“Άκουσα τη φωνή μου σε ένα Uber, όπου έλεγε πως ”ο επιβάτης Βάσια μπορεί να αποβιβαστεί”, με αποτέλεσμα να με πιάσουν τα γέλια”.
Πόσες φορές σου έχει συμβεί να πας στο αεροδρόμιο του εξωτερικού και να καλούν τους Έλληνες επιβάτες για επιβίβαση με μία χαρακτηριστικά ιδιαίτερη φωνή ή να ακούς τη γυναίκα που εκφωνεί ότι γράφεις στο Google translate και να αναρωτιέσαι αν είναι πραγματικό πρόσωπο αυτό που μιλάει ή ρομπότ; Κι όμως είναι πέρα για πέρα πραγματικό!
Η σοπράνο και voice over artist Βάσια Ζαχαροπούλου είναι το πρόσωπο πίσω από τη φωνή. Έκανε audition για την Google χωρίς να το ξέρει και επιλέχθηκε ανάμεσα σε 150 κοπέλες. Η ίδια δηλώνει ότι είναι πρωτόγνωρη εμπειρία να ακούς τη φωνή σου παντού, αλλά το συνηθίζεις μετά από λίγο. “Άκουσα τη φωνή μου σε ένα Uber, όπου έλεγε πως ”ο επιβάτης Βάσια μπορεί να αποβιβαστεί”, με αποτέλεσμα να με πιάσουν τα γέλια”.
“Αναρωτιόμουν πάντα αν καταλαβαίνουν ότι υπάρχει άνθρωπος πίσω από το Translate ή γενικά από το λογισμικό της Google, επειδή ο τρόπος που έχουν διαβαστεί τα σενάρια, είναι πολύ συγκεκριμένος, δεν έχει τονική διαβάθμιση, είναι σχετικά ξερός, γιατί έτσι έπρεπε να είναι”, είπε χαρακτηριστικά στην εκπομπή The Break.
Σε άλλα νέα, γιατί οι stars φόρεσαν κόκκινη καρφίτσα στα φετινά Oscars;
Σχετικά με την ηχογράφηση η Ζαχαροπούλου είπε ότι ηχογράφησε μεγάλο όγκο προτάσεων και ότι σε όλο αυτό το διάστημα έκανε ειδική διατροφή για να διατηρηθεί καθαρή η φωνή της. Η ίδια μίλησε στο ΟΖΟΝ για τη μοναδική εμπειρία, καθώς και το επόμενο επαγγελματικό της βήμα.
Πώς έγινε η μεταπήδηση από την κλασική μουσική σκηνή στα γραφεία της Google;
Δεν θα τη χαρακτήριζα μεταπήδηση. Το voice over ήρθε στη ζωή μου επιπροσθέτως της άλλης μου ιδιότητας ως λυρική τραγουδίστρια και μάλιστα ήρθαν πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Ξεκίνησα το 2007 την πρώτη μου συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή και το 2011 έγινε η πρώτη μου μεταγλώττιση, η οποία είναι και η τραγουδιστική φωνή της Barbie που την κάνω μέχρι και σήμερα. Είχα ήδη ξεκινήσει να κάνω voice overs όταν ήρθε η πρόταση της Google.
Πώς προέκυψε η πρόταση; Πώς σε βρήκαν;
Ένα από τα studio με το οποίο συνεργαζόμουν σε πολύ μεγάλο βαθμό στο κομμάτι της μεταγλώττισης, είχε αναλάβει να κάνει το casting και στη συνέχεια και το συγκεκριμένο project. Έτσι έμαθα για το casting. Τυχαία είχα ακούσει ότι είναι ένα project text-to-speech, δεν είχα παραπάνω λεπτομέρειες, δεν ήξερα ούτε τον πελάτη, ούτε τίποτα. Απλά έκανα μια ακρόαση, ύστερα πήγα στην πρώτη φάση και μετά στη δεύτερη… Τότε αντιλήφθηκα ότι θα είναι κάτι σημαντικό για να γίνονται πολλές φάσεις. Στην audition συμμετείχαν πολλές κοπέλες. Ο λόγος που με επέλεξαν, λογικά, είναι η καθαρότητα της φωνής μου και η δυνατότητα να τη διαχειρίζομαι πολύ καλά, ως λυρική τραγουδίστρια.
Πώς ήταν η audition; Τι έκανες στο casting;
Στο casting κλήθηκα να διαβάσω κάποιες προτάσεις. Να αποδείξω ότι μπορώ να προσαρμοστώ στον τρόπο που ήθελαν να διαβαστεί μια πρόταση. Δεν ήθελαν να υπάρχουν τονικές διαβαθμίσεις. Ο καθημερινός μας λόγος έχει τονικές αναβαθμίσεις, αλλά στα projects text-to-speech γενικότερα -για λόγους που αφορούν τη μεταχείριση του υλικού στη συνέχεια- πρέπει να μην υπάρχει έντονη τονική διαβάθμιση. Μεγάλη πρόκληση για εμένα, γιατί ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο.
Πώς αισθάνεσαι που ακούς τη φωνή σου παντού;
Χαμογελάω (χαχαχα). Εκπλήσσομαι που την ακούω παντού. Έχει ξεφύγει η χρήση από το λογισμικό κι απ΄ αυτό που ηχογράφησα. Την ακούω και σε πράγματα που δεν μπορούσα να φανταστώ, αλλά πάντα είναι γλυκό να ακούς τη φωνή σου. Δεν είναι κάτι που με ενοχλεί ή με τσαντίζει. Είναι μια χαρά. Ούτως ή άλλως και πριν ηχογραφήσω το συγκεκριμένο project, έκανα πολλά μεταγλωττιστικά πράγματα, όπως τη Barbie, το Frozen. Θέλω να πω ότι άκουγα πολύ συχνά τη φωνή μου, οπότε είμαι εξοικειωμένη μ’ αυτό. Στην αρχή ήταν λίγο μουδιασμένο το αίσθημα, μετά το συνήθισα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες;
Την εβδομάδα που ξεκίνησαν οι εγγραφές, έχασα τον μπαμπά μου. Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσω. Ήταν μια δουλειά που η φωνή μου έπρεπε να είναι καθαρή, κρυστάλλινη και η διάθεση εκφοράς του λόγου να είναι θετική, δηλαδή να ακούγομαι ευχάριστη. Οπότε όλο αυτό μαζί με το πένθος που είχα εκείνες τις μέρες ήταν πολύ δύσκολο. Εννοείται ότι είχα τη συμπαράσταση και την κατανόηση από όλους τους συνεργάτες μου. Νομίζω χωρίς τη στήριξή τους θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο.
Ο χαμός του πατέρα μου δεν ήταν ξαφνικός, το περιμέναμε γιατί έπασχε από άννοια. Ζήτησα και μου δόθηκαν κάποιες μέρες παράταση. Όμως το γεγονός ότι δούλεψα και απασχολήθηκα με κάτι, με βοήθησε ψυχολογικά. Απλά βούτηξα και κολύμπησα.
Πόσο διήρκησε η διαδικασία εγγραφής και προετοιμασίας;
Η διαδικασία της εγγραφής διήρκησε περίπου έναν χρόνο. Προετοιμασία δεν υπήρχε. Βρεθήκαμε, γνωριστήκαμε κι όταν μου είπαν ότι προχωράμε, κάναμε για μία εβδομάδα δοκιμαστικές εγγραφές. Μετά ξεκινήσαμε απευθείας τις ηχογραφήσεις.
Πού σε βρίσκουμε αυτήν την περίοδο;
Αυτήν την περίοδο κάνω πρόβες για την επερχόμενη παραγωγή στην Εναλλακτική Λυρική Σκηνή με το μιουζικαλ “The last 5 years” του Jason Robert Brown. Είναι ένα off-Broadway μιούζικαλ, το οποίο είναι βραβευμένο στο εξωτερικό και έχει παιχτεί με μεγάλη επιτυχία στην Αμερική και σε άλλες χώρες. Είναι ένα μιούζικαλ δωματίου. Είμαστε μόλις 2 άτομα, εγώ και ο Πάρις Παρασκευάδης στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, της Cathy και του Jamie. Είναι ένα πολύ γλυκό και συναισθηματικό έργο που αφορά των έρωτα δύο νέων νεουρκέζων, που παντρεύονται, κάτι συμβαίνει και χωρίζουν.
Είναι ξεχωριστό αυτό το έργο γιατί η αφήγηση του κάθε ρόλου είναι αντίστροφη. Εννοώ ότι η ιστορία ξεκινάει για την Cathy από τον χωρισμό και καταλήγει στο πρώτο ραντεβού, ενώ για τον Jamie ξεκινάει από το πρώτο ραντεβού και καταλήγει στον χωρισμό. Γίνεται μια παράλληλη τραγουδιστική αφήγηση που οι δύο χαρακτήρες συναντιούνται μόνο στον γάμο τους. Στις υπόλοιπες σκηνές είμαστε μόνοι μας.
Είναι ένα υπέροχο σύγχρονο έργο με pop τραγούδια και βρίσκομαι μαζί με μια σπουδαία ομάδα ανθρώπων. Το έργο είναι σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δημόπουλου και ο μαέστρος είναι ο Μιχάλης Παπαπέτρου, μαζί με ένα εξαμελές μουσικό σύνολο.
Σαν υπόθεση δεν πρωτοτυπεί, αλλά δεν χρειάζεται ένα έργο να είναι πολύ πρωτότυπο τελικά για να σε συγκινήσει, να σε προβληματίσει ή για να σε κάνει να νιώσεις οποιοδήποτε συναίσθημα.
Από την Ελένη Κοντογιάννη