Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής φημίζονται για τα μεγάλα εθνικά πάρκα τα οποία διαθέτουν. Το πιο διάσημο από όλα είναι το Grand Canyon, το οποίο επισκέπτονται πολλοί τουρίστες. Ωστόσο, υπάρχει ένα ακόμα πάρκο το οποίο είναι εξίσου όμορφο και πρέπει κανείς να θαυμάσει.
Ο λόγος για το εθνικό πάρκο απολιθωμένου δάσους, το οποίο αποτελεί ένα φυσικό θαύμα και διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές απολιθωμένου ξύλου στον κόσμο. Επιπλέον, κάποια από τα απολιθώματα του δάσους είναι 225 εκατομμυρίων ετών. Το πάρκο βρίσκεται ανάμεσα στο Φοίνιξ και το Αλμπουκέρκι και έχει μέγεθος 192.664,226 χιλιόμετρα (346 τετραγωνικά μίλια). Ένα παρόμοιο πάρκο υπάρχει και στην Λέσβο, το οποίο όμως είναι αρκετά μικρότερο, αφού είναι μόλις 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα και δημιουργήθηκε πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια.
Το πάρκο παρέμεινε εγκαταλελειμμένο μέχρι τον 16ο αιώνα, όπου Ισπανοί εξερευνητές βρέθηκαν σε αυτό. Μέχρι το 1800 έγινε αρκετά δημοφιλές για το απολιθωμένο ξύλο του, το οποίο είναι μοναδικό, γεγονός που ανάγκασε τον Theodore Roosevelt να το ορίσει ως εθνικό μνημείο το 1908. Το 1962, ενσωματώθηκε σε αυτό και μια ακόμη μεγαλύτερη περιοχή και μετατράπηκε σε εθνικό πάρκο. Ωστόσο, δεν έχει την αναγνωρισιμότητα και τους επισκέπτες που έχουν άλλα μνημεία της χώρας.
Το πάρκο πήρε το όνομα του από τα απίθανα απολιθωμένα δέντρα που υπάρχουν σε αυτό, και το μετατρέπουν σε πανέμορφο τοπίο. Οι πεσμένοι κορμοί, έχουν διατηρήσει τον εξωτερικό τους φλοιό αλλά περιέχουν έναν πυρήνα από πολύχρωμους κρυστάλλους χαλαζία. Κι αν αναρωτιέσαι πως αυτά τα δέντρα μετατράπηκαν σε κρυστάλλους η απάντηση βρίσκεται στο παρελθόν, και συγκεκριμένα 225 εκατομμύρια πριν όπου και έλαβε χώρα η συγκεκριμένη ενέργεια. Τα δέντρα που είχαν συσσωρευτεί στα ποτάμια, καλύφθηκαν από τέφρα κατά την διάρκεια των πολλών ηφαιστειακών εκρήξεων που έγιναν εκείνη την περίοδο. Στην συνέχεια, τα υπόγεια ύδατα αναμίχθηκαν με μια ουσία που ονομάζεται διοξείδιο του πυριτίου και εισέβαλαν στον εσωτερικό πυρήνα των κορμών, μετατρέποντας αργά της οργανική ύλη στους κρυστάλλους που βλέπουμε τώρα. Τα διαφορετικά χρώματα των κρυστάλλων οφείλονται στην ανάμειξη του διοξειδίου του πυριτίου με άλλες ενώσεις, όπως το οξείδιο του σιδήρου.
Η διαδικασία αυτή δεν είναι απλή και σίγουρα χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια μέχρι να μετατραπεί το ξύλο σε κρύσταλλο, και αυτό είναι που κάνει το συγκεκριμένο πάρκο τόσο μοναδικό. Αν το επισκεφθείς στο μέλλον, μπορεί να μπεις στον πειρασμό να πάρεις ένα κομμάτι μαζί σου, όμως δεν πρέπει να το κάνεις αρχικά, γιατί είναι παράνομο και μπορεί να μπλέξεις καθώς με αυτό τον τρόπο καταστρέφεται το πάρκο, και κατά δεύτερον υπάρχει η φήμη πως οι συγκεκριμένοι κρύσταλλοι φέρνουν κακή τύχη. Σύμφωνα με έναν παλιό θρύλο ο οποίος ξεκίνησε το 1930, όσοι επιχείρησαν να πάρουν μαζί τους κομμάτια του απολιθωμένου δάσους τους βρήκε μεγάλη ατυχία και ήταν καταραμένοι. Ωστόσο, αν και πολλοί δεν πιστεύουν σε τέτοιες ιστορίες, καλό θα είναι να είσαι προσεκτικός.
Από την Ειρήνη Παντελίδου
Κεντρική εικόνα: Rob Stoeltje via Creative Commons