Ερευνητές του Harvard συνέκριναν στοιχεία από τέσσερις έρευνες σε βάθος χρόνων και κατέληξαν ότι το αρνητικό συναίσθημα που περισσότερο από κάθε άλλο προκαλεί την εκδήλωση εθιστικής συμπεριφοράς είναι η λύπη.
Μάλιστα, βρήκαν ότι το συναίσθημα της λύπης αυξάνει τη λαχτάρα για κάπνισμα, τη συχνότητα του καπνίσματος, ακόμα και τον όγκο της «τζούρας» ενός καπνιστή, ενώ μπορεί ακόμα να προβλεφθούν και οι πιθανότητες να ξανακυλήσει στο κάπνισμα κάποιος που το είχε κόψει, ακόμα και δεκαετίες αργότερα.
Ουσιαστικά, το άγχος, τα νεύρα, ο φόβος ή η ντροπή, που παραδοσιακά πιστεύουμε ότι κάνουν έναν καπνιστή να νιώθει την ανάγκη να καπνίσει, δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο όσο το να νιώθει απλώς κανείς άσχημα.
Η πρώτη έρευνα, που παρακολουθούσε 10.685 ανθρώπους για 20 χρόνια, έδειξε ότι οι άνθρωποι που ανέφεραν ότι ένιωθαν θλίψη ήταν πιο πιθανό να είναι καπνιστές ή να ξαναρχίσουν το κάπνισμα. Οι άλλες τρεις έρευνες παρακολουθούσαν 1000 καπνιστές μετά από διάφορες δραστηριότητες, που μπορούσαν να πυροδοτήσουν συναισθήματα λύπης ή όχι (όπως η παρακολούθηση διάφορων βίντεο) και όλες συμπέραναν ότι η λύπη προκαλεί μεγάλη επιθυμία για κάπνισμα.
Στην προσπάθεια να κόψει κανείς το κάπνισμα, πρέπει μάλλον να προστεθεί και η προσπάθεια να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, λοιπόν…