Τον γνωρίσαμε μέσα από την ερμηνεία του στην ταινία Xenia του Πάνου Χ. Κούτρα, που τον καθιέρωσε ως έναν από τους πιο υποσχόμενους ηθοποιούς της γενιάς του.
Σήμερα, ο Κώστας Νικούλι αναδεικνύει τον πολυσχιδή χαρακτήρα του με ρόλους που προκαλούν και εμπνέουν, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται να αναλάβει τον πιο σημαντικό ρόλο της ζωής του: αυτόν του πατέρα.
Σε ένα διάλειμμά του μεταξύ γυρισμάτων και προβών τον συναντήσαμε στο στούντιο της Πειραιώς και τον φωτογραφίσαμε φορώντας τα αγαπημένα του κομμάτια από την πιο πρόσφατη συλλογή της Levi’s Jeans. “Τελευταία,” μας λέει, “έχω βάλει περισσότερο χρώμα στη ζωή μου, όμως η άνεση είναι σταθερά προτεραιότητα.”
Αυτή την περίοδο, ανανεωμένος και γεμάτος έμπνευση, πρωταγωνιστεί στην ταινία Κόρα, μια δυστοπική ιστορία που διαδραματίζεται σε έναν κόσμο εξαντλημένων φυσικών πόρων, όπου ηγεσία και κοινωνικά στερεότυπα τίθενται υπό αμφισβήτηση. Η ταινία βρίσκεται σε επεξεργασία και υπόσχεται να καθηλώσει το κοινό με την ένταση και τα μηνύματά της. Παράλληλα, πρωταγωνιστεί στη σειρά Οι Αθώοι του MEGA και συμμετέχει στην παράσταση Η Κληρονομιά μας στο Εθνικό Θέατρο, επιβεβαιώνοντας πως είναι ένας ηθοποιός που δεν επαναπαύεται, αλλά συνεχώς εξελίσσεται.
Με καταγωγή από την Αλβανία, ο Κώστας κουβαλά μια ιδιαίτερη σχέση με την έννοια της ταυτότητας, την οποία επαναπροσδιορίζει μέσα από τους ρόλους του και την προσωπική του ζωή. Είτε στην τηλεόραση, είτε στον κινηματογράφο, είτε στη θεατρική σκηνή, οι ερμηνείες του ξεχωρίζουν για την ειλικρίνεια και την αμεσότητά τους.
Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο συμμετέχω στη σειρά “Οι Αθώοι,” που βασίζεται στο διήγημα “Ο Κατάδικος” του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Είναι παραγωγή του MEGA, σε διασκευή της Ελένης Zιωγά και σκηνοθεσία του Νίκου Κουτελιδάκη. Η σειρά διαδραματίζεται στις αρχές του 20ού αιώνα, στην Κέρκυρα. Εστιάζει στον Γιάννο, έναν νέο που γεννήθηκε από βιασμό και μεγαλώνει στιγματισμένος ως “Τουρκόγιαννος.” Ο Γιάννος ερωτεύεται τη Μαργαρίτα, αλλά δεν μπορούν να παντρευτούν λόγω κοινωνικών και οικονομικών διαφορών. Παράλληλα, κάνω πρόβες στο Εθνικό Θέατρο για την παράσταση “Η Κληρονομιά μας” του Μάθιου Λόπεζ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.
Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου;
Ξεκίνησα από μια θεατρική ομάδα στο Λύκειο. Εκεί που δεν ‘ψηνόμουν’ για κανένα από τα υπόλοιπα μαθήματα, ήταν στο μόνο που πήγα ενστικτωδώς και αυτοβούλως, χωρίς να επηρεάζομαι από παρέες. Μετά είδα και την ακρόαση για το ‘Xenia’, και έδωσα και εξετάσεις για δραματικές και κάπως το ένα έφερε το άλλο. Τότε δεν μπορούσα να κάνω την ενδοσκόπηση, να δω τι συμβαίνει μέσα μου. Τώρα νομίζω φτάνω στο σημείο να πω ότι ήταν μια ανάγκη έκφρασης, να βρω μια δική μου γλώσσα για να επικοινωνήσω.
