Τo Roskilde Festival δεν είναι μόνο μουσική. Πολύς κόσμος δουλεύει για να κάνουν το φεστιβάλ μια κοινότητα όπου όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Διαφορετικά σημεία έχουν δημιουργηθεί για το κοινό ώστε να αισθάνονται όλοι ευπρόσδεκτοι. Οι περιοχές κατασκήνωσης του φεστιβάλ γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τους χώρους κατασκήνωσης γεμάτους με σκηνές, σκουπίδια και αδιάκοπη μουσική από τους κατασκηνωτές. Εδώ όμως, έχουν το δική τους θέση μέσα στο φεστιβάλ. Εδώ ζεις και κάνεις πάρτι με τους φίλους σου. Αλλά φέτος οι “παλιοί” και αυτοί που μπορούν να αντέξουν την ασταμάτητη διασκέδαση, μένουμε στο Clean and Silent Camp.
Δύο designers, οι Joy και Laura, δουλεύουν κάθε χρόνο στο φεστιβάλ, διακοσμώντας τον χώρο για το κοινό που ήρθε να απολαύσει το φεστιβάλ και φέτος σχεδίασαν τη σήμανση του Clean and Silent Camp. Αυτά τα κορίτσια έχουν κάνει σχεδόν ό,τι μπορεί να κάνει κάποιος στο Roskilde∙ γνωρίστε τεςλίγο καλύτερο εδώ:
Laura Rathschau
Η Laura είναι μία conceptual designer που χρησιμοποιεί διάφορες πρακτικές, με μουσικό ταλέντο. Μαζί με την εντυπωσιακή της δουλειά ως designer και καθηγήτριας στην Βασιλική Ακαδημία του Design της Δανίας, παίζει μπάσο σε πολλές μπάντες.
#1: Ποια είναι η σχέση σου με το Roskilde Festival;
Έρχομαι στο Roskilde από το 1998. Επομένως, το Roskilde κι εγώ έχουμε ιστορία! Δουλεύω για το φεστιβάλ σχεδόν κάθε χρόνο, επομένως είναι για μένα μια τέλεια παράδοση.
#2: Τι είναι αυτό που θέλεις να δεις οπωσδήποτε και γιατί;
O Connan Mockasin! Δεν μπορώ να περιμένω να τον ακούσω! Η μουσική είναι πολύ περίεργη, με έναν τρόπο που αγαπώ! Είμαι σίγουρη ότι θα ερμηνεύσει με έναν ωραίο εκκεντρικό τρόπο.
#3: Ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από το φεστιβάλ;
Νομίζω πρέπει να είναι από τα πρώτα μου χρόνια στο Roskilde. Θυμάμαι να χορεύω πάρα πολύ με την εξωτική μουσική στην τέντα του Ballroom Stage (κρίμα που δεν υπάρχει ακόμα).
#4: Κανένα κόλπο ή μυστικό για το τέλειο φεστιβάλ;
Να τσεκάρεις το πρόγραμμα, ώστε να μην χάσεις κάποια σημαντική εμφάνιση! Να φέρνεις ξηρό σαμπουάν και ζεστά ρούχα για τις κρύες νύχτες. Α! και ωτασπίδες.
#5: Πες μας κάποια πράγματα για την δουλειά που κάνεις στο Roskilde Festival.
Τα 3 τελευταία χρόνια είμαι μέρος μιας ομάδας, που διακοσμεί συγκεκριμένες περιοχές του Roskilde. Συνήθως φτιάχνουμε πράγματα πάνω σε ξύλο, όπως γλυπτικές διακοσμήσεις ή στοιχεία που επαναλαμβάνονται. Φέτος κάναμε ένα αρκετά απλό project για το Clean and Silent Camp! Ανακυκλώσαμε κομμάτια από κάποιες καρέκλες που φτιάξαμε πέρσι, και τα ξανασχεδιάσαμε ως ταμπέλες με το logo της περιοχής. Στο τέλος ήταν αρκετά “διαστημικό” με τα παστέλ χρώματα, τα στένσιλ και τις πυραμίδες. Είναι πάντα ευχάριστο και άνετο να φτιάχνεις πράγματα στο φεστιβάλ, πριν ξεκινήσουν τα πάντα.
