Κάθε πρωί η πρώτη σκέψη που κάνει είναι η φωνή του. Ενα τσάι με μέλι και είναι έτοιμος για την ημέρα που έρχεται. Ναι, η φωνή του τον αγχώνει πολύ, γιατί σ΄αυτήν βασίζεται για να είναι ο Ίαν, όχι αυτός που δεν κέρδισε (αν και όλοι νομίζουν ότι αυτός κέρδισε στο τηλεοπτικό talent show), αλλά ο Ιάν που είναι στα 24 του χρόνια νιώθει λιγότερο κανονικός από τους κανονικούς ανθρώπους.
Επιστρέφουμε στη φωνή του και σε όλα αυτά που τον αγχώνουν. «Πώς ξεπερνάς το άγχος σου», τον ρωτάμε. «Κάνοντας σεξ και γυμναστική και παίζοντας μουσική». Nαι, η μουσική για τον ‘Ιαν είναι πολύ σημαντική, τόσο που νομίζει πως με αυτήν ίσως και να μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. «Είμαι μια διχασμένη προσωπικότητα μουσικά, μοιράζομαι ανάμεσα στην post hardcore και την ιαπωνική post, που είναι κιθάρες χωρίς φωνητικά αλλά με κάνει να αισθάνομαι πιο ζεν», επεξηγεί γιατί αντιλαμβάνεται πως μας έχει χάσει.
Ο ‘Ιαν δεν θυμίζει σε τίποτα από κοντά τον χαρακτήρα που είδαμε μέσα από τον τηλεοπτικό δέκτη και ίσως γι’ αυτό σε κάθε μας νύξη σε «τηλεοπτικά προϊόντα» και «είδωλα» να απαντάει με εκφράσεις όπως «ψεύτικος κόσμος» και «διαφωνώ καθέτως». Έτσι, λέει. Και μετά μιλάει με πάθος για τη μπάντα του, τους Madstreet, της οποίας τα μέλη συνδέει η κοινή τους αγάπη για το μέταλ. Άλλωστε, την περίοδο αυτή ετοιμάζονται για το πρώτο άλμπουμ τους που ναι, έχει αναφορές στη μέταλ και την ροκ. Στόχος τους; Να περάσουν τα σύνορα.
«Η Ελλάδα είναι περιοριστική, το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων δεν ακούει μουσική για αυτό που είναι αλλά για να περάσει καλά», συμπληρώνει με έμφαση. «Οχι, δεν θα γράφαμε ποτέ στίχο στα ελληνικά, δεν μας ενδιαφέρει αν και ξέρω ότι θα γινόμασταν πιο εύκολα αρεστοί στο ευρύ κοινό».
Αλλάζουμε θέμα. Τον ρωτάμε για το σώμα του, την εξωτερική του εμφάνιση. Πάνω του αγαπάει τα μαλλιά του, του αρέσει να τα φροντίζει. Άλλωστε, η αφορμή γι’ αυτή την φωτογράφηση είναι τα SEBASTIAN PROFESSIONAL, τα προϊόντα περιποίησης τα οποία προτιμά. Τα ρούχα δεν τον ενδιαφέρουν πολύ αν και δείχνει να ενθουσιάζεται με κάποια από αυτά που δοκιμάζει για την φωτογράφηση. Δεν του αρέσει πια να βγαίνει τα βράδια έξω και αν έπρεπε να μας προτείνει ένα μέρος θα μας έλεγε αυθόρμητα το Τheory μπαρ στου οποίου τη μπάρα έχει δουλέψει. «Δεν έχω ξεπεράσει ποτέ τα όρια, ούτε έχω φλερτάρει ποτέ με θαυμάστριες, δεν το επιδιώκω και δεν με εκφράζει». Τον ρωτάμε τι θα ήθελε να καταφέρει σε πέντε χρόνια από τώρα. «Να γεμίσω το Ο.Α.Κ.Α», λέει χωρίς να το σκεφτεί. Και τι θα ήθελε να φωνάξει σε όλους αυτούς από κάτω; «Rock n roll, όσο πιο δυνατά γίνεται».