Πώς σχετίζονται οι ρόλοι σου με την προσωπική σου αναζήτηση;
Πολλοί από τους ρόλους μου, όπως αυτοί στον “Κατάδικο” και το “Κρέας,” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Νάκου, αφορούν την έννοια του outsider, του διαφορετικού. Αυτοί οι χαρακτήρες μου δίνουν χώρο να εξερευνήσω θέματα που με απασχολούν, όπως η ταυτότητα και η αίσθηση του “ξένου,” που συνδέονται και με προσωπικά βιώματα. Παρόλο που η καταγωγή μου από την Αλβανία αποτελεί μέρος της ταυτότητάς μου, προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου πέρα από αυτό. Δεν θέλω να εγκλωβιστώ σε στερεότυπα. Προτιμώ να δημιουργώ την ταυτότητά μου από την αρχή, εστιάζοντας σε νέες εμπειρίες, όπως ο ρόλος του πατέρα, που θα αναλάβω σύντομα.
Τι ρόλο παίζει η έμπνευση στη δουλειά σου και πώς την ανακαλύπτεις;
Η έμπνευση μπορεί να έρθει από οτιδήποτε – ένα τραγούδι, μια εικόνα, ένα συναίσθημα. Όμως, το πιο σημαντικό είναι η τριβή. Μέσα από την τριβή, είτε με το διάβασμα είτε με τη μουσική, μαθαίνεις να επικοινωνείς αυτά που αισθάνεσαι. Είναι ένα συνεχές ταξίδι όπου η ζωή σου φέρνει διαρκώς νέα δεδομένα. Η λογοτεχνία είναι για μένα βασική πηγή έμπνευσης. Μέσα από αυτήν καταγράφονται συναισθήματα και καταστάσεις που συνδέουν τον άνθρωπο ανεξαρτήτως εποχής. Για παράδειγμα, μου αρέσουν χαρακτήρες όπως ο “Ηλίθιος” του Ντοστογιέφσκι, αν και δεν ταυτίζομαι ακριβώς, αλλά με συγκινούν. Εκτός από τη λογοτεχνία, βρίσκω έμπνευση στον κινηματογράφο και στη μουσική. Πρόσφατα τρελάθηκα με τον νέο δίσκο του Lex. Στον κινηματογράφο θαυμάζω τον Ταραντίνο, του οποίου οι χαρακτήρες είναι έντονοι και ιδιαίτεροι. Τα anime επίσης με εμπνέουν λόγω της εσωτερικής δύναμης που δίνουν στους χαρακτήρες τους, κάτι που με κινητοποιεί και με γεμίζει.
Τι είναι αυτό που σου αρέσει στα anime;
Έχω παρακολουθήσει πολλά anime, όπως τα Naruto, Bleach, Attack on Titan, One Punch Man, Fullmetal Alchemist: Brotherhood, Death Note – κυρίως τα mainstream. Αυτό που με ελκύει περισσότερο είναι η εσωτερική δύναμη που έχουν οι χαρακτήρες. Επειδή είναι μυθοπλασία, αυτή η δύναμη συχνά εξωτερικεύεται σε νέες, εντυπωσιακές ικανότητες. Αλλά η βάση είναι πάντα η ίδια: η πίστη στον εαυτό τους. Ο στόχος, το όνειρο. Το να πεις «Θέλω να κάνω αυτό στη ζωή μου και θα κάνω τα πάντα για να το πετύχω». Ταυτίζομαι απόλυτα με αυτή τη φιλοσοφία. Μου δίνει μεγάλη δύναμη. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός και έβλεπα One Piece, έπαιρνα έμπνευση από τη θέληση του Λούφι. Η αποφασιστικότητά του να πετύχει το όνειρό του με έκανε να σκέφτομαι: «Ναι, κι εγώ θα καταφέρω!».
