Ξεκίνησε από την Ελλάδα για να έχει σήμερα έδρα της τη Νέα Υόρκη. Η Μαρία Φραγκουδάκη, μπορεί να σπούδασε Φαρμακολογία και Χημεία, αλλά τελικά την κέρδισε η αγάπη της για την τέχνη.
Μίλησε στην ομάδα του ΟΖΟΝ για το έργο της, τα μελλοντικά της σχέδια, καθώς και για την σχέση της με την Ελλάδα.
Interview by Anna Valianatou
#1. Από την Αθήνα και το Λονδίνο, στην Νέα Υόρκη. Φαίνεται πως δεν φοβάσαι τις αλλαγές. Βρήκες τη βάση σου εκεί;
Δεν τις φοβάμαι. Σε προσγειώνουν και σε βοηθούν να εξελίσσεσαι. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια η βάση μου είναι η Νέα Υόρκη, είναι το μέρος απ’όπου ξεκινάνε όλα. Είναι το μέρος που με κάνει να αισθάνομαι οτι έχω την δύναμη να κάνω πραγματικότητα κάθε μου όνειρο. Εμπνέομαι από τους απίστευτα έντονους ρυθμούς και το πολυπολιτισμικό ανθρώπινο δυναμικό της, που κάπως καταφέρνει και βρίσκει ισορροπία. Νιώθω βέβαια πολύ τυχερή γιατί μέσα απο τις εκθέσεις μου έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω αρκετά και να μοιράζω το χρόνο μου, έστω και ανισομερώς, ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Νέα Υόρκη, έχοντας αυτό που λένε το καλύτερο δύο κόσμων.
#2. Σπούδασες Φαρμακολογία και Χημεία αλλά τελικά σε ‘κέρδισε’ η τέχνη. Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τα εικαστικά;
Σε κάποιο σημείο της ζωής μου, συνειδητοποίησα ότι οι προτεραιότητες και οι άξονες πάνω στους οποίους είχαν βασιστεί οι έως τότε επιλογές μου δεν αντικατόπτριζαν πλήρως τις πραγματικές μου ανάγκες. Κάπου εκεί η ζωγραφική, που ήταν κομμάτι μου από πολύ μικρή, και η ανάγκη μου να δημιουργώ βγήκαν στην επιφάνεια.
Αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με την ζωγραφική και να αφήσω πίσω μου το Λονδίνο και την επαγγελματική μου ζωή εκεί. Αυτή μου η απόφαση είναι ό,τι πιο θαρραλέο έχω κάνει στη ζωή μου μέχρι σήμερα και η ικανοποίηση που παίρνω καθημερινά από τη δουλειά μου δε μπορεί να συγκριθεί με τίποτα.
Κοιτάζοντας πίσω, είμαι σίγουρη όμως πως δεν θα ζωγράφιζα το ίδιο χωρίς την χημεία και σίγουρα δεν θα είχα φτάσει εδώ που είμαι σήμερα χωρίς τις σπουδές αυτές. Στους τελευταιούς πίνακες μου ιδιαίτερα, οι γνώσεις μου στην χημεία έχουν παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην επεξεργασία του χρώματος, στην κατανόηση των υλικών και στη χρήση διαλυτών που χρησιμοποιώ, προκειμένου να έχω το αποτέλεσμα που θέλω.
#3. Ποιες είναι οι βασικές πηγές έμπνευσής σου; Έχεις επηρεαστεί από το ελληνικό στοιχείο;
Στην τελευταία δουλειά μου πηγή έμπνευσής μου ήταν το κίνημα τέχνης γνωστό ως Process Art της δεκαετίας του ’60. Την περίοδο εκείνη καλλιτέχνες όπως ο Rafael Ferrer και ο Robert Morris χρησιμοποιούσαν βιομηχανικά και δομικά υλικά, δημιουργώντας έργα τα οποία εκτίθονται στο μουσείο Whitney της Νέας Υόρκης. Μόνιμη πηγή έμπνευσής μου είναι ο Gerhard Richter τον οποόο εκτιμώ και θαυμάζω ιδιαίτερα, καθώς και οι πίνακες και η ιστορία του Basquiat. Μεγάλη επιρροή έχω σίγουρα και από τον μέντορά μου, Gregory Coates, ο οποίος με μύησε στο κομμάτι του installation και με τον οποίο θα κάνω ένα project στην Ιαπωνία το φθινόπωρο του 2016.
