Από την Αθηνά Κατέχη
Με την φετινή παρουσίαση της φθινοπωρινής/χειμερινής κολεξιόν της Louis Vuitton που πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαρτίου, ο Nicolas Ghesquiere βασίζεται στην ιδέα -για την παρουσίαση των ρούχων- της «ένωσης πολιτισμών» ή αλλιώς της «ανυπαρξίας συνόρων». Η ποικιλομορφία χρωμάτων και υφασμάτων, όπως αναφέρει και ο ίδιος, απορρέουν στον ίδιο τον συμβολισμό αυτού του «μηνύματος». Οι συνδυασμοί και οι λεπτομέρειες με την εφαρμογή του δέρματος, οι γούνες που φαίνονται σαν denim, τα midi σλιπ φορέματα τα οποία αποτελούνται από πιέτες, αντιθετικά μοτίβα, ένθετες δαντέλες και σε συνάρτηση με μια ακαθόριστη χρωματική παλέτα που συγκρούεται με τον εαυτό της –όπως επιβεβαιώνεται και από τον σχεδιαστή- φαίνεται πως διαμορφώνουν το βασικό χαρακτήρα του σόου. Η ιδέα του όμως αυτή φαίνεται αρκετά μη-ρεαλιστική και αντιφατική καθώς δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται ολοκληρωτικά μέσω των ενδυμάτων, καθιστώντας την επικράτηση της χρήσης υπερπολυτελών υφασμάτων που αποδίδουν όμως σε μια πιο casual εμφάνιση, χωρίς μάλιστα να διαφαίνεται καθαρά αυτή η «ανάμειξη» εθνών.
Η δικαίωση απέναντι σε αυτόν τον σχολιασμό του μπορεί να δοθεί από την επιρροή του χώρου στον όποιο υλοποιήθηκε η επίδειξη στο Μουσείο του Λούβρου. Το Λούβρο φημίζεται για την αποδοχή εκατομμυρίων επισκεπτών κάθε χρόνο και αναγνωρίζεται ως το μεγαλύτερο πολιτισμικό κέντρο της Ευρώπης. Το Cour Marly, το μέρος της επίδειξης, που βρίσκεται στην πλευρά του Richelieu του μουσείου αποτελεί αγαλματοποιείο με έργα του 17ου-18ου αι. με θολωτή οροφή από τζάμι και καθιστούν άριστο περιβάλλον για την κολεξιόν.
Στα λεγόμενα του καλλιτεχνικού διευθυντή τίθεται και αναφορά στην τρομοκρατική επίθεση του Λούβρου που έγινε πριν από έναν μηνά, το οποίο κατά αυτόν δρα ως ένας παράγοντας που ωθεί την προσπάθεια της μόδας να ξεπεράσει τις εποχιακές κρίσεις ή έστω να τις βελτιώνει. Η Louis Vuitton σαν εταιρία άλλωστε άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ταξίδευαν οι άνθρωποι, προσφέροντας μέσω των αποσκευών της εξαιρετική ποιότητα και χρηστικότητα στους αγοραστές κάνοντας αυτές έμβλημα της. Η ιστορία του οίκου παρέχει τα κατάλληλα στοιχεία για το στήσιμο αυτού του σόου, η οποία έμμεσα υποστηρίζει την «μετακίνηση» των ανθρώπων προς άλλες χώρες.
Η χρήση περισσότερων ethnic και παραδοσιακών μοτίβων από διάφορους πολιτισμούς, θα συμφωνούσαν με τα όσα περιγράφει ο σχεδιαστής και θα έδιναν ξεκάθαρη εικόνα στο σύνολο της ιδέας και των ενδυμάτων.
