Η Εva Αfuhs είναι η διευθύντρια του Mουσείου Βellerive στη Ζυρίχη που από το 1968 στεγάζει τη συλλογή εφαρμοσμένων τεχνών του Ζürich Μuseum of Design. Διατηρώντας το ενδιαφέρον της για έργα που πρωτοπορούν στον τομέα της χειροτεχνίας, φιλοξενεί στο μουσείο Βellerive την έκθεση μόδας από χαρτί RRRIPP!!! Paper Fashion και μιλά στο OZON για την εξέλιξη στο χώρο των τεχνών.
Πως ήρθες αρχικά σε επαφή με τον Βασίλη Ζηδιανάκη και πως αποφάσισες να κάνεις μια έκθεση μόδας από χαρτί στο Μουσείο Bellerive;
Όταν ο σύζυγος μου ήταν στην Αμβέρσα, επισκέφθηκε το μουσείο μόδας που εκείνη την εποχή φιλοξενούσε την έκθεση RRRIPP!!! Paper Fashion και εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τη συλλογή που την πρότεινε σε μένα. Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εργαζόμουν με την ιδιοκτήτρια του χάρτινου Helmut Lang φόρεματος που γνώριζε ήδη τον Βασίλη οπότε και έκανε την αρχική επαφή. Βασικά λοιπόν οφείλεται στη παρότρηνση του συζύγου μου και σε μια ευτυχής σύμπτωση.
Ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν αυτή την έκθεση ιδανική για το Μουσείο Bellerive;
Πρώτα απ ‘όλα το Μουσείο Bellerive επικεντρώνεται στις εκθέσεις τέχνης και χειροτεχνίας, η μόδα είναι κάτι στο μεταξύ. Χειροποίητα ενδύματα είναι για μένα έργα τέχνης. Και φυσικά όλο το τμήμα της δεκαετίας του ’60 με τον συνδιασμό ρούχων και pop art είναι επίσης στις παρυφές μεταξύ μόδας και έργου τέχνης, και υπό αυτή την έννοια ταιριάζει εδώ. Ταυτόχρονα, έχουμε μια μεγάλη δική μας συλλογή ενδυμάτων και έχουμε διοργανώσει πολλές εκθέσεις μόδας από το ξεκίνημα του Bellerive το 1968. Τώρα θελήσαμε να δείξουμε κάτι το διαφορετικό και ειδικά μια έκθεση που ασχολείται με το χαρτί, ένα υλικό που αυτή τη στιγμή είναι πολύ δυνατό τόσο στην αρχιτεκτονική, όσο τη μόδα και τον σχεδιασμό.
Πιστεύεις ότι η επιστροφή στη χειροτεχνία είναι η νέα μεγάλη τάση στον κόσμο της μόδας;
Πιστεύω ότι είναι περισσότερο από μια τάση, είναι μια ανάγκη. Το να δουλεύεις με ένα υλικό, να κάνεις μοναδικά πράγματα στο χέρι, η επιστροφή στη χειροτεχνία και η μίξη σύγχρονων εργαλείων, είναι κάτι που οι άνθρωποι φαίνεται να εκτιμούν ξανά.
Πως εξηγείς ότι αυτή η ανάγκη φαίνεται πιο σημαντική τώρα;
Νομίζω ότι όλες οι δυνατότητες των νέων τεχνολογιών και τα νέα εργαλεία που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 20 χρόνια, εξαντλούν τελικά τους άνθρώπους. Αυτή η εξάντληση ήρθε όχι μόνο επειδή εργαστήκαμε πάρα πολύ, αλλά και γιατί χάσαμε το δέσιμο με τα υλικά. Ειδικά στη γενιά μας, που βρίσκεται τώρα στην κορυφή της παραγωγικής δύναμης, υπάρχει το συναίσθημα ότι κάτι χάθηκε στην πορεία.
Ποιες είναι οι δυσκολίες διατήρησης ή επέκτασης ενός μουσείου στην Ελβετία;
Από τη μια πλευρά, είναι πολύ εύκολο, ευχάριστο και δημιουργικό. Αυτό συμβαίνει γιατί η ελβετική κοινωνία ενδιαφέρεται για τις τέχνες και τον πολιτισμό και είναι θετική προς τον δημιουργικό κόσμο, φανταστείτε ότι στην Ελβετία, υπάρχουν οι μεγαλύτερες ιδιωτικές συλλογές τέχνης στον κόσμο. Από την άλλη πλευρά, το ποσό των χρημάτων που διατίθεται, δεν διαιρείται εξίσου σε όλους τους τομείς της τέχνης. Αυτή τη στιγμή, το ενδιαφέρον μεταφέρεται προς το σχεδιασμό που είναι πολύ καλό για εμάς.
Ποια είναι η κύρια ανησυχία της καθημερινής σου εργασίας;
Το κύριο μας μέλημα, είναι κοινό με κάθε άλλο πολιτιστικό οργανισμό: τα χρήματα, ή πιο συγκεκριμένα η έλλειψη τους.
Έχει ξεπεραστεί η κρίση εδώ πέρα;
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Εξαρτάται από το τι θα συμβεί στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Λόγω της παγκοσμιοποίησης, όλα πλέον είναι συνδεδεμένα και αν η Ελλάδα κυρήξει πτώχευση, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι θα συμβεί στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Ελβετία.
Μπορείς να μας δώσεις μια ιδέα για την επερχόμενη έκθεση;
Τον επόμενο χρόνο θα έχουμε μια έκθεση για το άρωμα. Θα ξεκινήσει από το παλιό θέμα του αρώματος, μέχρι τη σύγχρονη σκηνή και το σχεδιασμό των μπουκαλιών. Στόχος μας είναι να βρούμε τρόπους για να αναδείξουμε το άρωμα σαν κομμάτι του σχεδιασμού.
Link: museum-bellerive
Συνέντευξη: Γιώργος Κελέφης