Η Ελλάδα ειναι διαρκής πηγή έμπνευσής μου. Όλες τις εικόνες που απέκτησα μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, τις έχω μέσα μου, και κάποιες φορές νιώθω ότι μου δίνουν μια λίγο διαφορετική οπτική γωνία στο να κοιτάω και να εκτιμάω τα διάφορα ερεθίσματα που βρίσκω είτε στην καθημερινότητα μου εδώ στη Νέα Υόρκη, είτε σε άλλους καλλιτέχνες και τη δουλειά τους, είτε σε βιβλία και ποιήματα και γενικά κάθε είδους έκφρασης που έρχεται από ανθρώπους μεγαλωμένους σε άλλες κουλτούρες και διαφορετικά φυσικά περιβάλλοντα. Πιστεύω ότι πολλές φορές μπορούμε να διακρίνουμε κάποια από τα χαρακτηριστικά που σμιλεύει ο τόπος που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει κάποιος στο έργο του και στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο -πόσο μάλλον όταν υπηρετεί μια απο τις τέχνες.
#4. To έργο σου χαρακτηρίζεται από έντονα χρώματα και εκρηκτικό περιεχόμενο. Έτσι είναι και η ζωή σου;
Βρίσκομαι διαρκώς σε μια εσωτερική έκρηξη. Είναι αυτή που οδηγεί στην δημιουργία.
#5. To καλοκαίρι συμμετείχες σε δύο εκθέσεις σε Τήνο και Μύκονο. Θες να μας πεις λίγα λόγια; Επιδιώκεις να γυρνάς στην πατρίδα σου;
Προσπαθώ να επιστρέφω στην Ελλάδα όσο περισσότερο μπορώ. Συνήθως 2 με 3 φορές το χρόνο είμαι εκεί συνδυάζοντας εκθέσεις με κάθε μου ταξίδι.
Στην Ελλάδα, συνεργάζομαι με την ιστορικό τέχνης Σωζήτα Γκουντούνα και τα τελευταία χρόνια συμμετέχω μαζί της στην Aegeanale που ανήκει στο Biennale Foundation. Φέτος το καλοκαίρι έγιναν δύο μεγάλες εκθέσεις, μία στην Τήνο “ArtDovecotes” και μία στην Μύκονο “Kivotos Art Projects” με συμμετοχή Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Και στις δύο εκθέσεις συμμετείχα με έργα που δίνουν έμφαση στο υλικό το οποίο γίνεται και το κύριο θέμα του πίνακα. Η δουλειά μου αυτή είναι μέρος της έκθεσης που θα παρουσιάσω στην Νέα Υόρκη, με τίτλο Haptic Perception. Haptic, απο την ελληνική λέξη απτός, που σημαίνει αυτό που μπορεί κανείς να αγγίζει.
#6. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Στις 19 Νοεμβρίου ξεκινάει στην Νέα Υόρκη η ομαδική έκθεση με τίτλο 140 Greene Street: Soho 1980-2015. Η έκθεση θα λάβει χώρα παράλληλα με την performance “BDSMozart”, που έχει αναθέσει το Rhizome η ριζοσπαστική κολεκτίβα που στεγάζεται και δραστηριοποιείται στα πλαίσια του New Museum. Η ομαδική έκθεση επικεντρώνει στο έργο του Michael Kapsali, ιδιόκτητη του loft από το 1980, και στην ιστορία του SoHo και των loft των καλλιτεχνών που αναγκάστηκαν λόγω του real estate να εγκατασταθούν σε άλλες περιοχές της Νεας Υορκης. Τα έργα του Kapsali συνομιλούν με έργα νεότερης γενιάς Ελλήνων καλλιτεχνών που χρησιμοποιούν αφαιρετικά μέσα όπως τα δικά μου και της Σοφίας Χούσου. Ο χώρος του loft δείχνει αυτές τις μετατοπίσεις εφόσον από οικιακός μετατρέπεται σε δημόσιο με την παρουσία προσωπικοτήτων που καθόρισαν και άλλαξαν την πορεία της τέχνης στην Νέα Υόρκη, όπως η Roselee Goldberg και πολλοί άλλοι καλεσμένοι. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου και θα πραγματοποιηθεί στο SoHo, 140 Green Street.
Τον Μάρτιο 2016, σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Charlie Masson θα παρουσιάσουμε στο Queens Museum της Νέας Υόρκης ένα project με τίτλο “Ruins”. Το κεντρικό θέμα της έκθεσης είναι η καταστροφή του ναού του Μπελ στη Συρία. Τα έργα που θα παρουσιάσουμε είναι μικτή τεχνική πάνω σε χαρτόνι και συνδυάζουν τις διαφορετικές χαρακτηριστικές τεχνικές μας.
Τον Ιούνιο του 2016 θα βρίσκομαι στην Ελλάδα για την επόμενη ατομική μου έκθεση στην γκαλερί Metamorfosis στη Θεσσαλονίκη.
