Καθώς οι κινηματογραφικές αίθουσες σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο παραμένουν κλειστές εξαιτίας της πανδημίας και δεν υπάρχει ουσιαστικά κάποιος συγκεκριμένος προγραμματισμός για το πότε ακριβώς θα καταφέρουν να ξανανοίξουν, τα μεγάλα στούντιο διαρκώς αναβάλλουν τις ημερομηνίες λανσαρίσματος των νέων ταινιών.
Από την άλλη, παγώνουν η μία μετά την άλλη και ταινίες ή σίριαλ που βρίσκονταν σε διαδικασία παραγωγής. Για παράδειγμα, η επόμενη ταινία Spider-Man, το «Spider-Man: Far From Home», ήταν να βγει στις αίθουσες από τη Sony στις 16 Ιουλίου 2021, έπειτα αυτό αναβλήθηκε για τις 5 Νοεμβρίου 2021, και τώρα ανακοινώθηκε νέα ημερομηνία, η 17η Δεκεμβρίου του 2021 – κατι που «έσπρωξε» την ημερομηνία του «Avatar 2» στις 16 Δεκεμβρίου 2022.
Ακόμα κανείς δεν ξέρει πότε θα βγει η τρίτη σεζόν του «Succession», ή η δεύτερη του «Russian Doll» και η συνέχεια του «The Mandalorian». Και αν και ακούγονται σχέδια και ανακοινώσεις για νέες σειρές και ταινίες, μοιάζουν πια υπερβολικά αισιόδοξα, αφού κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν και πότε θα υλοποιηθούν.
Μήπως, όσο συσσωρεύονται οι παραγωγές που έχουν παγώσει, πλατφόρμες όπως το Netflix αδειάζουν σιγά σιγά τα «ψυγεία» τους και σε λίγο δε θα υπάρχει τίποτα φρέσκο για να δούμε; Ίσως, από αυτήν την επερχόμενη, όπως φαίνεται, «ξηρασία», θα πρέπει βέβαια να εξαιρεθούν οι διάφορες εκπομπές που έχουν μεταμορφωθεί εξαιτίας της πανδημίας και χάρη στο Zoom – όλα αυτά τα projects που βρήκαν άλλους τρόπους να υλοποιηθούν, με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Αλλά μήπως, τελικά, χρειαζόμασταν μια τέτοια… αγρανάπαυση;
Γιατί τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τότε που το Netflix άρχισε να κάνει τις δικές του, πρωτότυπες παραγωγές, η έκρηξη των υπηρεσιών streaming υπήρξε γιγαντιαία, και όλοι οι παίκτες της αγοράς προσπαθούν να κερδίσουν το κοινό με ολοένα και περισσότερο «περιεχόμενο» – όπως κατέληξε να λέγεται πια οτιδήποτε βλέπουμε στην οθόνη, από σκουπίδια μέχρι έργα τέχνης.
Είναι, λοιπόν, πιθανό, μετά από χρόνια πλημμύρας, μια περίοδος ξηρασίας περιεχομένου να αποδειχτεί τελικά ευπρόσδεκτη, όπως παλιότερα, που δεν έβγαιναν καινούριες ταινίες το καλοκαίρι και οι επανεκδόσεις που βλέπαμε στα θερινά μας αρκούσαν: ήταν η επανάληψη των αγαπημένων, ή το catch-up σε ό,τι χάσαμε…
Μπορεί τώρα να έχουμε μπροστά μας την ευκαιρία να κάνουμε, με την ησυχία μας, ακριβώς αυτό: να δούμε αυτά που πάντα θέλαμε (βλέπε The Wire) αλλά προτιμούσαμε να δούμε το επόμενο επεισόδιο Succession (λογικό – έστω και με αυτό το υπέρ-δραματικό soundtrack). Μπορεί να μην είναι κάτι καινούριο, αλλά θα είναι καινούριο για μας. Να ξαναδούμε μετά από χρόνια εκείνη την ταινία που οπωσδήποτε θέλαμε να δούμε δεύτερη φορά. Θυμάσαι; – κάποτε ξαναβλέπαμε ταινίες. Να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία σε εκείνο το σίριαλ που δεν καταλάβαμε γιατί αφήσαμε.
Ίσως όταν όλα αυτά περάσουν, έρθει το εμβόλιο, ηθοποιοί και τεχνικοί επιστρέψουν στα σετ και οι θεατές στους κινηματογράφους, όσα «φρέσκα» περιμέναμε να μας φανούν ακόμα καλύτερα.
Από την άλλη, τα πάντα θα φανούν καλύτερα μετά από «όλα αυτά». Προς το παρόν, ας χαρούμε τα παλιά διαμάντια.