Γνωρίσαμε την Άντα Αλτή ως blogger και δημοσιογράφο μόδας στην Θεσσαλονίκη. Μια καλή επαγγελματική πρόταση θα την κάνει να αφήσει πίσω της την συμπρωτεύουσα και να μετακομίσει μόνιμα στο Λονδίνο. Εκεί, μέσα από το διεθνούς φήμης site We Are Social Media μας ενημερώνει καθημερινά για όλες τις εξελίξεις και τις νέες τάσεις γύρω από τον κόσμο των social media όπως αυτός διαμορφώνεται σύμφωνα με τις δυναμικές του Facebook, του Instagram, του Τwitter, του Snapchat και σημαντικών Apps σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Άντα ξέρει καλά τα social media και είπαμε να τη ρωτήσουμε γι’ αυτά.
Γιατί έφυγες από την Ελλάδα;
Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και ήταν να γίνει. Αφενός, από πολύ μικρή ηλικία είχα στόχο το Λονδίνο, αφετέρου, έβλεπα πως σύντομα στην Ελλάδα θα έφτανα σε επαγγελματικό τέλμα. Για αρκετά χρόνια, οι περισσότερες συνεργασίες μου έτσι κι αλλιώς ήταν με websites και brands του εξωτερικού, οπότε όταν το timing ήταν πια σωστό, ήταν το λογικό επόμενο βήμα.
Ήταν εύκολα εκεί;
Φυσικά και όχι. Καμία τέτοια κίνηση δεν φέρνει ευκολία και δεν είναι κι αυτός ο σκοπός της εξάλλου. Και πηγαίνει πολύ πιο πέρα από το αν θα βρεις ή δεν θα βρεις μια δουλειά. Η προσφορά είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατον να επαναπαυθείς σε μια θέση για καιρό, και αυτό φέρνει μαζί του τις δικές του δυσκολίες, άγχος και εμπόδια. Η πόλη από μόνη της σε “τρώει” και δεν ευνοεί κανέναν συγκεκριμένα. Αλλά αυτό είναι που χτίζει χαρακτήρα και work ethic και δεν θα το άλλαζα με τίποτα.
Πώς βρήκες την ευκαιρία να δουλέψεις με το διακεκριμένο site wersm και τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Οι founders του We Are Social Media, η Βίλλυ Δεβλιώτη και ο Geoff Desreumaux, γνώριζαν τη δουλειά μου από παλιά. Το όραμά τους γενικά, είναι η πεμπτουσία της digital κουλτούρας, και η φιλοσοφία τους είναι πως είμαστε τα social media, και δεν είμαστε απλά στα social media. Οπότε όταν ήρθε η στιγμή να επεκταθεί το website και στο lifestyle αυτής της φιλοσοφίας, προέκυψε αυτή η συνεργασία, καθώς για χρόνια κι εγώ είχα το δάχτυλό μου στον παλμό του digital living. Πρακτικά, σημαίνει πως παρουσιάζω θέματα που περιστρέφονται γύρω από το trend forecasting στα social (τί είδους content θα κατακλύζει τα feeds μας και γιατί, στους επόμενους μήνες), αλλά και think pieces για τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τα social και τι αυτό σημαίνει πολιτισμικά.
Δείτε εδώ μια άλλη Ελληνίδα που διαπρέπει με το δικό της App στο Λονδίνο!
Πόσες ώρες την ημέρα δουλεύεις;
Είναι πολύ πιο εύκολο να σου πω πόσες ώρες την ημέρα δεν δουλεύω! Συνήθως είμαι επάνω από τα διάφορα projects από νωρίς το πρωί μέχρι το βράδυ, καθώς δουλεύω σε 4 διαφορετικά timezones. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι που μου είναι ξένο. Από την αρχή της καριέρας μου δούλευα πάντα around the clock οπότε είναι πλέον δεύτερη φύση μου.
Πες μας δυο-τρία tips για το πού οδεύουμε με τα social media;
Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει. Αρχίζουμε και αντιλαμβανόμαστε το concept, τη σημασία και την ανάγκη της επίγνωσης. Τα social έπεσαν λίγο στην δική τους παγίδα. Με την αλλαγή του αλγορίθμου, όλα σταμάτησαν απότομα να είναι fun and games, και το paid promotion έγινε με πολύ επιθετικό τρόπο η νόρμα και από τα brands με το influencer outreach, αλλά και από τους ίδιους τους χρήστες. Έτσι γέμισαν τα feeds με detox teas, με τα ίδια brands και τους ίδιους sponsored προορισμούς, no questions asked. Ο κόσμος όμως, όλα αυτά τα αντιλαμβάνεται και λίγο βαρέθηκε, γιατί μεταξύ μας, δεν υπάρχει νόημα σε τίποτα απ᾽ όλα αυτά. Κι επειδή κουραστήκαμε να βλέπουμε τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του, γυρνάμε σιγά σιγά στην αυθεντικότητα και σε αυτά που όντως έχουν σημασία: ethical fashion και κατανάλωση ζητούν διαφάνεια από τις εταιρίες με το κίνημα #whomademyclothes. H ευαισθητοποίηση γύρω από την πραγματική έκταση του ρατσισμού και του white privilege έρχεται και μας χτυπάει σαν σφαλιάρα μέσα από τις μαρτυρίες στα Insta stories για να ξυπνήσουμε, το κίνημα #metoo με τόσες γυναίκες να μιλούν για τις εμπειρίες τους μετά το σκάνδαλο Weinstein, δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν τα social, και φυσικά οι όροι χρήσης για προβολή πληρωμένου περιεχομένου σφίγγουν σαν κλοιός – γεγονός που έπρεπε να είχε προβλεφθεί καιρό πριν. Το ένα tip που θέλω να δώσω λοιπόν, είναι ό,τι κάνουμε να γίνεται με αυθεντικότητα. Οι πολλοί followers είναι πια ξεπερασμένη φιλοδοξία.
Aντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την λειτουργία και τη σημασία των social media στην Ελλάδα απ’ όσο στο εξωτερικό;
Και διαφορετικά, αλλά και λιγότερο «φυσικά» και απελευθερωμένα. Αυτό που κοιτάω πάντα σε νέα accounts είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν για να φτάσουν το κοινό τους και να δημιουργήσουν ένα community, κάτι που σε πηγαίνει πολύ πιο μακριά απ᾽ όσο αντιλαμβάνεται ο μέσος χρήστης και οι επιχειρήσεις – ειδικά οι τελευταίες που απώτερο στόχο έχουν τις πωλήσεις. Θα ήθελα να δω πιο δημιουργικό content και όχι άλλο μια από τα ίδια. Θα ήθελα να μην χρειάζεται να ρωτάω ένα brand αν είναι στα social media και θα ήθελα να ξέρουν πλέον τι σημαίνει να είσαι στα social media. Κυριαρχεί η ιδέα ότι το insta και τα όμοιά του είναι μηχανές θαυμάτων. Αλλά είναι δουλειά, όπως και όλες οι άλλες (η οποία –side note- πρέπει να αμείβεται και ανάλογα και να μην θεωρείται “κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας”). Τώρα, οι personal users είναι σε διαφορετικό μονοπάτι από τους professional users, και αν πρέπει να πω ότι μου λείπει κάτι από αυτά που βλέπω, είναι το κομμάτι του personal narrative. Θέλω να δω την ιστορία και όχι το promotion.
Τελευταία γίνεται αρκετός ντόρος γύρω από αυτούς που παλιότερα αποκαλούσαμε bloggers και τώρα τους λέμε influencers καθώς τα περισσότερα blogs “πέθαναν”. Ποια είναι η δική σου γνώμη σχετικά με τη σημασία τους, από τη μια για τους followers τους και από την άλλη για το marketing strategy των εταιριών και brands;
Όπως ανέφερα και παραπάνω, έχει χαθεί λίγο το νόημα και η μπάλα και από τις δυο πλευρές. Γιατί όταν ακολουθείς έναν “influencer” και αυτομάτως είναι σαν να τους ακολουθείς όλους, κάποιος, σε κάποιο marketing department δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Καταλαβαίνω πώς ο κάθε influencer θεωρεί πως διαχωρίζει τον εαυτό του από όλους τους υπόλοιπους του ίδιου niche, όμως σαν απλοί χρήστες και καταναλωτές βλέπουμε μόνο το δάσος. Αν είναι να μιλήσουμε με νούμερα, οι micro-influencers έχουν πολύ μεγαλύτερη επιδραστικότητα από τους mega, όταν έκαστοι έχουν 2Κ likes στα posts τους αλλά οι πρώτοι τα παίρνουν από ένα μικρότερο κοινό. Αυτό, θεωρώ όμως ότι είναι πρόβλημα των εταιριών που, ή δεν γνωρίζουν τον καταναλωτή στον οποίο απευθύνονται, ή δεν γνωρίζουν το παιχνίδι, στο οποίο σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το “one size fits all”.
To Snapchat γιατί δεν «άγγιξε» τόσο πολύ την Ελλάδα, κατά τη γνώμη σου;
Αν και ειδικά για την Ελλάδα δεν έχω τόσο ξεκάθαρη εικόνα, γενικά θεωρώ πως το Snapchat είναι ένα πυροτέχνημα. Ως εταιρία, λόγω των τεχνολογιών που χρησιμοποίησε και εξακολουθεί να εισάγει, είναι αναμφίβολα πρωτοπόρος. Η υλοποίηση των σχεδίων του όμως κάπου “βάλτωσε”, και όταν το Facebook και το Instagram άρχισαν να αναπαράγουν τα features του, τότε το παιχνίδι ουσιαστικά τελείωσε. Έτσι κι αλλιώς, σαν app, το κοινό του ήταν κυρίως εφηβικό. Τώρα μέσω των άλλων δύο, τα features φτάνουν σε όλα τα επίπεδα ηλικιών, κι αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη.
Διαβάστε ακόμη: To Snapchat προσφέρει την πρώτη εμπειρία επαυξημένης πραγματικότητας
Τι κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου στο Λονδίνο; Ποια είναι τα αγαπημένα σου στέκια;
O χρόνος μου μοιράζεται ανάμεσα σε εκθέσεις και σε φαγητό. Προσπαθώ κάθε Σαββατοκύριακο να πηγαίνω σε κάποια γκαλερί ή τουλάχιστον να κάθομαι για λίγο στο κόκκινο δωμάτιο του Rothko στην Tate Modern. Κι επειδή είμαι κορίτσι της γειτονιάς, αγαπώ αρκετά το Dalston Superstore, Ozone Coffee Roasters μετά τη δουλειά, The Book Club στο Shoreditch και το Satan’s Whiskers στο Bethnal Green.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κελέφη