7. J.W. Anderson: Roles Changing
Παρακολουθώντας τη γυναικεία συλλογή του J.W. Anderson και φέρνοντας στο μυαλό την τελευταία ανδρική,σου γεννάται το εύλογο ερώτημα: Ποια αντιπροσωπεύει καλύτερα τη θηλυκότητα; Η απάντηση, αν και παράδοξη, είναι εύκολη. Ο άνδρας του Anderson περπατά με ευκολία πάνω σε ψηλοτάκουνα, τα ρούχα του δημιουργούνται από ιδιαίτερα-όχι και τόσο αρρενωπά- υλικά και υφάσματα, φορά κοσμήματα και κρατά τσάντα. Αντιθέτως, το γυναικείο πρότυπο που έπλασε για τον ερχόμενο χειμώνα εκπέμπει έναν χαρακτηριστικό δυναμισμό και βασίζεται στην ανδρόγυνη φιλοσοφία. Δεν είναι, ωστόσο, αυτό που απασχόλησε περισσότερο, καθώς είναι γνωστή η λατρεία του να πειραματίζεται με αντιθετικές έννοιες. Αυτό που έκανε εντύπωση, ήταν τα σχήματα των δημιουργιών. Ο Anderson απομακρύνεται από την προσπάθεια – που πλέον είχε καταντήσει εμμονή- να δημιουργεί ακατανόητες σιλουέτες και αναλογίες. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν υπήρχαν ιδιαίτερες εμφανίσεις. Η σειρά από corduroy φούστες και ζιβάγκο, με τα γλυπτά μανίκια και τα ενσωματωμένα bustiers με τα οποία ξεκίνησε η συλλογή, προμήνυαν το συνολικά άρτιο αποτέλεσμα. Υπήρχαν, όμως, και περισσότερες από μία εμφανίσεις που δεν είχαν ιδιαίτερη θέση στη συλλογή, όπως για παράδειγμα τα μακριά φορέματα με shearling λεπτομέρειες ή τα drop-waist φορέματα με γυρισμένο γιακά. Ενδεχομένως ο Anderson να μην επινόησε μία ξεκάθαρη γυναικεία ιστορία, γι’αυτό και το αποτέλεσμα ήταν εν μέρει ασαφές. Η αιτία, όμως, πιθανότατα είναι άλλη: Είναι ξεκάθαρο ότι έχει δώσει περισσότερη έμφαση στις ανδρικές του συλλογές και εναποθέτει όλη του την δύναμη σε αυτές (ακόμα και από την άποψη οικονομικού κεφαλαίου).
Αυτό είναι κάτι που ξαφνιάζει, μιάς και οι πρώτες του συλλογές φαίνονταν να επικεντρώνονται επι το πλείστον στη γυναίκα. Ο Anderson αρχίζει σταδιακά να συμφιλιώνεται με τον χειρότερο εχθρό του, τον νουτουραλισμό: Την πρώτη του συλλογή με τίτλο “The Fear of Naturalism” διαδέχεται η –εξελιγμένη πλέον- γυναικεία εκδοχή που ενσωματώνει αρκετά στοιχεία της φύσης. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί από μόνο του το γεγονός πως η γυναίκα παρουσιάζεται με την πιό απλή της μορφή, απαλαγμένη από τους όγκους και τα σουρεαλιστικές σιλουέτες.