Αυτό που βρίσκω μαγικό στο είδος είναι ότι οι χαρακτήρες στα anime γράφονται χωρίς περιορισμούς. Είναι ακριβώς όπως τους φαντάστηκαν οι δημιουργοί τους. Δεν δεσμεύονται από τη φυσική ή την πραγματικότητα – όλα είναι δυνατά. Αυτή η ελευθερία τους επιτρέπει να είναι πιο αυθεντικοί και δυναμικοί. Ίσως, μάλιστα, αυτό να τους κάνει πιο ηθικά ξεκάθαρους, καθώς δεν έχουν τους συμβιβασμούς ή τους περιορισμούς της πραγματικής ζωής. Αυτή είναι μια προσωπική μου ανακάλυψη, βέβαια. Δεν ξέρω αν ισχύει για όλους, αλλά έτσι το νιώθω εγώ.
Υπάρχουν είδη ρόλων ή ταινιών που θέλεις να εξερευνήσεις στο μέλλον;
Θα με ενδιέφερε να εξερευνήσω την κωμωδία ή και το action, αν και στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολο να φανταστείς ένα τέτοιο εγχείρημα. Η κωμωδία με ελκύει ιδιαίτερα, γιατί θέλω να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό από τους δραματικούς ρόλους που έχω συνηθίσει. Μου αρέσει το στοιχείο της ετεροντροπής και της αμηχανίας, όπως στο “The Office” με τον Steve Carell. Το cringe στοιχείο που προκαλεί αμηχανία είναι πολύ αληθινό και υπάρχει στην καθημερινότητά μας. Νομίζω ότι η κωμωδία προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για αυτοσχεδιασμό και έκφραση.
Πώς νιώθεις αυτή την περίοδο;
Νιώθω χαρά, ότι είμαι καλά, ότι υπάρχει μια ισορροπία που με κάνει να αισθάνομαι χαρούμενος. Νομίζω έχει να κάνει με το ότι βρήκα κάτι – έναν στόχο, έναν προσανατολισμό, κάτι που με βοηθά να ηρεμήσω. Και αυτό το “κάτι” είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ένα πολύ όμορφο πράγμα, μια κινητήρια δύναμη. Σε ηρεμεί, σε ενισχύει, σε ανατροφοδοτεί. Παρατηρώ τον εαυτό μου τον τελευταίο καιρό να δουλεύει περισσότερες ώρες, να ξυπνάει νωρίτερα, αλλά να μην νιώθω κούραση ή εξάντληση.
Πέρα από τη δουλειά, έχεις βρει χρόνο και για τα χόμπι σου;
Η δουλειά μου είναι και το πάθος μου, αλλά είναι ωραίο να έχεις και κάτι πέρα από αυτήν, να βρίσκεις ισορροπία και χαρά και σε άλλα πράγματα. Παίζω ποδόσφαιρο, για παράδειγμα, κάτι που με βοηθά να “αδειάζω” το μυαλό μου και να νιώθω ελεύθερος. Εκεί αθλούμαι, περνάω χρόνο με φίλους, και αυτό με βοηθά να κρατάω μια καλή ισορροπία. Βέβαια για μένα η προσωπική ζωή είναι συνυφασμένη με όλα τα υπόλοιπα και είναι αυτό που δίνει νόημα σε όλα, ακόμα και στη δουλειά.
Μπορείτε να γνωρίσετε όλα τα Levi’s® χειμωνιάτικα outfits που ταιριάζουν στις δικές σας προτιμήσεις, στα φυσικά καταστήματα Levi’s® στη Γλυφάδα (Πλατεία Εσπερίδων 3), στη Νέα Ερυθραία (Χ. Τρικούπη 135), στο κέντρο της Αθήνας (Ευαγγελιστρίας 8) αλλά και σε επιλεγμένους retailers. H Levi’s® διανέμεται αποκλειστικά από τον Όμιλο Φάις στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Photo Shoot by OZON
Photographer: Xρήστος Τζίμας
Fashion Styling: Θάνος Κουτσολάμπρος
Make up & Hair: Ιωάννα Δομαζάκη
Interview: Πετρίνα Κίτη