Με τα ερημικά αστικά τοπία και τις απομονωμένες φιγούρες του, ο Αμερικανός ζωγράφος αποτύπωσε την μοναξιά και την αποξένωση της σύγχρονης εποχής. Όμως, η τωρινή πανδημία έδωσε στο έργο του μια εντελώς διαφορετική και τρομακτική διάσταση.
Μία γυναίκα κάθεται μόνη της σε ένα έρημο καφέ, ένας άντρας απομονωμένος μέσα στο μοντέρνο διαμέρισμά του, μία γυναίκα κοιτάει έξω από το παράθυρο του σπιτιού της λες και περιμένει κάτι να δει και άνθρωποι που κάθονται απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον μέσα σε ένα εστιατόριο. “Έίμαστε όλοι φιγούρες σε πίνακες του Edward Hopper,”είναι η ονομασία μίας συλλογής από έργα του Hopper που δημιουργήθηκε στο WhatsApp. Όπως και με τα memes, δεν ξέρεις αν πρέπει να το αντιμετωπίσεις ως ένα σοβαρό σχόλιο ή ως ένα αστείο.
Αλλά ας το αντιμετωπίσουμε ως κάτι σοβαρό. Αν όλοι είμαστε φιγούρες σε έργα του Hopper, μία επικείμενη κρίση μοναξιάς μπορεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές συνέπειες του κορονοϊού. Η απώλεια της άμεσης ανθρώπινης επαφής μπορεί να είναι καταστροφική. Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει ο Hopper μέσα από τα έργα του.
Ο Edward Hopper γεννήθηκε το 1882, στη Νέα Υόρκη. Τη δεκαετία του 1920, ενώ ο F. Scott Fitzgerald αφηγούνταν ιστορίες με ήρωες που ζούσαν την άγρια πλευρά της εποχής της τζαζ, ο Hopper δημιουργούσε ήρωες που ζούσαν στον δικό τους απομονωμένο κόσμο.
Σύμφωνα με τον Hopper, η σύγχρονη ζωή είναι εχθρική. Δεν χρειάζεται μία πανδημία για να κάνει τους ήρωές του να κλειστούν στους εαυτούς τους. Τεράστια παράθυρα, ουρανοξύστες όπου όλοι ζουν μέσα σε αυτόνομα διαμερίσματα, βενζινάδικα στη μέση του πουθενά. Για τον Hopper, οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις και τα τοπία είναι μέρη που αποπνέουν μοναξιά. Ακόμα και οι ήρωές του δεν ξέρουν τι να κάνουν μόνοι τους.
Ελπίζοντας να αποφύγουμε το τρομακτικό όραμα του Hopper, με τα αποξενωμένα άτομα, όλοι ελπίζουμε να επιβιώσουμε ως κοινότητα. Όμως, αν και κάπως ειρωνικό, πρέπει να το κάνουμε με το να μένουμε σπίτι, απομονωμένοι, για να αποφύγουμε τις ολέθριες συνέπειες μιας πανδημίας.