Joy Sun-Ra Pawl Hoyle
Η Joy περιφέρεται στο Roskilde Festival κάθε χρόνο με το ζωντανό της πνεύμα και το cool στυλ της. Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Roskilde, έρχεται στο φεστιβάλ σε όλη της τη ζωή. Κάτι ξέρει από φεστιβάλ. Έχει υπάρξει μπροστά στη σκηνή ως κοινό, στην σκηνή κάνοντας φωνητικά για τους Junior Senior και στο παρασκήνιο ως designer, που δημιουργεί ευχάριστα περιβάλλοντα για του επισκέπτες του φεστιβάλ.
Η Joy μόλις ολοκλήρωσε το Master της στο design στην Βασιλική Ακαδημία του Design της Δανίας και είναι έτοιμη να διασκεδάσει μετά από 4 μήνες σκληρής δουλειάς.
#1: Τι είναι αυτό που θέλεις οπωσδήποτε να δεις φέτος;
Χμμμ… Θα με δείτε να είμαι εντελώς χαρούμενη μπροστά στο Avalon, όταν η Δανέζικη acid rock μπάντα, Spids Nøgenhat θα ανέβουν στο stage το απόγευμα του Σαββάτου. Και είμαι ενθουσιασμένη που θα δω τον Stevie Wonder ξανά∙ πάντα με κάνει να χαμογελάω.
#2: Πως έχεις δει την εξέλιξη του φεστιβάλ από όταν ερχόσουν εδώ ως παιδί;
Λοιπόν, χαίρομαι που λέω ότι έχω ακόμα τον ίδιο παλμό στο φεστιβάλ, όπως όταν ξεκίνησα να έρχομαι πριν 21 χρόνια. Η προοδευτικότητα και η ελευθερία να είσαι όποιος είσαι.
Η μεγαλύτερη διαφορά που βλέπω τώρα, είναι ότι το κοινό μοιάζει να είναι περισσότερο Δανέζικο από όταν ήμουν νεότερη. Τότε ένιωθα πως γνωρίζω άτομα από όλο τον κόσμο. Αλλά ίσως έχει να κάνει και με το γεγονός ότι δεν κάθομαι πολύ στην περιοχή του camping πια, όπου γνώριζα πολύ κόσμο.
#3: Ποια είναι η καλύτερή σου ανάμνηση;
Έχω αρκετές καλές αναμνήσεις από τα χρόνια μου στο Roskilde, αλλά μία που ξεχωρίζει ήταν η πρώτη φορά που είδα τους Radiohead στο Orange Stage, ήμουν νομίζω 13 χρονών, δεν τους είχα ξανακούσει και κατά τύχη, εγώ και οι φίλοι μου βρεθήκαμε στη συναυλία μετά από ένα βροχερό απόγευμα, και θυμάμαι ήμουν εντελώς ενθουσιασμένη! Αυτός ο μικρός περίεργος άνθρωπος (Thom Yorke) έφερνε τόση ενέργεια στη σκηνή. Είχα κολλήσει.
Μετά, θέλω να αναφέρω την ενότητα που είχε σχηματιστεί μεταξύ ατόμων στο φεστιβάλ, μετά την τραγική απώλεια 9 ζωών στη συναυλία των Pearl Jam το 2000. Στους χώρους κατασκήνωσης, έκλαιγες στον ώμο ανθρώπων που δεν είχες γνωρίσει ποτέ, και βοήθησε πραγματικά το να μείνεις στο φεστιβάλ, να μιλήσεις με άλλους για το ατύχημα, και με αυτό τον τρόπο να λειτουργήσεις μέσα από την θλίψη.
Τέλος, ρίξτε μια ματιά στη δουλειά των Joy και Laura στο φεστιβάλ.
Christina, Nanna & Tine.
