Πόση συγκίνηση χωράει μέσα σε μια φωτογραφία; Ιδίως όταν αυτή απεικονίζει πρώην κατοίκους της Φουκουσίμα στα απομεινάρια μιας πόλης – φάντασμα, πέντε χρόνια μετά τον πυρηνικό εφιάλτη…
Τα πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, απόρροια του καταστροφικού σεισμού και του τσουνάμι που έπληξε τη χώρα, είναι λίγο – πολύ γνωστό σε όλους. Ο αριθμός, ωστόσο, όσων ζητήθηκε να αφήσουν τα σπίτια τους και να εκκενώσουν όλες τις γύρω περιοχές, που αγγίζει τις 80.000, παραμένει μέχρι σήμερα ένα εντυπωσιακό νούμερο καταναγκαστικού ξεριζωμού. Οι Γάλλοι φωτογράφοι Carlos Ayesta και Guillaume Bression, στο μεγαλόπνοο project τους με τίτλο “Retracing Our Steps” ζήτησαν από μερικούς από αυτούς να επιστρέψουν στις ρίζες τους, για να φωτογραφηθούν εκεί λες και η ζωή δεν είχε σταματήσει ποτέ. Με τη μόνη διαφορά, πως αυτή τη φορά, το ντεκόρ που τους πλαισιώνει είναι τα απομεινάρια των σπιτιών τους, της δουλειάς τους, του περιβάλλοντος όπου ζούσαν και εργάζονταν έως το 2011…
Η προετοιμασία διήρκησε 4 χρόνια, γνώρισε απίστευτες γραφειοκρατικές αντιξοότητες, αλλά το αποτέλεσμα τούς δικαιώνει. Τόσο καλλιτεχνικά, όσο και ιστορικά.