51 χρόνια, 9 μήνες και 4 ημέρες.
Τόσος καιρός πέρασε, κι όμως δεν ήταν αρκετός για να την ξεχάσει. Τουλάχιστον αυτό συνέβη στον Φλορεντίνο Αρίσα, τον ήρωα του διάσημου βιβλίου του Gabriel Garcia Marquez, “Ο Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας”, ο οποίος ερωτεύτηκε τη Φερμίνα Δάσα και δεν την ξεπέρασε ποτέ. Βέβαια εκείνη, σ’ αντίθεση μ’ αυτόν, κατάφερε να προχωρήσει στη ζωή της. Παντρεύτηκε, έφτιαξε οικογένεια… Κι όμως, ο Φλορεντίνο την περίμενε, έως ότου πέθανε ο σύζυγός της, και ελεύθερος πλέον μπορούσε να εκπληρώσει στο πλευρό της, εκείνη την υπόσχεση που της έδωσε κάποτε. Υπόσχεση μοναδικής αγάπης και απόλυτης αφοσίωσης. Κι αυτό το πείσμα του ήταν η αληθινή αγάπη, που ούτε ο χρόνος μπόρεσε να σκοτώσει, ούτε οι δυσκολίες της εποχής, ούτε καν η χολέρα που μάστιζε τον τόπο.
Παρότι η ζωή είχε άλλα σχέδια για τον Φλορεντίνο και τη Φερμίνα, και τους ανάγκασε να ζήσουν χωριστά δύο ζωές, εν τέλει αυτοί τα κατάφεραν. Και παρόλο που ενώθηκαν ξανά σε προχωρημένη πλέον ηλικία, έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία στο όνειρο, κι άφησαν τον έρωτα να ανθίσει. Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές η ζωή φαντάζει άδικη. Ίσως όμως, να δοκιμάζει τις αληθινές προθέσεις και τα γνήσια συναισθήματα των ανθρώπων, αφήνοντας στο τέλος δίπλα μας όσους πραγματικά αξίζουν. Μία νέα συνθήκη, ένας άγνωστος παράγοντας x μπορεί ανά πάσα στιγμή να δοκιμάσει και τους πιο δυνατούς έρωτες. Ποιοι είναι ικανοί να επιβιώσουν και ποιοι είναι καταδικασμένοι να αφανιστούν;
Κλείνοντας το βιβλίο, σκέφτηκα πόσα επίκαιρα είναι σήμερα τα λόγια αγάπης που έγραψε το 1985 ο Marquez. Άλλωστε, ο τρόπος που εκδηλώνεται ο έρωτας μέσα στα χρόνια μπορεί να αλλάζει, όμως η ουσία του παραμένει ίδια. Αναρωτήθηκα επίσης τις δοκιμασίες στις οποίες μπορεί να μας υποβάλλει μία πανδημία. Άραγε, ποιος έρωτας είναι κατάλληλος να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και να αντέξει στον χρόνο; Και αν υπάρχει, έχουμε όλοι αυτό το προνόμιο, ή είναι σαν τα vip εισιτήρια, που μόνο λίγοι μπορούν να τα εξασφαλίσουν; Υπάρχει ένας έρωτας κατάλληλος για όλους;
Από τον Νικόλαο Μπάρδη