«Σε έναν ιδανικό κόσμο, το Skateism δε θα υπήρχε. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα ύστερα από πέντε χρόνια προσπάθειας να δώσω ώθηση σε αυτό το καταραμένο περιοδικό. Αυτά τα πέντε χρόνια δεν αφορούσαν την ανάπτυξη του Skateism. Ως συνέταιροι, εγώ και ο Moch περάσαμε μία δοκιμαστική και μάλλον αφελή περίοδο. Παρακολουθούσαμε τι έκαναν τα άλλα περιοδικά, σε μια μάταιη προσπάθεια να μιμηθούμε την επιτυχία τους. Το αποτέλεσμα ήταν μια ντροπιαστική σύγχυση, κάτι που καταλαβαίνει απόλυτα όποιος δεν έχει υπάρξει ειλικρινής με τον εαυτό του. Ικανοποιούσαμε τις ανάγκες των εκδοτών, των εταιρειών skate, καθώς και όλων των άλλων εταιρειών που δεν είχαν σχέση με το skate. Κανείς δεν ενδιαφερόταν, και μάλλον ούτε κι εμάς μας ένοιαζε.
Ο Moch ξεκίνησε το διαδικτυακό περιοδικό μας το 2012, δύο χρόνια πριν μετακομίσω στην Αθήνα και μου πρότεινε να γίνω συντάκτης. Σε μια στιγμή απόγνωσης και θέλοντας να μάθω τι κινείται στην αγορά, γκούγκλαρα τις λέξεις “Athens Skateboarding”. Το Skateism.com εμφανιζόταν πρώτο στις μηχανές αναζήτησης. Συχνά ευχαριστώ την καλή μου τύχη για το γεγονός ότι ο Moch είχε επιλέξει για το site λέξεις-κλειδιά με βάση την τοποθεσία. Αλλιώς, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Η κοινή μας πίστη στην κουλτούρα του skateboarding ήταν το mantra του Skateism, κάτι που έβγαζε νόημα και στους δυο μας.
Ποτέ δε θεωρούσα ενδιαφέρουσες τις φωτογραφίες με τύπους να κάνουν skateboard επάνω σε παγκάκια και κάγκελα. Ξεκίνησα να κάνω skate γιατί στα παιδιά της γειτονιάς μου άρεσε να κατασκευάζουν πρόχειρες ράμπες στις οποίες έτρωγαν τα μούτρα τους. Άρεσε και σ’ εμένα αυτό. Εκτιμούσα την κουλτούρα του skate, όχι τη βιομηχανία πίσω από αυτό.
Ο Moch μεγάλωσε στην Ελασσόνα, ένα μικρό χωριό, το οποίο τότε θεωρούνταν μια κάπως μεγαλύτερη κωμόπολη. Έπειτα, μετακόμισε στην Αθήνα για να γίνει graphic designer. Ίδρυσε το Skateism, το οποίο αναπτύχθηκε όταν γίναμε φίλοι. Η αλήθεια είναι ότι ζοριστήκαμε να οργανώσουμε υπερφιλόδοξα event, να μαζέψουμε χρήματα, προσπαθώντας παράλληλα να προβάλλουμε το περιοδικό μας. Βρεθήκαμε μόνοι σε ατελείωτα ταξίδια με τρένο, μεθυσμένοι στα νησιά και στο Face Time. Αλλά δεν πέρασε ούτε μέρα χωρίς να συζητήσουμε. Αυτά τα πέντε χρόνια δεν είχαν να κάνουν μόνο με την ανάπτυξη του Skateism, αλλά και με τη φιλία πίσω από το εγχείρημα.
Συζητούσαμε για τέχνη, σεξ, diy, καθώς και για το πώς εξελίσσονταν τα πράγματα σε πολιτισμικό επίπεδο. Και συνειδητοποιήσαμε ότι αυτές οι συζητήσεις μας ενθουσίαζαν περισσότερο. Σιγάσιγά, θελήσαμε να μιλήσουμε περισσότερο με ένα διαφορετικό κοινό το οποίο νιώθαμε ότι δεν είχε φωνή. Όσο περισσότερες συνεντεύξεις κάναμε, τόσο περισσότερο συνδεθήκαμε με τοunderground και τους περιθωριοποιημένους, και παράλληλα ένιωθα όλο και περισσότερο απογοητευμένος με τη βιομηχανία που δεν πρόβαλε όλον αυτόν τον κόσμο. Αυτή η απογοήτευση μας οδήγησε να ενισχύσουμε το Skateism και να το προωθήσουμε ως το πρώτο Diversity Skateboarding Magazine.
Αυτό δε σημαίνει ότι χάσαμε την πίστη μας στο skate, αλλά ότι ανακαλύψαμε την πραγματική μας πίστη. Αυτό που θέλαμε ήταν να δώσουμε βήμα σε ένα διαφορετικό κοινό. Όσο αυτό το βήμα και ο όρος Diversity Skateboarding Magazine είναι χρήσιμα, το skate δε θα είναι τέλειο. Σε έναν ιδανικό κόσμο το Skateism δε θα ήταν απαραίτητο. Εάν αυτός ο κόσμος γίνει ποτέ πραγματικότητα, θα χαρούμε πολύ να το εγκαταλείψουμε».
O Osh ήρθε από την Αγγλία στην Αθήνα, γκούγκλαρε “skate in Athens” και βρήκε το Skateism. Μαζί με τον ιδρυτή του, τον 23χρονο τότε Μοch, ξεκίνησαν να κάνουν πατίνι μαζί, έγιναν κολλητοί και ανακάλυψαν πόσο πολύ τους ενώνει η διαφορετικότητά τους και το κοινό τους πάθος για το skate. O Osh ως φιλόλογος έβαλε τις λέξεις, ο Μοch ως γραφίστας έφτιαξε το layout και κάπως έτσι δημιούργησαν το πρώτο περιοδικό skateboarding στον κόσμο που μιλά για diversity. Στο λανσάρισμα του περιοδικού στην εμπορική έκθεση Bright στο Βερολίνο τον περασμένο Ιανουάριο έφτασαν καθυστερημένοι κατά μία ώρα, για να βρουν μια ουρά από γυναίκες, queers, και επιφανείς pro skaters να τους περιμένουν για να τους αγκαλιάσουν και να τους πουν respect. Ήταν κάτι που δεν είχαν φανταστεί. Σήμερα, έχοντας ξεκινήσει με τις πρώτες μεγάλες συμφωνίες με εμπορικές εταιρείες, οργανισμούς και communities και έχοντας εξασφαλίσει διεθνή διανομή, ετοιμάζονται για το δεύτερο τεύχος και το λανσάρισμά τους στην Αμερική.
Η συνέντευξη περιλαμβάνεται στο τεύχος του OZON Raw #123 το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στο Issuu.com.
Photos: Moch
.