Από το μακρινό 2001, τότε που η οικογένεια των Tenenbaums κατέκτησε τη μεγάλη οθόνη – και μαζί τις καρδιές μας – σχεδόν όποιος έχει δει την ταινία έχει σκεφτεί πώς θα ήταν να τριγυρίζει στα δωμάτια της έπαυλής τους.
Κι όμως, το σπίτι που αποτέλεσε το ιδανικό σκηνικό για τις παστέλ συμμετρίες μέσα από τις οποίες γνωρίσαμε τη δυσλειτουργική μεν, εμβληματική δε οικογένεια είναι για πρώτη φορά διαθέσιμο προς ενοικίαση! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις το εισιτήριό σου για την επόμενη πτήση προς τη Νέα Υόρκη και να έχεις στη διάθεσή σου 20 χιλιάδες δολάρια (δηλαδή κάτι παραπάνω από 16 χιλιάδες ευρώ), τα οποία θα καλύψουν το μηνιαίο ενοίκιο.
Η έπαυλη βρίσκεται στην ιστορική γειτονιά του Χάρλεμ, Hamilton Heights, και έχει χτιστεί το 1899 σε σχεδιασμό του Adolph Oak. Αν και έγινε ένα άτυπο αξιοθέατο της περιοχής μετά την πρεμιέρα της ταινίας το 2001, στο παρελθόν είχε φιλοξενήσει στα 556 τετραγωνικά τον Charles H. Tuttle, ο οποίος αποτελούσε το αντίπαλο πολιτικό δέος του Franklin D. Roosevelt.
Σύμφωνα με την αγγελία του ιστότοπου Compass, η έπαυλη προσφέρει έξι υπνοδωμάτια, τέσσερα μπάνια, καθώς και ιδιωτικούς εξωτερικούς χώρους με αυλή. Παρά τις πολλές διαφορετικές μορφές που έχει πάρει η κατοικία ανά τα χρόνια, πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής της ανέγερσής της έχουν διατηρηθεί – σκέψου παρκέ πατώματα, ξύλινες vintage λεπτομέρειες και περίτεχνους πολυελαίους. Αν ανησυχείς για το πώς θα μετακινείσαι στους τέσσερις ορόφους της, να σε ενημερώσουμε πως έχει αναβαθμιστεί με εσωτερικό ασανσέρ, καθώς και με state-of-the-art συσκευές.
Όπως είχε πει στον Observer, ο Wes Anderson έψαχνε πολύ καιρό το κατάλληλο σετ για το The Royal Tenenbaums. Μετά από μία πολύμηνη αναζήτηση και ενώ οδηγούσε, βρέθηκε τυχαία έξω από την έπαυλη του Χάρλεμ – και ήξερε πως αυτό ήταν το κατάλληλο φόντο για την αλλοπρόσαλλη ιστορία της οικογένειας, αφού του θύμιζε κάτι από παραμύθι.
Όσο σκεφτόμαστε τη Margot να κατεβαίνει τις σκάλες με τη γούνα που κανείς πλέον δε μπορεί να ξεχάσει ή τον Chas να τριγυρνάει με τα εμβληματικά του tracksuits, δε μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον προλαλήσαντα – αν ο κόσμος του Anderson ήταν παραμύθι, αυτό θα ήταν το ιδανικό φόντο.
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα