Το 2020 ήταν μια χρονιά πολύ δύσκολη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το ίδιο καταστροφικό αποδείχθηκε και για το περιβάλλον.
Μπορεί η καραντίνα σε όλο τον πλανήτη να μείωσε τις εκπομπές κατά 7%, αλλά η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι χρειάζονται μακροπρόθεσμες αλλαγές. Ο ουρανός και η ατμόσφαιρα καθάρισαν κατά τη διάρκεια του lockdown, όμως δεν φτάνει αυτό για να δροσίσει το κλίμα.
Η παγκόσμια μέση θερμοκρασία το 2020 ήταν περίπου 1,25 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από το μέσο όρο από το 1850 έως το 1900, σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του Copernicus. Το 2020, σύμφωνα με την Υπηρεσία Παρακολούθησης του Κλίματος, ήταν το πιο ζεστό έτος από όταν ξεκίνησαν οι μετρήσεις θερμοκρασιών. Μάλιστα, έσπασε το ρεκόρ του 2016, οδηγώντας την Γη σε μια γρήγορη πορεία υπερθέρμανσης. Αυτό που ανησυχεί τους επιστήμονες είναι ότι το 2016, όταν και καταγράφηκε επίσης μεγάλη άνοδος, οφειλόταν σε ένα βαθμό στο φαινόμενο «El Nino». Το γεγονός αυτό συμβαίνει κάθε 2-7 χρόνια και λόγω αυτού η παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται λόγω των ζεστών επιφανειακών νερών του Ειρηνικού Ωκεανού. Το 2020 δεν υπήρξε αυτό το φαινόμενο για να δικαιολογηθεί η τόσο μεγάλη άνοδος θερμοκρασίας.
Με 1 βαθμό Κελσίου πιο πάνω, ο κόσμος υποφέρει από ξηρασίες, πλημμύρες και από άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Το 2020 έγιναν τόσοι τυφώνες στον Ατλαντικό, που ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός ξέμεινε από γράμματα στο αλφάβητο για να τους ονομάσει. Η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της Ευρώπης το 2020 ήταν σχεδόν μισό βαθμό πάνω από το 2019. Οι πυρκαγιές στη Σιβηρία απελευθέρωσαν ρεκόρ τεσσάρων δις τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, 1/3 παραπάνω από το 2019. Ακόμη, το 2020 ήταν 0,6 βαθμούς Κελσίου θερμότερο από το τυπικό σημείο αναφοράς του 1981-2010 και 1,25 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς, θα περάσουμε τον 1,5 βαθμό Κελσίου στα μέσα της δεκαετίας του 2030. Ανάμεσα στις δεσμεύσεις των Ηνωμένων Εθνών το 2015 (SDG’s), ήταν και ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5-2 βαθμούς Κελσίου. Συγκεκριμένα, είναι ο στόχος 13: Climate Action. Οι τρέχουσες δεσμεύσεις της Συμφωνίας του Παρισιού θα περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη σε τουλάχιστον 3,2 ° C έως το τέλος του αιώνα. Μέχρι το 2030, οι ετήσιες εκπομπές πρέπει να είναι 15 GtCO2e κάτω από τους τρέχοντες υπό όρους εθνικά καθορισμένους συντελεστές συνεισφοράς (NDC) για τον περιορισμό της θέρμανσης στους 2°C, και οι πολιτικές συνολικά υπολείπονται της επίτευξης των τρεχόντων στόχων NDC από 3GtCO2.
Αντίθετα, σύμφωνα με την έκθεση, «η πιο σημαντική και ενθαρρυντική ανάπτυξη της κλιματικής πολιτικής του 2020» είναι η κίνηση 126 χωρών, που αντιπροσωπεύουν το 51% των παγκόσμιων εκπομπών, να δεσμευτούν ή να εξετάσουν στόχους καθαρού μηδενικού στα μέσα του αιώνα. Ένα δελτίο τύπου του UNEP (United Nations Environment Programme) σημειώνει ότι αυτές οι δεσμεύσεις δεν έχουν ακόμη αντικατοπτριστεί στις δεσμεύσεις των χωρών βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού ή υποστηρίζονται από αποτελεσματική δράση. Εάν επιτευχθεί, έχουν τη δυνατότητα μείωσης της θέρμανσης κατά 0,5 ° C. Ας ελπίσουμε ότι οι υπεύθυνοι θα λάβουν άμεσα αποτελεσματικά μέτρα.
Από την Εύα Βαλαμβάνου
Πηγές: BBC, New York Times