ταινία: Η Μορφή του Νερού του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο
Σκηνοθεσία: Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο για το Η Μορφή του Νερού
Α’ Ανδρικός Ρόλος: Γκάρι Ολντμαν για το H Πιο Σκοτεινή Ωρα
Α’ Γυναικείος Ρόλος: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για το Οι Τρεις Πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι
Β’ Ανδρικός Ρόλος: Σαμ Ρόκγουελ για το Οι Τρεις Πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι
Β’ Γυναικείος Ρόλος: Αλισον Τζάνεϊ για το Εγώ, η Τόνια
Πρωτότυπο Σενάριο: Τζόρνταν Πιλ για το Τρέξε!
Διασκευασμένο Σενάριο: Τζέιμς Αϊβορι για το Να Με Φωνάζεις Με Τ’ Ονομά Σου
Φωτογραφία: Ρότζερ Ντίκινς για το Blade Runner 2049
Μοντάζ: Λι Σμιθ για τη Δουνκέρκη
Ξενόγλωσση Ταινία: Μια Φανταστική Γυναίκα του Σεμπάστιαν Λέλιο (Χιλή)
Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: Coco
Μουσική: Αλεξάντρ Ντεσπλά για τη Μορφή του Νερού
Τραγούδι: Remember Me από το «Coco»
Ντοκιμαντέρ: Icarus του Μπράιαν Φόγκελ
Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: Heaven Is a Traffic Jam on the 405 του Φρανκ Στίφελ
Σκηνικά: Πολ Ντέναμ Οστερμπερι, Σέιν Βιό, Τζέφρι Α. Μέλβιν για τη Μορφή του Νερού
Ενδυματολογία: Μαρκ Μπρίτζες για την Αόρατη Κλωστή
Οπτικά Εφέ: Τζον Νέλσον, Γκερντ Νέφζερ, Πολ Λάμπερτ, Ρίτσαρντ Ρ. Χούβερ για το Blade Runner 2049
Μακιγιάζ & Κομμώσεις: Καζουχίρο Τσούτζι, Ντέιβιντ Μαλινόφσκ, Λούσι Σίμπικ για το H Πιο Σκοτεινή Ωρα
Ηχητικό Μοντάζ: Ρίτσαρντ Κινγκ, Αλεξ Γκίμπσον για τη Δουνκέρκη
Ηχος: Γκρεγκ Λάντακερ, Γκάρι Α. Ρίζο, Μαρκ Γουάινγκαρτεν για τη Δουνκέρκη
Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων: Dear Basketball των Γκρεκ Κιν και Κόμπε Μπράιαντ
Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας: The Silent Child των Κρις Οβερτον και Ρέιτσελ Σέντον
Πηγή: ΑΠΕ