Χωρίς αμφιβολία, τα φετινά fashion weeks δε μοιάζουν με οτιδήποτε άλλο έχει αντιμετωπίσει ο κόσμος της μόδας. Το στάδιο του ενθουσιασμού για τα νέα virtual εργαλεία και το live streaming έχει ξεπεραστεί και έχει επέλθει μία σιωπηλή αποδοχή της νέας – και ας ελπίσουμε προσωρινής – κατάστασης. Όμως, το πνεύμα της δημιουργίας δεν γίνεται ποτέ να πατήσει pause στη θέληση για νέες ιδέες και φρέσκιες προοπτικές.
Το πιο απτό παράδειγμα αυτής της ανάγκης είναι οι εικόνες των φοιτητών του Γαλλικού Ινστιτούτου Μόδας, που παρουσίασαν τις κολεξιόν τους στην εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. Η σχολή τους μπήκε για πρώτη φορά επίσημα στο πρόγραμμα, και μάλιστα βρέθηκαν στην ευχάριστη θέση να είναι οι συλλογές τους τα εναρκτήρια catwalks της εβδομάδας. Οι 48 νέοι σχεδιαστές παρουσίασαν τις δημιουργίες τους, εκθέτοντας το προσωπικό τους όραμα και αποδεικνύοντας πως η επόμενη γενιά έρχεται με δυναμικότητα για να βρει τη δική της θέση στον κόσμο της μόδας.
Η επιλογή των συγκεκριμένων δημιουργών για την έναρξη της φετινής εβδομάδας μόδας δεν είναι καθόλου τυχαία. Σε μία περίοδο κατά την οποία πολλά μεγάλα ονόματα δεν παρουσίασαν τις συλλογές τους στο Παρίσι, οι υπεύθυνοι αναζητούσαν διακαώς μία φρέσκια, ελπιδοφόρα εμφάνιση. Το χαώδες της κατάστασης αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οίκοι όπως οι Balenciaga και Saint Laurent αποσύρθηκαν πλήρως από την εβδομάδα μόδας του Παρισιού, ενώ άλλοι (Dior, Louis Vuitton) ανακοίνωσαν τελευταία στιγμή πως θα καθυστερήσουν τις digital επιδείξεις τους.
Αν και αρχικά η κούραση και οι αναποδιές της πανδημίας έκαναν τους φοιτητές διστακτικούς για την ολοκλήρωση ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος, το τελικό αποτέλεσμα τους αποζημίωσε – και με το παραπάνω. Ένας από τους συμμετέχοντες, ο Colin Po-Yan Lin είπε στο WWD σχετικά με την εμπειρία του: «Μπορούσα να δω τη στιγμή (που ήθελα να δημιουργήσω) να έρχεται, και μου άρεσε πάρα πολύ αυτό».
http://https://www.youtube.com/watch?v=PRlJQTsbniU
Οι πρωτοφανείς συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν (περιορισμοί στα ταξίδια, ελλείψεις σε υλικά) ώθησαν όσους συμμετείχαν να σκεφτούν και να πάρουν αποφάσεις για τις κολεξιόν τους υπό ένα νέο πρίσμα. Έτσι, ο Charles Tsung-Chien Tang επέστρεψε στην Ταϊβάν λόγω του lockdown και είχε την ευκαιρία να εξερευνήσει περισσότερο τις τέχνες και τις παραδόσεις των συμπατριωτών του, από τις οποίες άντλησε την έμπνευση που αναζητούσε.
Για άλλους, η έμπνευση ήρθε μέσα από νέα υλικά και τεχνικές. Για παράδειγμα, η Jimini Kim πειραματίστηκε με το κροσέ προκειμένου να δημιουργήσει νέους όγκους και σιλουέτες. Ο Meng Che Chiang, αντιμετωπίζοντας την κατάσταση με έναν διαφορετικό τρόπο, έψαξε τη δημιουργικότητα στους δρόμους του Παρισιού – πιο συγκεκριμένα, στα απορρίμματα, τα οποία αποτέλεσαν και το κύριο έναυσμα για τις δημιουργίες του.
Όπως όλα δείχνουν, το «νέο αίμα» των σχεδιαστών δεν φοβάται να πειραματιστεί, ενώ έχοντας πολύ περισσότερο ως βίωμα τις δυνατότητες του ψηφιακού, προσαρμόζεται με μεγάλη ευκολία στις νέες καταστάσεις. Η τάξη του 2021 ξέρει τι θέλει και, κυρίως, ξέρει πώς να το πετύχει. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα λόγια άλλης μίας εκ των φοιτητριών, της Johanna Imbach: «Είναι δική μας επιλογή το να φέρουμε νέες ιδέες στο τραπέζι, όπως νέα υλικά ή το μέγεθος και τον ρυθμό των κολεξιόν. Η ευθύνη μας έγκειται στο να κάνουμε καλύτερες επιλογές για τις μελλοντικές γενιές – και τη δική μας».
Το μόνο σίγουρο είναι πως η δημιουργικότητα και το θάρρος αυτής της νέας φουρνιάς σχεδιαστών θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον!
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα